Als een mes in m'n hart...

Waarom heb ik nu ruzie met haar? 

Waarom wil ze mijn vriendin niet meer zijn? 

Waarom wil ze niet meer voor onze vriendschap vechten? 

Waarom heeft ze al die slechte gedachte over mij? 

Waarom maak ik haar zo boos? 

Waarom houd hij zoveel dan nog van haar?

Waarom wil ik nu niet meer met haar praten? 

Vragen die mn hoofd nu gek maken...

en als een mes in m'n hart aanvoelen.

Waarom ik haar even niet meer kan zien of luchten? ik denk dat 't gewoon te zeer doet om deze dingen nog verder te moeten aan horen, dat we niet als vriendinnen verder kunnen gaan, maar ook dat mijn man nu voor een keer niet nu alleen aan mijn kant staat. Maar ook van haar die ander nu nog houd. zij die mij nu zoveel pijn doet. Ik weet niet hoe ik dit nu weer moet gaan verwerken zoveel dingen gaan door mijn hoofd. Die me zo onderuit halen, elke gedachte is dan weer als een steek in mn hart. Wat heb ik gedaan om zo nu in haar ogen te worden afbeeld. Wat gaat dit nu voor de toekomst beteken voor mij, voor Hub, voor haar dan maar want t kost me te veel pijn om dan nu Ryanne steeds te zeggen, Want dat hoor ik dan al vaak genoeg van Hub, Dat hij nu van iemand houd die ik nu even niet kan uit staan. Dat hij nu ook kiest voor met haar toch nog verder te gaan ook al praat ze nu zo over mij. Dat ik hem toch moet loslaten nu om zijn eigen hart te volgen.

Dat hij zei "Dat ik dus vind dan hij van niemand mocht houden die ik niet tot mijn vrienden kan berekenen"

Dit is dan helemaal nieuw voor mij. Dit is mijn eerste slechte ervaring met polyamorie en 't doet ontzettend veel pijn. Ik wil nu even niet dat hij naar haar toe gaat, dat hij nu ook aandacht aan haar geeft, dat hij nu ook aan haar zijn liefde geeft. die gene die mij nu zoveel pijn doet. Ik wil hem dan even niet te hoeven delen met haar, omdat ik zo toch steeds weer met haar geconfronteerd word, zij die mij zoveel pijn heeft gedaan. Dat ik elke keer weer te gevoel krijg als ik nu haar naam, haar stem, haar MSN berichtjes zie. Als een mes in hart en een grote klap in mn gezicht ervaar. Waarom moest t nu zo verlopen, waarom maakt ze zo moeilijk nu voor me, ja, vragen waar zei ook wel me zou zitten nu. Maar hoe moet ik nu hiermee verder.... ik weet t even niet meer.
Het doet gewoon nog zoveeel pijn, als een open wond in mn hart. Er komen nu zoveel negatieve gevoelens bij kijken, die ik niet eens allemaal hier wil gaan opnoemen. Maar ik voel me nu gedwongen om verder te moeten leren omgaan met iemand die mijn vijand is geworden. Zei haalt nu even t slechste in me naar boven en dat is 't ergste want zo doet ze de man waar zei zegt dan ook zoveel van te houden pijn, zo doen we hem samen heel erg pijn. Zo spelen we dus een kinderachtig koppig en gemeen spelletje met elkaar waar hij de dupe van is.
Hoe moet dit verder.... ik weet t niet meer.

Kon er nu maar een echt engeltje neerdalen met een toverstokje en alles weer maken zoals t voorheen was.....

XX van een engeltje met een gebroken hart. en vriendinnenhart...
.

Ik heb nu van alles Meer....

Ik ben de laatste tijd veel bezig met hoe
kan ik meer van alles krijgen in m'n leven,
want polyamorie zegt t eigenlijk al Poly (Meer)
 Amorie (Liefde)

Ik krijg sinds ik polyamoreus leef met mijn man, Meer van alles in mijn leven, we hebben nu dit jaar een 2e dochter in ons leven mogen verwelkomen, dus we hebben nu ook meer kinderen. We hebben zeker vorig jaar Meer vrienden door polyamorie gekregen, Meer partners om Meer genegenheid, Meer heerlijke armen om me heen, Meer "Ik hou van jou" heerlijk, alleen nog geen meer geld, om zo alles te kunnen verwezelijken wat we allemaal willen ondernemen, Want we hebben dan elkaar de ruimte gegeven om met andere dan ook leuke dingen te gaan doen, alleen dan weer Ja ik wil wel gezellig uit eten, gezellig naar een hoteltje, daar naar toe met de auto, maar er is geen budget deze maand voor. Toch sprokkelen we t wel bij elkaar omdat we t zooooo graag willen, en doet ons zoooo goed. Maar toch ga je je dan afvragen waarom is er dan nu niet Meer geld in mijn leven, nu ik zoveel goede dingen aan trek.

Nu ben ik via mn Twitter account bij de volgende persoon gekomen, zijn is een Charmedlivecoach genaamt Morgana Rae. En zij helpt mensen hun droom leven te behalen. Op eerste gebied dacht ik meteen, ooh hoeveel gaat me dit kosten. Maar toen ik verder las en steeds meer van haar zag, zie ik nu dat zij echt de mensen wil helpen. Natuurlijk kan je producten ook voor thuis kopen, maar ze bied zoveel ook gewoon gratis aan zodat ze mensen die 't echt nodig hebben kunnen gaan gebruiken. En zo kunnen uit proberen of  't echt werk. Dus ik wil dit nu wel eens uitproberen of  't zo is, en ik ben een groot aanhanger van Law of Attraction
Dus ik zie 't weer positief in en zet mn beste beentje weer voor en ga nu eens proberen wat zei zegt dat je moet doen. Ik ga dan nu mijn relatie tot geld eens beter bekijken. Want zei zegt  "wees eerlijk tegen jezelf hoe behandel jij je geld. Als jij zo zou behandelt worden zou jij bij die gene graag willen zijn?"

Mocht je dit nu samen met mij willen doen, iets als een studiemaatje. Dan zou ik dat hardstikke leuk vinden.
Stuur me een berichtje of laat je reactie dan achter. Ik stap er dan maar met 't motto in ik kan er alleen maar beter van worden. En misschien kan ik dan binnenkort ook geld tot mijn lijstje van meer toevoegen ;) zou toch leuk zijn, want wie wil nu niet wat meer geld om handen hebben. En niet, zo heb ik altijd weer wat geleerd over mezelf en dat is mijn tijd dan dubbel en dwaars weer waard. Vind jij jezelf dat ook waard?

XX Angel

Mijn hart in de steigers.

Veel gebeurt er de laatste tijd weer in m'n hart, want er heeft een nieuwe liefde zijn intrede in m'n hart gedaan, alleen nu toch weer heel anders dan de vorige keren. Net zoals mijn man 't zo mooi kan verwoorden in zijn blog. Dat zijn hart nu onder renovatie stond en hoe mooi hij de kamertjes van zijn hart beschreef. Zie ik 't nu ook wel een beetje zo, alleen het mijne staat nu nog in de stiegers. Er moet nog van alles gebeuren, er is maar echt 1 kamer die weer helemaal mooi is, die vorig jaar weer helemaal opgeknapt en opbloeit is, die van mijn man. Die kamer zat na al die jaren ergens een beetje verstopt onder een dikke laag stof en spinnewebben, was een beetje saai en grauw kamertje waar soms de zon op scheen. Toen heeft iemand een doekje er doorheen gehaalt en alles weer wat anders neer gezet. Nu zie ik die kamer weer heel anders, weer alles lekker fris en fleurig. Diegene was Ryanne, dat we haar zijn tegen gekomen, is de rede dat we nu zo mogen genieten van genegenheid en liefde van anderen, zij heeft de deuren tot ons hart van t slot gehaalt zodat 't nu ook open staat voor anderen. Doordat we nu hebben kunnen kennis maken met deze mooie lifestyle die polyamorie heet. Echt meer liefde is er in ons leven gekomen. Sinds die tijd leek wel of  't dak open ging van mij hart, wat zo verzwaard was de afgelopen jaren. Er kwam weer licht en lucht bij. Ik kon weer op gelucht adem halen, heerlijk vrij gevoel was dat. En vind ik 't nog steeds, nee ik denk nu zo na dit jaar dat ik niet meer terug zou kunnen naar een monogaam huwelijk. Ik vind 't zo heeerlijk doen wat m'n hart me in geeft, dat ik weer de vrijheid heb om te voelen, om genegenheid te mogen ontvangen. Op je intuïtie mag afgaan. Weer leuke nieuwe mensen mogen ontmoeten, en nieuwe liefdes in mijn hart mag verwelkomen. Maar ook dat oude een beetje verroeste en stoffige liefde, weer zien opbloeien en gewardeerd worden. We hoeven nu niet alles meer bij elkaar te zoeken, fe dingen die we wel bij elkaar hebben worden zo nog fijner omdat je nu van alles zo geniet, m'n dag zit nu vol genietmomentjes die ik voor heen zo als gewoon aan zag. Heerlijk als ik en mijn man nu ook een avondje bij me heb, even tijd voor elkaar vrij maken. En als we ergens anders zijn geweest, dat we dan weer naar elkaar naar huis gaan. Even elkaar weer laten zien hoeveel we ook van elkaar houden, en hoe blij we met elkaar zijn. Dat ik nu er ook echt achter ben gekomen wat een geweldige man ik heb getrouwd. En dat ik met hem nu verder onze mooie ontdekkingstocht graag maak, samen met onze nieuwe gevonden liefdes die ons erg gelukkig maken.

Een heel gelukkig wordend Engeltje ;)
XX Angel

Emotionele Roller Coaster

Mijn week is echt een emotionele Roller Coaster. Het ene moment flying high en t andere moment stort je naar benenden dat je wel kan janken.

Heerlijk weer in de wolken aan t zweven genietend van de vlinders in mn buik, van elk berichtje, smsje, lachje dat ik van hem zie. liefdesliedjes aan t luisteren, met m'n dochtertje leuke dingen aan 't doen, spelletjes spelen mee zingen en dansen.

En dan op t volgende moment breng je je dochter vrolijk weg naar je schoonzus zodat ze daar kan eten bij hun en lekker spelen met hun zoontje en oma is daar. Maar dan krijg je te horen dat je petekindjes ziek zijn, 1 al in t ziekenhuis is op genomen in t ziekenhuis en de ander zo naar de dokter moet.

Alles komt dan weer boven van vorig jaar, toen ze zo vochten voor ons petekindje Jack die helaas niet verder mocht leven. Hoe m'n zwager zat te vertellen hoe zijn zoontje nu aan 't infuus en de beademing lag, dat ze hem aan 't onderzoeken zijn, en dat hij 't hier thuis zo benauwd kreeg dat ze met hem naar 't ziekenhuis zijn gegaan. Dan is 't echt weg fijn gevoel, als of je benen onder je uit worden geslagen.
Je kan dan alleen nog maar denken aan je arme kereltje van een 1 jaar dat zich nu zo ellendig voelt.
Dat je je bijna schuldig voelde dat je zo blij was.

Maar dan krijg je je lief weer even te zien, en bloei je je gelukkig weer een beetje op. Even wat andere gedachtes in je hoofd, even kunnen ontsnappen aan de werkelijkheid. Want je hebt dan je energie weer nodig voor de volgende dag.
Ja dat zijn dan echt dagen van "Jantje lacht, Jantje huilt"  dat je zo snel van heeel blij, naar zo verdrietig kan voelen.

Dan weer een beetje van de schrik bekomen en weer een beetje opgefleurt, en BAM!!! Daar ga je weer,
krijg je te horen dan de andere ook is op genomen in 't ziekenhuis. Nu beide petekindjes van 1 jaar in 't ziekenhuis, gelukkig wisten toen al gauw wat er aan de hand was, een longontsteking en dat ze dan 't zelfde als haar broer had. Die was toen al gelukkig weer aan de betere hand. En zijn dan nu ook alweer gelukkig thuis.

Maar ik heb een tijd gehad dat tegen over alle hele mooie goede dingen dan ook weer heeeele slechte dingen die je dan gebeurde tegen over stonden leek 't wel, ik heb een tijd gehad dat ik zowat bang was om me blij en gelukkig te voelen, bang voor de volgende klap die dat gevoel weer weg zou halen.

Maar gelukkig nu met onze Polyamoreuze relatie hebben we meer liefde en al 't moois in ons leven mogen ontvangen, die die gedachte hebben gewist, van tegenover een goede gebeurtenis staat dan weer een slechte gebeurtenis. Nu zijn de goede gebeurtenissen dubbel zo goed ;)

XX Angel

Poly-Puzzel

Ik ben weer eens aan t Polypuzzel heb ik gisteren wel gemerkt. Nou misschien wel wat langer. Want ik ben nu toch wel al een hele tijd bezig om mijn plaatje van wat ik wil compleet te maken.

Wat wil ik, wat heb ik, wat zoek ik, allemaal vragen wat in mn hoofd zitten, waar ik wat mee moet doen.
Om onvervulde behoeftes die aandacht vragen, "Hallo is dit iets waar ik wat mee kan" gaat dan weer als een lampje in mn hoofd af. Soms denk ik dan ook dat t "wishful thinking" is, maar hopelijk dan toch ook weer niet, want verwarrend is t dan wel "polyamorie" je hoeft niet meer alles te vinden bij 1 partner en ik heb nu tegen mezelf belooft dat ik niet meer tegen mezelf zou liegen en eerlijk toegeef wat mijn behoeftes dan zijn, wat ik voel. maar dan ben ik toch nog wel een ingewikkelt persoontje.

Ik heb gemerkt dat ik in t begin als ik een hele leuke man tegen kom, veel bevestiging nodig heb. Vind hij mij wel echt leuk, of op en zodanige manier dat elke man mij dan wel leuk vind, voor alleen een "good time"
Ja dat mag ik dan ook toegeven, Ik lig dan goed in de markt bij de mannen. Blond goed figuur met een spontaan en ontdeugend karakter. Daar willen wel meer mannen even mee stoeien. Maar ook al ben ik er nu wel achter dat dat soms best leuk is, Moet ik dat toch niet te veel en ik heb dan al een lekkere grote knuffelbeer waar als ik bij hem ben dan even lekker mee kan uitleven. Maar als we elkaar dan weer niet zien, we gewoon goede knuffelvrienden zijn.

Ik merk dat ik nog wat zocht. Nu heb ik een heeele liefe erg aantrekkelijk lekker ding online ontmoet, die ik gisteren met wat vertraging ( letterlijk met de trein ;) dan heb ontmoet, Nou die klik was er wel ;) De vriendin van mijn vriendin waar we waren, zei al, wat snoezig zijn jullie zo samen, niet van elkaar af kunnen blijven.
Maar gaat hij dan weer een stukje van mijn behoeftes vervullen wat ik dan niet bij mn man of knuffelbeer ga vinden, of is hij om andere redenen op mijn pad gekomen. want wij leven wel weer op een hele andere klok, Hij is Nachtbakker. En zo zie ik ook maar weer dat liefde geen leefdtijd kan. Want wat gaat dat voor dingen opleveren, dan hij goed 10 jaar jonger dan mij is. Maar ik zie er jong uit voor mijn leefdtijd, en hem schatten ze altijd weer veel ouder dan hij is, dus zo zie je dat grote verschil helemaal niet. Maar ik heb wel geleerd dat ik niet te snel moet zijn met veroordeling maar gewoon dan lekker moet genieten van t nu, en t nemen zoals t komt. Maar ben benieuwd waar ik aan t einde van dit jaar ben op deze zoektocht.

XX een Polyamoreus engeltje,

Oude liefdes roesten niet...

Ik heb weer contact met mn Polyliefde van vorig jaar. Daar een heerlijke zomer en herfst mee gehad, helemaal hotel de botel verliefd, ( lees mn blog maar ;) maar in Dec. kwamen er kinken in de kabel. 't voelde niet meer goed, 't paste niet meer in wat ik ervan verwachte. Ik spiegelde me teveel aan de relatie die mijn man heeft met zijn vriendin, dat had ik ook voor ogen en dacht gevonden te hebben. Maar t was anders, want ik weet nu dat elke relatie anders is. Dat je tijd moet pakken om te kijken hoe jullie relatie gaat uitzien. En geen voor oordelen over hoe t moet zijn. Hij heeft een hele moeilijke periode toen door gemaakt. In de maanden daarna verlieten zn vrouw en zn vriendin (ik) hem. Ik kon t niet meer, ik moet eerst voor mezelf wat dingen op een rijtje zetten. Eerst maar eens op mn zwangerschap concentreren wat ik t belangrijkste vond.
Maar ben wel vrienden met hem gebleven nog met hem gepraat over de MSN. zo bleven we in contact.

Hij wou vorig maand toch even langs komen om onze dochter te bewonderen. En ik zei is goed. Maar t kwam zo uit dat mn man dan niet thuis was. Maar hij kwam aan en begroete me, 't voelde als thuis komen. Ik had gelukkig in de 3 maanden dat we elkaar niet hadden gezien t vooroordeel over hoe t moest zijn losgelaten. Ik ben dat weekend in gegaan van we zien wel... en hij ook, niets moet alles mag.
Heerlijk gepraat ik rusten met mn hoofd op zn borst. over van alles maar al gauw over hoe t tussen ons is gelopen en dat hij me miste. Toen heb ik hem heel lang stevig geknuffelt en zei dat ik hem, dat ik dit ook zo had gemist. De vlam die ik dacht dat gedooft was, was weer aan gewakkert. We zijn (toch wel voor ons doen ;) op tijd naar boven gegaan, hij vroeg me nog waar wil je dat ik slaap nu je man niet thuis is, en isa was bij oma dus was alleen ons tweeën. Heerlijk was dat.
Ik zei ik wil je de hele nacht bij me hebben. Zo zijn we heerlijk knuffelt met alleen een beetje zoenen, daarna in elkaars armen in slaap gevallen.

Met die insteek zijn we toen weer verder gegaan, want hij zei zo mooi, ik ben nooit gestopt om van jou t houden. Dat ik al vanaf t eerste moment dat ik je zag en zal ik volgens mij ook altijd blijven doen, je hebt een speciaal plekje in mn hart veroverd.
Dus nu weer opnieuw begonnen met iets wat opbloeit, Ik ken t niet, ik zie t wel, waar tot t uitgroeit, Ik heb geen verwachtingen meer waar hij of ik aan moet voldoen. We genieten gewoon van elkaar en dat hebben we dus ook gedaan. Nu is t veel mooier dan onze relatie vorig jaar ooit was. Dat had ik niet kunnen voorstellen.
en elke keer voel ik dat dat meer groeit, meer vorm krijgt naar ons houden van elkaar. Wat ik dacht dat ik dat niet meer in hem kon vinden. Maar wil niet te snel weer met "hij is het" enz. Ik geniet gewoon van t nu en zie wel wat voor moois ze voor me in petto hebben dit jaar. 't is gewoon fijn iemand zo in je leven te hebben, die van je houdt op zijn manier. Soms is dat wel moeilijk, maar ik ben t aan t leren om onvoorwaardelijk lief te hebben van mijn Grote knuffelbeer Divano.

XX Angel

Terug van mn roze wolk

Het normale leven heeft hier weer een beetje zn draai gevonden, nu met onze nieuwe aanwinst erbij.
Maar dit keer was t toch wel heel mooi en zal er dan ook met veel mooie herrinneringen op terug kijken.

Mn man zei me al, ik was de eerste twee weken op zo'n roze wolk toen onze dochter begin maart werd geboren. Want ik voelde weer zo'n overweldigende liefde voor haar, ik kon niet ophouden naar te kijken, of over haar t praten. t was net of ik verliefd was. Zo goed voelde ik me en met haar ging t ook zo goed. De kraamzorg zei echt dat dit er een uit een boekje was. Ik heb er al genoeg gehad die haar zo wouden meenemen ;). De nachtvoedingen en borstvoedingen begonnen me een beetje op te breken na 4 wk. maar ik denk dat meerdere kersverse moeders dat wel hebben.

Ik voelde me snel alweer zo goed dat andere asspecten van t leven ook gauw weer aanbod konden komen.
zo stonden we met 12dagen na de bevalling alweer op de dansvloer in onze dansschool. En even met onze dochter pronken. Zo stond ik ook al snel met haar bij de Jumbo boodschappen te doen.
en was ik al snel weer opzoek naar toch een die man die mij compleet liet voelen. Dus toch weer eens even neuzen op mn polyamorie dating site en wat denk je meteen een leuke man tegen gekomen. leuk gechat en ge e-mailt.
Toen kwam t moment van dat we elkaar wel eens irl wouden ontmoeten. Net voor onze date, kwam zn vrouw er toch mee dat ze t wel moeilijk vond. Dus dit is weer van de baan, al even niks meer van hem gehoort. Maar Nieuwe ronde Nieuwe kansen, ik ga door ;) want ondertussen geniet ik ook heerlijk van mn nieuwe gezinnetje zo als moeder nu van 2 prachtige meiden. En mijn tijd komt dan nog wel dat ik de gene ga vinden die mij compleet laat voelen.

XX Angel

Een nieuw hoofdstuk van mn leven begint.

(Ik zag nog een gedeelte in concept staan, die ik nog even wou delen. ;)

Zoals ik bij het vorige stuk ben geëindigd kan ik hier nog wel even door vertellen.
Dat extra Bonus nachtje is wel heerlijk om nog even te kunnen genieten van elkaar, maar is wel slopend. Hij had de volgende dag vrij genomen zodat hij met Avenlon me kon terug brengen naar de Camping en zo de verjaardag van Joey mee kon vieren. Moe maar voldaan kwam ik aan op de camping, daar laten zien waar we stonden. Mn dochter weer blij dat mama er weer was me omhelzend en mn man ook een hele dikke verjaardagsknuffel gegeven. Proficiat schat met een dikke kus. Onze vrienden die er toen ook waren gedag gezegt en de andere  vrienden die naast ons stonden voor de vakantie vonden t ook weer leuk dat we er waren, zo konden we ons opmaken om een leuke verjaardag te gaan vieren, t weer werkte een beetje mee.

Veel gelachen en gekletst, want we hadden de stap gewaagt en een paar van onze vrienden t vertelt over ons nieuwe lief hebben, Dat nog al wat spraakstof te weeg bracht. Maar ook wel leuke dingen, gelukkig toch ook wat begrip en acceptatie. Leuk om er nu openlijk mee om te kunnen gaan, dat ik nu ook om mijn grote knuffelbeer Divano geef. De eene vriendin "Hè hè, heb jij t nu ook eindelijk door dat je aan 1 man zijn genegenheid niet genoeg had. en een andere vriendin, Ja ik zag vorig jaar al dat jullie aan t dak van jullie relatie zaten en zie dat dit jullie een stuk gelukkiger heeft gemaakt, ik wens jullie t allebeste toe. Maar ook wel vragen van hoe zit dit nu, of hoe zit dat. Heerlijk mijn 2 mannen bij elkaar te hebben. Maar Avenlon wou joey toch nog even alleen zien, dus Joey liet haar dan maar even t toiletgebouw zien. ;). Voor zn eigen lekkere verjaardagknuffel van haar. En dan krijg je van die leuk opmerkingen moet jij Divano niet even t toiletgebouw laten zien ;). Nee, hoor zeiden we ik lekker bij hem op schoot zittend. wij hebben ons heerlijk al uit geleefd in onze 3 nachten samen. Maar gewoon een lekker knuffel of kus, kunnen we elkaar nu gewoon geven, niet oplettend of andere t zien. Dan nog wat visite langs geweest die t maar beter nog even niet wisten. Maar daar kwamen weer hele leuke onderlinge grapjes van die een paar vrienden maar snapte.

Zo krijg je al snel te gevoel van die kan ik t vertellen en die nog maar even niet. Dan is t weer tijd om afscheid te nemen, Divano ging nog even naar t toilet voor dat hij aan de reis terug begon, en ik ging nog even met hem mee ;). om even lekker een laatste tongzoen te kunnen delen als afscheid. Joey liep even mee naar de auto en ik als goed gastvrouw bleef bij de tent en de visite. Weer thuis hadden we al snel verjaardag, En gelukkig konden Avenlon en Divano ook komen :D. al de nacht van te voren, dus heb ik hem niet lang hoeven missen. was weer heerlijk om elkaar weer in de armen te kunnen sluiten, en t schuld gevoel is er dan ook niet zo meer, want Joey heeft dan zijn Avenlon in zn armen. Maar met onze dochter in haar eigen bedje, 's morgens maar weer even omgeruild ;). maar lekker met zn allen nog even op de bank gezeten, dan kijkt ze er al niet meer van op dat mama bij Divano zit en niet papa. dan weer lekker samen gedouched en aangekleed. toen stond de 1e visite alweer op de stoep. er zijn altijd weer bij die te vroeg komen :P.
Leuke kado's gekregen en heerlijk al je vrienden en familie bij elkaar te hebben. We hebben van Avenlon en Divano een heerlijk weekendje weg gekregen voor 4 ;). dat al was over 3 weken. Maar daarover de volgende keer meer.

XX Angel

Overleven in een monogame samenleving.

Het is moeilijk om soms je polygevoelens even aan de kant te zetten, omdat je gewoon de energie en de kracht er even niet voor hebt om je steeds te moeten verantwoorden of 't zo moet in kleden dat familie je niet hele moeilijk vragen gaat stellen waar je al van weet dat 't antwoord daarop 't alleen maar moeilijker voor je gaat maken.


Ik heb nu al mn handen vol aan m'n zwangerschap, want steeds ziek en bedlegerig is 't steeds even door zetten, want ik moet doen wat 't beste is voor m'n baby en dan mag je een heleboel medicijnen niet. Dus dan moet ik er maar wat voor vechten om er weer door te komen. Maar omdat ik dat nu al doe vanaf m'n 10e week en nu 34 weken ben. Word 't zo een hele lange zware zwangerschap voor me. Ik weet dat 't allemaal waard is als ik haar in m'n armen heb. Maar 't vergt er veel van me en dan kan ik niets er nog bij hebben. Sommige dagen waren echt een hel voor me om door te komen.


Gewoon overleven en uitzieken en alles aan 't doen om maar wat beter te voelen. Gelukkig gaat 't de laatste week weer wat beter. Ik mag me weer even wat beter voelen en toch nog een beetje van m'n zwangerschap genieten. Even aan wat anders mogen denken. Maar als je je dan weer down en depressief voelt doordat je polyrelatie weer niet zo verloopt als dat je naar opzoek bent, is dat weer een erge domper op je dag. Vooral als je dan vanaf de zijlijn  toe kijkt en ook wel geniet dat je man zooo gelukkig is als hij z'n vriendin dan weer eindelijk ziet en samen zijn ze zooo gelukkig en in mei nu een jaar samen. Zij kunnen nu echt zeggen dat ze elkaar hebben gevonden en hij voelt zich nu ook compleet.


De dag na 't weekend, dat zooo intens geweldig was, hij was zooo blij en nog steeds op een roze wolk aan t zweven, besefte ik me iets. Ik zeg dan wel altijd dat ik niet mijn geweldig liefde kan vinden omdat ik er al mee getrouwd ben en dacht ja, je kan dan ook maar 1x in je leven je soulmate vinden. Maar toen ik ze zo weer zag als zowat elke dag wel op de msn 't weekend nog even aan 't door spreken en hoe veel ze van elkaar houden. Toen schoot ik vol want hij heeft zijn 2e soulmate gevonden en ik voelde op dat moment gewoon een stuk van m'n hart af breken. Steken en brandende tranen. Ook van wat is er mis met mij. Ben ik alleen een pretty face en good time voor mannen. Bij hem is 't meteen de 1e keer raak of ze getroffen waren door de bliksem en wordt alleen maar mooier wat ze hebben, en ik?


Ik voel me meer als een speeltje van wat mannen die zich wel met mij wilden vermaken. Ik maar denken dat ik 't ook gevonden had en dan steeds weer bedrogen uitkomen. Van oke, was leuk, doei maar weer. Of de laatste keer dacht ik dat ik ook zowat had gevonden, maar nee ik kon 't niet meer, 't was niet wat ik verwacht van mijn vriend. Dat 't alleen maar steeds vanuit mij moet komen en 't dan met 1 smsje in 2 weken moeten doen. Nog veel meer wat niet mij is. Maar ik kan hem niet veranderen wil ik ook niet  't moet als vanzelf komen en niet er steeds achteraan moeten lopen voor maar een beetje aandacht. Nee toen de roze wolk was op getrokken en 't gewone leven weer een beetje door ging, zwakte 't steeds meer en meer af en dan ook nog een moeilijke zwangerschap erbij had ik meer van hem verwacht. Dus mijn zoektocht gaat weer verder. Maar je kan er ook niet zomaar naar zoeken wantdan zie je toch nog veel over 't hoofd en zie je wat voor je neus staat niet. Misschien is 't al in m'n leven maar moet ik er nog tegen aan lopen. Misschien zit 't nog in 't vat voor mij. Misschien ook niet, ik weet 't niet. Het maakt me zo onzeker en droevig. Het is lastig om gewoon door te gaan met je burgerlijk leven en dan maar tegen anderen doen of alles geweldig is en dan toch op die emotionele achtbaan te zitten. Wat 't ook is, in m'n huwelijk en zo gelukkig met mn 2 dochters, zou ik voor niks in de wereld willen missen. Maar gelukkig kan ik weer terug grijpen op m'n boek "Ik hou van 2 mannen" om terug te lezen dat ik niet gek ben of verwend om toch nog een gemis in m'n leven te vinden vooral als zo dichtbij is, zoals ik 't  zooo graag wil.


XX Angel die doorvecht.

Hoe een balletje kan rollen.

Er is weer veel gebeurt in de tussentijd, de zomer is weer voorbij, de vakantie ook en ik een maand tot 6 weken eruit gelegen van wege ziek zijn. Wat een blaasontsteking dan lastig kan worden als er niet mee omgegaan wordt.
Kreeg met de 10e week van mn zwangerschap last ervan, nou dan doen we een anti-biotica kuurtje en dan zijn we er weer vanaf. NOT!!!. Daarna op vakantie gegaan die letterlijk en figuurlijk in 't water is gevallen, door 2 weken op een camping te staan met een vouwcarvan met van de 12 dagen 11 dagen regen.

Aah achteraf misschien ook maar goed anders had ik nooit zo'n goed excusess gehad om naar Heerhugowaard te gaan. ;) Want wij hebben Avelon en haar mijn grote knuffelbeer in de vakantie wel elke week gezien. (Gezellige dagjes uit met de kids naar de Efteling en dagje logeren vanuit te vorig blog. )
Daar is toen wat moois ontstaan tussen hem en mij. Dat is nu alweer 2 maanden terug. Maar voelt heerlijk. Hij was mijn redder in nood toen ik 't helemaal gehad had van die regen en kou op de camping. Toen is hij me komen halen met de auto en ben ik lekker een paar dagjes bij hun geweest om even op te warmen. Ja en toen de vraag naar onze weekelijkse ontmoetinkjes kwam hoe zit dat nu eigenlijk tussen jullie hoefde ze toen niet meer te vragen. Dat weekend werd alles duidelijk. Dat ik er achter kwam dat ik nergens liever dat weekend wou zijn dan in zijn armen. Hij gaf al veel langer om mij, maar door andere afleidingen ;). niet echt opgemerkt wat een schat van een man hij is. Dat hij me de liefde en genegenheid zou geven die ik zocht. Maar ik nog zocht in een andere verpakking.

De 1e avond was 't meteen van nou jullie zijn lekker alleen vanavond niemand die jullie stoort, dus doe wat je niet laten kunt zei zn vrouw Avenlon ;) en ze ging naar haar werk. Toen we ook eindelijk alleen waren, hebben we eerst lekker samen op de bank een film gekeken. Heerlijk in zijn armen genesteld. Toen was er nog niks verder gebeurt dan een knuffel of een klein afscheidskusje nog van de vorige keer. Nee, ik wou 't nu eens rustig aan doen, niet weer zo hals over kop er in storten dat lust 't voortouw kreeg. Nee ik wou nu echt kijken of dit nu was wat ik zocht. Niet alleen een avondtuurtje. Zo keken we gezellig de film verder met soms een dikke knuffel en een kus even tussendoor. Hij is zich na de film gaan douchen en als ik ook wou was ik van harte welkom. Maar ik heb me toen nog in gehouden ookal wou ik niks liever. Nee, ik ging 't eens anders aan pakken. Hij kwam terug uit de douche lekker in een wit T-shirt en zn witte trainingsbroek met drukknoopjes. ;) hij ging zitten in zn stoel en ik ging weer lekker bij hem op schoot zitten. we gingen nog even samen tv kijken. Zo kwamen we in gesprek van waarom ik niet was komen douchen. "het is helemaal niet erg schatje dat jij dat nog niet voelt voor mij, zoals ik voor jouw voel." zei hij nog zo mooi en dat was helemaal niet zo, dus moest ik hem toch even duidelijk maken dat hij nu meer voor mij betekende dan even iemand waar ik lekker even bij op schoot kon kruipen. Maar in die uit leg van mijn gevoelens voor hem gebeurde iets met ons. Ik kon of ik wou me niet meer hoeven te bedwingen. Niemand had gezegt dat 't moest. Alleen ik zelf. Dus toen hebben we onze 1e echt liefdeskus gehad. We gingen toen even helemaal in elkaar op, zodat hij zag dat ik net zoveel voor hem nu voelde als hij voor mij. Verstrengeld in elkaar, niet elkaar meer willen loslaten, kwam Avenlon thuis.

Zo dat is nu ook duidelijk zei ze met een knipoog naar ons toe en ja, iedereen mocht het nu van ons weten. Dat wij nu bij elkaar hoorde. Meteen even op internet laten weten. Dat wij elkaar hadden gevonden. Eigenlijk lag 't al de hele tijd dus voor mn neus waar ik zo naar verlangde. Maar door Lust verblind niet gezien wie er nu zoveel van me houd. Hij stond altijd voor me klaar, om te praten als ik dat wou, om even gezellig bij te zitten. En om mij te redden uit de regen en kou. Die nacht was heerlijk om elkaar zo onze verlangens en onze liefde naar elkaar te kunnen tonen, heerlijk. Dit was de liefde die ik zocht en dan bij elkaar in de armen in slaap vallen. Mijn grote knuffelbeer. De dag daarna niet van elkaars zeide geweken anders dan even naar de wc te gaan. Heerlijk van elkaars gezelschap genoten. ook al waren er nog meer mensen om ons heen. Lekker bij hem op schoot zitten, samen liedjes gezongen en spelletjes gespeeld en heerlijk samen gedouched. en als we weer eindelijk alleen waren, werd t bed op geblazen om weer heerlijk naakt van elkaar te kunnen genieten.

Dat weekend was niet echt goed voor mn nachtrust, maar heeft me zo'n goed gedaan. Ik ben toen weer helemaal opgebloeit, Ja, dit is niet voor even dit is voor veeeeel langer. Wist ik toen al. De volgende morgen moest hij weer gewoon naar zn werk toe. ik was net aan 't wakker worden van de geluiden om me heen, wat ik niet wou. Maar later toch blij was dat 't gebeurt was, want ik nog lekker in mn bed in de woonkamer aan 't liggen net doen of ik nog sliep. Kwam mijn geliefde heel onschuldig van boven, klaar voor naar zn werk te gaan. Hij kuste mij zo lief en teder op mn hoofd gedag en ging weg. hmmmm. heerlijk gevoel was dat. Toen daarna maar echt even wakker geworden. zodat 't bed kon opgeruimt worden. Nog lekker na genietend van onze Passievolle nachten, films gekeken of even lekker gekletsen met de mensen in huis. Gezellig met ze gegeten tussen de middag. kwam er een telefoontje van de camping of ik niet nog een nachtje wou blijven. Dat was geen enkel probleem ;). Want zo kon een vriendin van ons met haar vriend blijven slapen aan onze kant, voor joey's verjaardag de volgende dag. want ze wouden niet op de drassige grond in een tentje nat worden. Ik hmm heerlijk nog een nachtje hier bij hem. Wel een beetje schuldig aan 't voelen dat zei daar zitten en ik hier. 's middags toen 't rustig was, mijn knuffelbeer een smsje gestuurd, "wat voor een lief kusje dat was vanmorgen" bedankt. xxx. Daarop sms'de hij terug dat hij daar maar een verklaring voor had en dat was "omdat ik van je hou". ook al had ik nu wat leuke mannen ontmoet of wat mee gehad. Hij was nu echt toch de 1e die tegen mij uit zich zelf voordat ik 't had gezegt "Ik hou van jouw" Tegen mij zei. Dat gaf me zo'n goed gevoel van binnen. Heerlijk zweefend op een wolk ging ik toen verder de dag in. Hem om helzend of zoals zn vrouw zei bespringend. Om hem te zoenen en 't ook tegen hem te kunnen zeggen. "Dankje, Ik hou ook van jouw".

Dan aan de eettafel onder 't avondeten te horen, "papa is verliefd". Ja, Kinderen ontgaat ook niks ;). Maar van zn dochter mocht hij geen vriendin hebben, want mama had al 2 vriendjes. :P. Als daar 1 van weg ging dan was 't goed. Ja kinderen ze komen soms met de leukste uitspraken. Maar ze had wel gelijk, wij waren en zijn verliefd. Onze liefde groeit nog elke dag. Ook al wonen we dan ver van elkaar af. Sturen we elkaar lieve smsjes, MSN veel, en bellen. en zo vaak als maar even toe laat in 't leven zien we elkaar. Niet zovaak als ik wil, maar we hebben nog heeel lang samen dus is 't alleen maar weer heerlijker als je elkaar weer in je armen kan sluiten. Ja, ik wou wat mn man had met zijn vriendin. Hij zei zo mooi "be careful what you wish for" want ik heb 't gekregen, maar dan wel met alles erop en eraan. Met 't gemis erbij.

En omdat ik niet wil dat dit stuk te lang word, ga ik verder in een volgend hoofdstuk van mijn leven ;)
XX Angel.

Weer terug naar 1,

Nu 2 weken nadat Jan mij ook heeft mede gedeeld, dat hij hier niet mee kon leven en het niet meer wist te verantwoorden aan iedereen die vroegen wie ik en m'n man waren. Maar de ware aard van het beestje kwam nu ook boven en ik had geen zin om de hele tijd als een lovesick puppy er achteraan te lopen en maar moeten smeken zowat voor wat aandacht. En dan mij kwalijk nemen als ik gewoon verder ga met mijn leven, nou ik ga niet mijn leven in de wacht zetten totdat hij tijd voor me heeft. Dus hij heeft maar even zelf beslist dat hij het helemaal maar ging afkappen. Ik had er niks meer op in te brengen al m'n pogingen van praten, langs komen, e-mails, berichtjes, sms'jes, niks. En dan krijg ik eindelijk naar een paar dagen 1 e-mailtje waarin hij zich zelf probeert vrij te pleiten. Helemaal niet sorry dat ik je pijn doe, of ik geef om je, niks. Nee. Cold turkey.

Afkicken dus voor mij, dat heb ik dan ook gedaan de afgelopen 2 weken gedaan. De fases van liefdesverdriet door gegaan, zelfs met partner is dit moeilijk. Ook vooral omdat je het niet naar de hele buiten wereld kan tonen, want de helft weet het helemaal niet. Gelukkig heb ik wel veel nieuwe vrienden gemaakt waar ik er wel mee over kan praten. En we waren nog wel zo blij de week ervoor, dat we er achter waren gekomen dat ik weer zwanger was van mijn man. Dus die hormoontjes maakte het er niet makkelijker om. Maar had ik even een excuses om me even zo uit m'n doen te voelen. Ook al weet hier nog niet iedereen dat ik zwanger ben ;), maar gelukkig is het vakantie periode, geen dansschool, geen school van m'n dochtertje waar ik mooi weer hoef te spelen, dus dat valt dan al weer mee. Maar de eerste paar dagen alleen maar toch dingen proberen te redden, veel huilen, veel praten met anderen, want hij gunt me de tijd niet eens meer.

Ik zie dan ook maar weer dat liefde blind maakt en dat het leeftijdsverschil dit keer wel degelijk heeft meegespeeld, want zo naïef had ik waarschijnlijk ook nog geregeerd als ik nog 24 jaar was. Maar ja, dat hoeft dan ook weer niet elke keer te gelden, want ik ken ook een jongeman die zich al ver voor z'n leeftijd gedraagt. Maar de eerste dagen heel verdrietig, dan onbegrip van ja het is echt over en er is niks wat ik er aan kan doen, dan woede. Van hoe durft hij zo met mij om te gaan, al die dingen die hij dan mis heeft gedaan die kan ik hem wel weer naar z'n kop smijten, gewoon kwaad worden als ik weer over hem praat. Eerst van barst dan ook maar, ook niks terug laten weten van zijn e-mail, maar dan na een goede week dat ik weer een beetje bedaard ben toch nog even wat laten weten. Dat ik dit helemaal geen stijl vind, en dat ik het jammer vind dat het zo gelopen is. en nog wat niet zo lieve dingen. ;). Maar je moet mij geen pijn doen, want als ik dan de kans krijg doe ik je terug heel erg pijn! Al is het ook maar om je dan ook helemaal van mijn leven te wissen of je nooit bestaan hebt. En dat ik niks meer van je wil weten. Hij kan het dan krijgen zoals hij het hebben wil.

Door deze moeilijk tijd voor mij leer je wel wie je vrienden zijn, en wie de mensen ook zijn die echt om je geven. Want ik had nooit gedacht dat mijn 1e crush zo lief en zorgzaam elke dag zou vragen hoe het nu met me was en hoe ik me nu voelde. Hij was zoooo lief. En m'n eigen mannetje die me troostte toen ik hem huilend liet weten wat Jan me liet weten, dat hij alles wou opgeven. Dat ik naar m'n man z'n werk ben gegaan en daar even in zijn armen heb mogen huilen. Maar zo ben ik er ook achter gekomen hoe lief de man van de vriendin van mijn man is. Zo lief een schouder aan bieden om op uit te huilen, een oor om te luisteren wat ik te zeggen had en elke dag sinds die tijd even een berichtje een sms'je met een knuffel. Dat waardeer ik zeer van hem. Hij is nu ook mijn grote knuffelbeer ;).
Met toch steeds leuke dingen hebben om je bezig te houden, en dat het leven weer verder gaat. Dus gezellig met een nieuw goede chatvriend gezellig gaan shoppen, daarmee leuke nieuwe dingen gedaan, fijn gewandeld in de bossen. Lekker gesnoept van mijn droppie. Een dagje uit logeren bij m'n vriendin en die van m'n man ;) even gezellig maken. Zien wat je nog allemaal wel niet hebt nu zonder Jan. :P.

Mijn man zei zo mooi "wij hebben nu een relatie met extra's, maar die extra's moeten het wel waard zijn" .
Dus ik ga nu gewoon door met genieten van de mooie dingen en de extra dingen die onze relatie nu erbij heeft gekregen. Door slechte tijden leert men vrienden kennen hè en door dit heb ik ook nog wel wat leuke friends with benefits over gehouden ;), voor wat extra genegenheid naast die van mij man. Ook al krijg ik die heel erg veel van hem. Ik hou ontzettend veel van hem, ben zo blij dat ik nu 9 weken zwanger ben van ons 2e kindje. hoop zo dat het nu wel goed gaat, want dit is m'n 4e zwangerschap ondertussen. Maar ik ben blij dat ik zulke goede nieuwe vrienden heb gevonden en een nieuwe vorm van liefhebben in m'n leven heb, dat alleen maar naar goede dingen kan leiden wat dit jaar me ook nog gaat brengen.

XXX Angel &?

Gemis

Gek he, ik heb nu 2 mannen die van me houden en ik moet ze nu even allebei missen, nog even niet een paar armen om me heen die me even vast houden.

Misschien is daarom de verleiding dan ook groter als er dan iemand vraagt "zal ik vanavond naar je toe komen". Want maandagavond zag mijn 1e crush dat ik alleen thuis was. Hij zei tegen me dat hij al die dag met de gedachte speelde om naar me toe te komen. Maar pas toen ik hem 's avonds aansprak omdat ik hem online zag, vroeg hij pas zal ik naar je toe komen. Ik denk dat we er gewoon beide behoefte aan hadden. Dan vind ik het zo mooi dat ik dan even geen "Nee" hoef te zeggen. Dat je dan toch gewoon van elkaar mag genieten op het moment dat je het nodig hebt. Hij is een goede vriend aan het worden met een speciaal plekje in mn hart. Ja en sommige vrienden helpen elkaar ook als ze eens wat genegenheid nodig hebben, als ze toch beide alleen zijn. Was heel fijn om even elkaar op te zoeken. Even iemand die je geeft waar je op dat moment zo erg naar hunkert. Nieuwe energie op kunnen doen, om er weer tegen aan te kunnen.

Maar blijft toch nog even een vreemde gewaarwording voor mij dat je dan bij een andere man dan ook even die verlangens die behoefte aan genegenheid mag vinden. Maar wel een heel erg fijn gevoel. Soms heb je gewoon verschillende behoefte's. Die je niet allemaal bij  èèn persoon kwijt kan, hoe graag je ook zou willen.

Het was heerlijk om even in de armen van mn 1e crush te mogen liggen zijn affectie te mogen voelen. Er kwamen weer een paar gevoelens boven borrelen, maar nu toch anders. Meer getemperd, maar nog altijd best wel van goed, nu meer onder controle. Ook al weet hij dat hij mij het hoofd gek kan maken, maar zoals hij zei nice and easy. De vriendschap die we nu hebben ben ik heel blij mee. Ik zie best wel wat ontwikkelingen daarin en zie dat het door de tijd zo wel zn eigen plekje gaat krijgen en als het dit blijft is ook goed. Maar het voelde zooo goed dat het van mij ook best wel vaker zo als maandagavond mag zijn. Ik volg mn gevoel de laatste tijd gewoon, maar ook mn hoofd. Want ik moet wel met beide benen op de grond blijven staan. Mijn leven gaat ook gewoon door. ik begin het nu een beetje te kunnen combineren.

Het is gewoon zo, dat ik het gevoel heb dat het soms een beetje op een touwtrek-partijtje lijkt van mn 1e crush. Ja klinkt raar maar dat is het beste wat ik het kan noemen. Ik zal het eens proberen te omschrijven wat ik bedoel. Ik ben verliefd op hem geworden toen waren er nog niet echt andere mannen in het spel, dan dat ik getrouwd was met mijn allerliefste mannetje. Hij wist even niet wat hij er mee aan moest dus moest ik maar even genoegen hebben met zijn vriendschap omdat zn priveleven nu erg ingewikkeld lag. Goed oke dacht ik daar kan ik in komen. Ik kan wachten.
Ik mocht ondertussen wel mn gevoelens naar hem uiten. email's sturen. Maar ik paste ook wel op dat het niet te erg werd. Toen kwam er een ander in het spel. en poef hij was niet meer de enige waar ik die gevoelens meer voor had en bij die andere kreeg ik de affectie die ik zocht. Ja, volgens mij merkte hij dat hij toen toch even wat minder grip of aandacht van mij had. Hij bleef heel lief en bezorgd, ik merkte ook dat er wat aan was dat me zei dat hij het niet leuk vond van nou ik was altijd die gene waar je het over had. of realiseerde hij zich toen pas wat eigenlijk aangeboden werd. Ja, mensen zeggen altijd "je weet pas wat je hebt als je het niet meer hebt". Ja en dan is het te laat. Ik hou me meestal liever voor ogen wat ik heb als ik het heb. ;) Dan hou ik het goed vast en laat ik weten hoe fijn ik het vind dat ik die gene in mn leven heb. Niet van je weet hoe ik er over voel, is best verwarrend, want de mijne veranderen steeds ook al is het maar een beetje.

Ik vind het toch altijd fijner om het gewoon te horen. Even de bevestig dat het was dat ik dacht dat het was. Maar voor sommige is dat nu eenmaal dan schijnbaar heel moeilijk om te doen. En dat ik dat dan ook gewoon mag tonen wat ik voel, en niet hoef te verstoppen. Dat ik gewoon op het forum waar we ons ontmoet hebben lekker mag zeggen dat ik van hem heb genoten en niet alleen van zijn gezelschap ;). Ik vond het dan ook heerlijk om te horen dat hij het dan ook wel miste als ik het wat minder deed, maar merk ook hier dat ik toch nog bevestiging zoek van wat hij nu precies wilt. Maar volgens mij weet hij dat zelf nog niet helemaal. dus zie ik wel wat de tijd brengt. Het is alleen zo dat steeds als ik de band tussen mn 1e crush en mij een beetje laat vieren, net of hij dan weer even ingrijpt van nee niet te ver terug komen jij. Daardoor krijg ik dus een beetje dat touwtrek gevoel. of meer een jojo. van naar hem toe getrokken worden Ja, eeh toch nee, Ja. Nee toch nog niet.... Ja toch wel. Dat wat het soms erg verwarrend voor me maakt.

Ik ben nu eenmaal iemand met mn hart op mn tong. Dus zeg ik het graag als ik iemand graag zie.  Maar door die mixed signals weet ik het gewoon soms niet meer, hoor het toch graag als het toch nog ergens naar toe gaat. Ik moet gewoon het touw loslaten en als het dan zn weg weer naar mij terug vind heeft het zo moeten wezen. Maar leek dat touw maar niet zoveel op een jojo touwtje. Die momenten voelen dan zooo goed weer. Dat dat juist de mooiste momenten zijn. En ja je hebt de ups and downs. Maar zolang er meer ups dan downs zijn. ga ik er mee door. Want ik wil die momenten nu nog niet kwijt. Ook al is het maar 1x in de maand. and hoping for more in the future.

Het werkt alleen heeeeel erg demotiverend als er geen antwoord op komt. als je een berichtje stuurt of smsje. ookal heeft hij het nu Super druk. Hè lieverd. ;) naar mn andere manneke. Ook al vind het heerlijk om tegen hem "ik zie u graag" te zeggen en dat hij dan dat tegen mij terug zegt in zowat elk smsje.
Dan voelt het soms gewoon of het van èèn kant komt de affectie. Of dan voel ik me zo als een verloren puppyhondje die de hele tijd maar achter iemand aan loopt. Ja dan voel ik me lastig en opdringerig. Dan praat ik daar met vriendinnen over en dat geven ze je ook nog gelijk. Dat het helemaal niet zo verkeerd is om een teken van affectie van die gene graag terug dan te willen of in ieder geval een teken van leven te krijgen. Maar niet iedereen kan dan zo'n relatie als mijn mannetje met zijn meisie hebben. Daar spat de affectie ervan af. Mag ook, maar mag het er ook tussenin wat ik nu heb en wat hun hebben. ;). Want ik heb nu toch wel mn ruwe diamantjes gevonden in België, wat ik zocht maar nu moet het nog even geslepen worden, gekneed worden naar hoe ik het graag wil en hoe hij het zou willen. De juiste verhouding en dan snap ik ook wel dat het tijd kost. Maar ondertussen mag ik toch ook wel eens even een tussenstand weten, al was het alleen maar 1x in de week zn stem te horen aan de telefoon, om te kijken of ik nog steeds op de juiste weg ben, want het veranderd nog steeds met de week hoe ik nu over de dingen denk. Maar  "My road to clearity " word zeker verder gelegt.... met elke ervaring als weer een steentje op mijn pad van mn leven. Het word alleen een meerbaans weg :p

XXX Angel  ook wel Dengel genoemt ;)

Confusion is the road to clearty

Ja, nu bijna 2 weken, in mn nieuwe gevonden relatie. Zijn de 1e bevliegingen van verliefdheid een beetje minder. Ik voel me nog altijd het zelfde over hem, misschien nog wel meer. Maar er slaat dan ook een beetje onzekerheid toe. Het voelt zo goed om bij hem te zijn, maar hij is ook erg druk nu in zn hoog seizoen bezig en ik moet hem nu weer een beetje het normale leven ernaast ook weer laten oppakken. ik wil het eigenlijk nog niet loslaten dat ik hem niet meer elke moment meteen kan bereiken of een antwoord krijg. Ik merk wel dat ik nog veel bevestiging zoek en het liefste nog elke dag. daardoor voel ik me ook wel een beetje schuldig na hem toe, want hij heeft het nu al zooo druk, maar ik wil hem laten weten dat ik om hem geef, dat ik aan het denk. Dat ik hem mis. Het is nog even wat uitgezoek van verschillende gevoelens hoe ik er mee om moet gaan, ik wil graag weten hoe hij er mee om gaat. Maar weet dat hij het druk heeft. Maar hij moet nu ook wel vragen hebben gehad, wie ik ben, hoe dat nu zit... Ik wil de laatste tijd alleen maar met hem praten, ja als ik niet bij hem ben. Want dan willen we alleen maar elkaar kussen en knuffelen stoeien enz ;). Dus dan komt er ook niet veel van een goed gesprek. Ik denk dat ik gewoon weer te ongeduldig ben. Ik ben niet goed in wachten. Hij is zo lief, en laat me ook steeds weer weten dat hij heel erg om me geeft, maar waarom is het dan zo verrekte moeilijk voor me om een dag helemaal niks van hem te horen. Dit gedeelte van verliefd zijn was ik weer even vergeten.

Ik had hem vrijdag al een mailtje gestuurd hoe ik onze nacht samen vond en hoe ik nu tegen alles aan kijk.., ik wil graag daar een reply van hem op, zodat ik weet hoe hij er over voelt. Maar ik heb nu alleen nog maar een smsje gehad dat hij het druk heeft en dat hij me graag ziet :D. Mijn allerliefste belgje :P. Heerlijk als hij dat tegen me zegt. Daar kon ik alleen maar op sms'en dat ik ook van hem hou. Ik moet gewoon nog even geduld hebben, ik weet wel dat het goed zit, maar zo pril in het begin. Zo kwetsbaar, ik wil hem niet kwijt. Er spookt dan toch altijd nog een gedachte door mn hoofd van, Dit is te mooi om waar te zijn. Wat als.... en als die dan niet terug mailt of smst. Dan ben ik blij dat ik wel even met vriendinnen of met mn mannetje kan praten.

Maar die is nu naar zijn vriendin en zou op tijd naar huis komen, hij belde net even dat het wel eens laat kon worden. hij heeft het dus naar zn zin. Dan mis ik op eens 2 mannen nu. Maar nu weet ik ook hoe hij zich voelt als ik naar Jan ben. Dat voelt zooo goed als wij de armen om elkaar heen kunnen slaan. Dus kan me ook wel voorstellen dat mn man even geen zin had om haar al los te laten. Ik ben blij dat hij dan nu ook even mag genieten. Ik gun het hem van harte. Heeft hij zo ook weer even nieuwe energie om alles aan te kunnen. Maar ook heerlijk om weer een hele blije en gelukkig man te hebben.

En mijn andere man, nog altijd zooo blij dat ik hem gevonden heb. Ik denk dat ik nu weer te snel wil. Maar het voelt zoooo goed. Ik moet nu gewoon even wat geduld hebben. Hij heeft wel weer wat meer tijd. En we hebben al de tijd van de wereld nu we elkaar hebben gevonden kan ik best even wachten tot na de vakantie periode zodat hij wat meer tijd voor me heeft. Dan kunnen we weer alle tijd nemen om dingen samen te gaan ondernemen.  Als hij me maar even elke dag even een teken van leven zo geven zo het een zo stuk makkelijker maken voor me. Een klein stukje erkenning. Als is het maar dat smsje of offline berichtje ik denk aan je schat.

A crazy litlle thing called love.

XX Angel

Mijn nieuwe verslaving.

Nu weer even verder, gaan de ontwikkelingen voor mij in sneltrein vaart. Het spreekwoord 2 vechten om een been en de 3e gaat er mee heen, is nu een beetje van toepassing. Want het is geen 1 van 2 geworden van de mannen die ik eerst op het oog had. Mij is nu het zelfde overkomen als mn man. Pats Boem Raak. Die is het gewoon en niet van we zien wel, of moeilijk doen. Of het stiekem hoeven te doen, voor zijn vriendin.

De man die ik nu ben tegen gekomen is het gewoon helemaal, we zijn echt verliefd. Meteen vanaf het begin goed raak. Ik kon hem al even, maar ja door de crushes op de andere 2 heren en dat hij het nog zo druk had met zn werk wat nu vooral in het seizoen is. Lette ik er niet zoveel op. Vond hem wel meteen een erg lekker ding, maar toen we eindelijk elkaar te pakken kregen op MSN, hebben we ook zowat 3 dagen aan een stuk met elkaar gepraat en het ene klikte nog beter dan het andere, we gingen er met de minuut meer naar verlangen om elkaar te zien. Elke dag mogelijkheden bekijken van kan ik je niet even zien. Steeds even weer verder praten ook al moest hij werken elke min die hij had voor me, kreeg ik. Zoooo veel voor iemand kunnen gaan voelen voor iemand in zo'n korte tijd. ik wist niet dat het mogelijk was. Want de 1e keer met mn man was nou niet echt liefde op het 1e gezicht. ;) maar dat is een heel ander verhaal.
Maar dit wel van beide kanten. When we collide sparks fly. Net als m'n man en zijn vriendin. Dat heb ik nu ook gevonden. Meteen weten dat dit hem is waar ik al die tijd naar heb gezocht. Hij is het die gene uit mn dromen.
Het lijkt wel of mn beschermengelen mn verlanglijstje hebben gevonden en daarmee hem gevonden hebben.

Ik ben echt helemaal hotel de botel verliefd op Jan Staff. Hij is het helemaal voor mij. Mijn schat. Hij is zoveel nu voor mij en word alleen maar meer met elke dag.
Ik wist dat er lieve mannen rond liepen naast mijn man, maar dat ik nog een keer de hoofdprijs zou winnen in de liefdesloterij had ik niet durven dromen. Dus die droom is nu ook uit gekomen, we kunnen gewoon niet meer zonder elkaar, wat soms wel lastig is :P, maar het gaat ons helemaal lukken.

Ik straal weer als een gloeilamp. Ik kan de hele dag wel over hem praten. Ik ben helemaal blij en in de wolken als ik even een berichtje van hem lees een smsje, even zn stem hoor aan de telefoon. Of hem even op de webcam zie. Hij zei ook zo lief "ik denk dat ik verslaafd aan u ben" ja, en ik ook aan hem. Hij is zooo lief en het is zoooo'n lekker ding, hij is helemaal perfect voor mij. Mn vriendinnen zien het ook, dat ik weer helemaal lekker in mn vel zit. Ik voel me als een verliefde tiener. Mijn zoektocht is over ik wil Jan als mijn mannetje en alle andere kunnen gestolen worden. Wij gaan een hele mooie tijd samen te gemoed.

Maar ik hou ook nog heel erg van mijn eigen echtgenoot, vooral omdat mijn allerliefste mannetje me de ruimte geeft om hier heerlijk van te kunnen genieten en het me van harte gunt. Omdat hij weet hoe goed het kan voelen. Zo geven wij dus nu ook liefde aan elkaar en vinden het heerlijk om de andere zo van het leven weer te zien genieten, naar zo'n moeilijke tijd die we nu hebben gehad.

Dus ik mag nu open en eerlijk zeggen, Jan Ik Hou van jouw Schat, of Hoe u het graag hoort, Ik zie u graag. ;) en wel super graag. XXX Angel.

Het nieuwe denken

Ik ben nu aan het wennen aan het nieuwe denken wat mag bij Poly-amory, Ik ben monogaam opgevoed en heb ook zo mn leven op een maand na geleeft. Maar nu tussen gevoelens zo heen en weer geslingerd worden is wat nieuws voor me, onze PA relatie neemt nu steeds meer vorm en voelt steeds beter aan. heerlijk om gewoon te mogen doen wat goed voelt, om te mogen genieten van de genegenheid die je dan krijgt. Niet meer te hoeven kiezen, grenzen, en jaloezie. Maar respect, Liefde, openheid met eerlijkheid. voelt zo mooi en goed. Maar wel een beetje raar om zo te praten met je man wat je met een andere hebt besproken of uit gaat.

Dit is mij zeker aan het leren dat ik moet loslaten en dat dan alles komt wat ik wil. niet altijd zo als ik het gedacht had maar toch. Love comes in mistirieus ways. en een balletje kan dan raar rollen zoals wij het zeggen. Maar door weer die gevoelens te mogen ervaren van verliefd zijn. doet onze eigen wereld ook een wereld van goed. Want als je al 16 jaar samen bent waarvan nu 9 jaar getrouwd had ik ondertussen een beetje het gevoel dat we aan onze dak van de relatie waren. Ik miste weer dingen en nu deze hele nieuwe wereld voor ons open is gegaan, lijkt ons dak van onze relatie wel opgegaan te zijn. met nieuwe mogelijkheden om door te groeien. We zijn weer zo verliefd als in het begin, misschien nog wel meer en dieper. helemaal gelukkig. Elkaar zien genieten van het leven, zalig. Weer mogen genieten. Net als de vriendin van mn man zegt, mijn hart is als een flat ieder zn eigen kamertje. Ik voel nu ook of ons eengezinshuis aan het uitbreiden is in een appartementen complex. Waar ruimte is voor meer liefde meer genegenheid meer relaties meer personen die ons aan het hart gaan. Wat mij echt compleet laat voelen. Wat je bij de eene niet kwijt past weer perfect bij de andere. We waarderen weer zo elkaar als we bij elkaar zijn. We zien ook weer de dingen waarom wij op elkaar verliefd zijn geworden. Het is puur genieten.
Ook heb ik nu de eerste tegenslagen moeten ervaren, maar daar krijg je dan ook zoveel liefde en steun voor terug van de andere personen die in onze relatie zitten. Dat het zo net een groot gezin lijkt. en niet meer een 1 op 1 spel.
Ik zit nog tussen 2 mannen in ( of 3 met mn man erbij ) hoe hun gevoelens nu precies voor mij zijn, maar daar komen we samen wel uit. Ook al willen ze allebei de uitdaging aan gaan mag dat nu. Het zijn 2 hele verschillende mannen. Maar het maakt me compleet mn Ying en mn Yang. Maar dan die Ying Yang met 3 punten ;). van alles een beetje.

XX Angel