dinsdag 27 maart 2018

De weg naar recovery!

Ik zag hier nog een stukje staan die ik jullie niet wou onthouden. Nu ik mn blog weer eens open. Dit is van ongeveer maart 2018.

Wat een weg zeg! als er allemaal complicaties ontstaan in je revalidatie (Waarvan...lees vorige blogs ;) die eigenlijk maar 3 tot 6 maanden zou duren maar ondertussen al 13 maanden duurt!

Nu wil ik niet de hele tijd daar over hebben, maar misschien helpt 't mij een beetje met verwerken. Want volgens mij hebben sommige mensen geen idee wat een aanslag het op je leven is als er zoveel verschillende gezondheidskwalen komen, de eene na de andere duikt op.
Is de eene pijn net behandelt, voel je weer een andere pijn die dan de kop op steekt!
Erg frustrerend! Nu al jaar in jaar uit... ik weet niet wanneer ik voor de laaste keer 24u Geen pijn heb gehad!
Dus ook mentaal zwaar op je lichaam. wat je er dan ook nog bij krijgt!
Daarom ga ik maar weer eens een kijkje nemen bij m'n pschygologe, om dat mentale emmertje te legen.

Want ondertussen ben ik ook bij de Pijnpoli een vast klant, waar nu om de 10 weken de neuroloog Dhr. Housada van Mosaderma in Hoensbroek
( Waar ik zeer over te spreken ben ;)
Hij geeft mij een een prik in m'n staartbeentje, om mijn zenuw daar te blokkeren omdat die dus zo beschadigt is aan de rechterkant, dat die alleen nog maar zenuwprikkels af gaf!
Ik heb gezien op de monitor.
( ja, eigenlijk best wel raar, om op de monitor te zien hoe zo'n dikke naald je ruggegraat naar binnen gaat en dan die vloeistof in spuit waardoor je heel goed opeens al je zenuwen ziet lopen. maar ook best wel interessant. en hoe goed en snel dan ook die verdoving werkt die ze daar voor grebruiken ;)
Toen hij de contrast vloeistof in spoot hoe de rechterkant van de Psoas zenuw, helemaal rechts afgesloten of afgekneld was. dat er niet eens contrastvloeistof door heen kon!
Zo! zij hij dat er dus ook niks anders meer langs kan. helemaal kapot dus. niks meer aan te doen...
(Nu wist ik ook waarom de ruggenprik in t ziekenhuis niet werkte! en ik als nog onder een narcose moest voor mijn blaasoperatie...)

Hij vroeg mij toen hij mij op de behandeltafel had liggen en mij met z'n röntgenapparaat aan t bekijken was "Ben jij een keer heel hard gevallen op je stuitje ?" Ja, zei ik toen. "want ik zie hier dat je staartbeentje een keer gebroken is geweest en scheef naar binnen staat, en denk daardoor je zenuwen zijn gaan beschadigen"
En dat is fijn! NOT, moet je je voorstellen met alles wat je met je bekken doet, dat dat PIJN doet!
ik kon niet langer dan 15 min. zitten. ik ging op handen en voeten, op t laatst zowat huilend de trap op elke avond.
Ik kan nu weer door die prik, langer zitten! ook op harde oppervlakken :D ik kan weer traplopen zonder pijn, ik kan weer auto rijden zonder pijn en m'n fysio bekken oefeningen weer doen om zo weer wat stabiliteit en condititie terug te krijgen, want die is dus 0!
Ik kan nog steeds niet fietsen, maar daar kunnen we nu gelukkig weer aan werken met de bekkenbodemtherapeute. Waar ik dus nu ondertussen al 5 jaar kom. ;) dus we kunnen gezellig bijkletsen als ik daar kom :P
Maar toen ze voordat ik naar de pijnpoli ging, mij van m'n pijn wou afhelpen door m'n stuitje weer recht te zetten! Toen ben ik me toch door de Grond gegaan van de PIJN!
Zelfs met mijn hoge dosering zenuwremmers en een tramadol op!
Nu weet ik dus waarom... eeuh ja en m'n therapeute nu ook...

Maar ik kan je melden, dat nu aan die kant al een stuk beter gaat ;) Dankje Mosaderma  voor een deel van m'm leven hebben terug gegeven XX!

En toen ik m'n fysiotherapeute vertelde dat m'n stuit een keer gebroken was geweest en omdat ze dat toen (iets van zo'n 8 jaar geleden) als een gekneusd stuitje hebben behandelt, is daar zowat alle gedonder begonnen. En als je daarna ook nog een best wel slecht zwangerschap daar bovenop doet...
Ja, is niet echt om over naar huis te schrijven.
Vooral omdat ze er niks aan bleven doen, omdat de klachten ook over schaduwt werden door de blaasklachten!. Ja, mevr. laten we de blaasklachten 1e maar behandelen dan zal dat ook vast minder worden. ookal heb ik zowat voor m'n stuitje ander half jaar fysio gehad, omdat ik klachten bleef houden!
en dan nu te horen krijgen, nee die zenuw is nu zo afgeklemd en stuk, daar kan ik nu niks meer aan doen dan pijnbestrijding elke 10 weken.....
voor de rest van m'n leven dus....

Dit nu allemaal opschrijven, werkt dan ook therapeutisch zeggen  meerdere mensen trouwens ;) niet alleen m'n Pschygologe.... :P
Ja, en dat jij t  dan allemaal wilt lezen das jouw ding :P

Geen opmerkingen:

Een reactie posten