Ja, ik praat. =D

Door 't vele praten van de laatste tijd, heb ik gemerkt dat ik daar behoefte aan heb, Dat er ondertussen binnen in me zoveel zat op gekropt dat er uit wou. Dat toen ik begon met praten drie a vier weken terug uit uiterste noodzaak, dat er wat los in me kwam. Allemaal dingen die toen los kwamen en t opeens duidelijk werd, een groot gevoel van opluchting dat dat naar buiten nu kwam. Net of er iets al heel lang zat opgesloten, dat nu vrij gelaten word. Dat vond ik raar om te ervaren, want ik ben niet echt een stil persoon en praat ook best veel met mijn man en vrienden, Maar ik heb ook gemerkt 't afgelopen jaar, dat verschillende mensen, verschillende dingen in je kunnen triggeren.  Dus hoe zeer sommige mensen ook zouden proberen, dat ze sommige dingen in je niet gedaan krijgen, en de andere hoeft 't maar te zeggen of te proberen en 't is gedaan.
Zoals mijn eigen lieve mannetje zo mooi vorig jaar zei ;)

 "ik heb altijd al geweten dat ik je niet alles kan geven wat je gelukkig maakt"

Zo ben ik afgelopen week heerlijk veel aan 't praten over van alles. Zodra ik maar even de behoefte had om te praten dan was hij daar. Een nieuwe hele lieve charmante man die een goede 3 maanden geleden in mijn leven is gekomen, waar ik nu heel graag mee praat, waar ik nu heel graag tijd mee door breng. Als eerste gewoon als vrienden. Maar nu door zoveel met elkaar gepraat te hebben en tijd door gebracht. Krijg ik 't gevoel dat ik me steeds meer compleet door hem ga voelen.
Heerlijk een klankbord voor iemand te kunnen zijn, Maar ook dat hij er een voor mij wil zijn.
Zo tot in de late uurtjes van de avond gezellig praten met elkaar, maar ook voor elkaar daar willen zijn.
Want 't is fijn dat je niet alleen maar mooi weer hoeft te spelen maar over alles mag praten, met een lach en een traan. Er word een behoefte vervuld nu, die schijnbaar al heel lang niet vervult was, Heerlijk voel ik me door al die aandacht, ook al is t dan online. Zo de kleine genietmomentjes door de dag dat er een grote glimlach op m'n gezicht komt, van daar is weer een dm'tje, smsje of een MSN berichtje, even je wat zeggen. Dat ik ook, als ik behoefte heb om hem wat 't zeggen dat dat mag, en dat hij mij 't laat weten dat hij ze ook leuk vind door ze te beantwoorden. Zo ga ik nu weer hier blij door m'n dagelijks leven, 't geeft me net dat beetje extra energie dat ik nodig heb om alles weer hier in goede banen te leiden. Dat ik 't gevoel had om weer overnieuw te moeten beginnen, is dit dan toch een heel mooi nieuw begin. Een heel goed funderingen voor een mooie toekomst. Ik merk zo wel hoe belangrijk communiceren voor mij is, en dat er toch nog mannen zijn die net zo geweldig zijn als mijn eigen man ;).

XX Een praat graag engeltje ;).

Lust ??? of Liefde???

Door al 't praten dat ik de laatste tijd doe, gaan best wel wat radartjes werken, er komt weer licht in de duisternis. Als zo dingen onder de loep gehouden worden beginnen dingen je op te vallen. De afgelopen secundaire relatie's die ik heb gehad blijken meer tertiaire relatie's geweest te zijn, want zo lang zijn ze niet in m'n leven geweest en als ik zo in m'n hoofd stapeltjes aan 't maken ben van dat kan "weg", dat ga ik nog eens "verder bekijken", en dat wil ik beslist "houden". Zie ik nu toch veel op dat stapel "weg" liggen dat 't zelfde oogt. Ik begon een patroon te ontdekken bij mijn Poly relatie's. Ze waren allemaal ontstaan meer uit lust dan uit liefde.

Als ik ze zo achteraf beter bekijk. Het was allemaal omdat er een enorme lichamelijke aantrekkingskracht aanwezig was.  Wat ik dan weer zag als genegenheid en liefde, waar ik naar opzoek was. Maar voelde me dan nog altijd niet compleet. Ik miste nog wat, maar kon er niet echt mijn vinger opleggen. Het was heerlijk als ik een leuke man had ontmoet die mij wel zag zitten en ik hem. Die roze wolkjes periode, maar 't werd al heel gauw intiem. Omdat er die lichamelijke hunkering naar elkaar was, bleek dat prioriteit Nr. 1 te krijgen. Van eerst eens dat afhandelen en als we dat hebben gehad en 't bevalt, dan kunnen we verder kijken. Maar meestal zakte 't daarna weer af en was er steeds vaker geen verder... om naar te kijken. Zoals ik al in andere blogs hiervoor om schreef voelde ik me daardoor alleen maar een speeltje, dat door mannen uit de kast werd gehaald als ze ermee wilden spelen en voor de rest geen aandacht nodig had. Zo kreeg ik van meerdere mannen waar ik me mee inliet 't gevoel dat ik dan "A pretty face and A goodtime" was en daarna, als hun behoeftes weer vervult waren, bleef ik weer met een gebroken hart en beteuterd achter. Opzoek naar nu 't volgende gedeelte van een relatie, een stukje communicatie. Aandacht, genegenheid, geborgenheid, interresse voor elkaar. Even praten over wat je bezig houd. Hoe je dag verloopt.  Het gevoel er voor elkaar daar willen zijn. Maar dat vond ik dan weer niet en was 't alweer gauw afgelopen, totdat 't volgende lekker ding voorbij kwam en ik er weer met open ogen in tuinde heb ik nu 't gevoel.

Want van m'n laatste polyliefje niks meer gehoord, 't lijkt wel of ik niet meer voor hem besta, "Been there, done that". Wat mij zo erg goedkoop deed voelen. Ja en als daar dan ook nog een verkeerd beeld van een vriendin bij komt die ook dat beeld van mij had, (wat ik nu ook van mezelf door heb. ) hier bij komt, dan gaan wel wat radartjes werken. Van "Hoooo wacht eens even".
Nu begin ik ook te zien waarom Hub en Ryanne ook zo wat moois hebben, en waarom daar geen haast was om even van elkaar te kunnen genieten. Want die hebben een echte liefdesrelatie waar alle aspecten even veel aandacht krijgen. En die hebben zo, zooooveeel geniet momentjes samen. Dat ze hun aandacht even aan elkaar geven.  En de persoon erg belangrijk is en niet wat die gene je kan geven op moment van behoeftes, als ik 't dan maar zo netjes mag uit drukken.

Ik ben door deze moeilijke tijd weer erg op m'n spirtuele terug gekomen. Die mij nu heel aardig helpt om op de goede weg te komen, en vraag ik me wel eens af, waarom niet eerder, waarom werd 't mij niet eerder duidelijk waar ik in godsnaam allemaal mee bezig was. Is "lust" dan echt belangrijker dan de "liefde".
Ik zie maar weer dat lust dan voor even is, en liefde voor veeeeel langere bevrediging van mijn behoeftes zijn. Je kan met iemand niet wat opbouwen als de basis lust is. Zodra die lust weer even weg is, dan valt 't in elkaar als een kaartenpakhuis, de interresse is weg. De liefde of genegenheid is weg en weg is de man uit m'n leven weer.

Dus de "Conclussie" van mijn hart is nu: Ik ga verder kijken dan mijn lust lang is ;) Want zonder lust ziet die man er dan toch weer heeeeel anders uit. En als de liefde er echt is, dan komt de lust dan vanzelf weer om de hoek kijken, maar dan denk ik dat 't meer passie kan gaan heten, want 't is uit liefde ontstaan en daarvoor moet dus 1e de liefde er zijn en dan pas de lust.

XX A wisening up Angel

Ik weet t even niet meer....

Zo hier zijn we dan weer, even nu in een periode van "ik weet 't even niet meer" want ik weet ook niet hoe 't nu verder gaat lopen, Ik wil dan wel weer dingen ondernemen. Maar weet niet of 't nog veel nut heeft. En wat ik dan nu t goede is om te doen. Alles voelt dan wel of 't verkeerd uit loopt. Er gebeuren nu ook wel weer wat goede dingen in mn leven, maar dan ook weer weet ik niet hoe dat dan gaat lopen. Net of ik er niet echt meer in vertrouw dat dat goed gaat aflopen, ik wil 't wel, maarja. Net als mijn man Hub zei,

 "ja anders wist je ook niet hoe dingen gingen verlopen, maar toen maakt je er niet zo'n zorgen over. Toen vertrouwde je er gewoon op dat t goed kwam".

 Ja, wat goed nieuws in mn leven is weer wat ik nodig heb. Ik krijg dan wel weer kleine goede tekentjes binnen in mn leven, maar nu worden ze nog een beetje over schaduwt door vorig week. Ik begin dit weekend maar met wat leuks voor mezelf te gaan doen denk ik want mijn plannen die ik had gaan ook denk ik niet door, doordat ik al een tijdje niks van mijn Poly liefde heb gehoort of vernomen. Ik moet nog even geduld hebben, hoor ik dan wel van andere, maar dat wil niet zeggen dat ik ondertussen maar mijn leven in de wacht moet zetten. Ondertussen weer wat meer contact met m'n 1e crush, die dan toch als een rode draad door mijn Poly bestaan blijft komen. Hier weet ik 't ook even niet, ik voel nog altijd van alles voor hem, maar hij moet er eerst uitkomen wat hij nu wil. Ik wil dan niet te happig lijken. Want hij is dan nog altijd mijn alles in 1 plaatje wat ik dan voor ogen heb van een Polyliefde. Dus ik begin met alles (heb ik t gevoel) nu nog een keer van voren af aan, opnieuw met opbouwen. Want nu proberen te reparen wat stuk is, blijf er toch een zwakpunt in, als de fundering dan niet goed is, kan je er niks goeds opbouwen. En dan ben ik ook soms best radicaal in dingen, als ik ze doe, dan wil ik 't ook goed doen. ;)

"You can fix a mirror when it's broken, but You'll always see the cracks in the reflexion." 

Ik begin weer met een blanco vel papier en kijk waar dit nieuwe stuk van mijn leven mij heen gaat brengen. 

spannend maar ook wel weer onzeker en beangstigend, maar moet er vertrouwen in hebben en fijn gevoel dat als ik zou vallen dat ik dan opgevangen word door mijn steun en toeverlaat mijn man Hub. Bedankt schat dat jij daar voor mij bent als ik je nodig heb. Want jij bent mijn basis. Die we de laatste tijd ook weer heel goed samen aan 't verstevigen zijn. Maar ook heerlijk om te weten dat ik steeds meer vrienden hierin krijg waar mee ik dit kan delen. Op naar betere tijden. De aanhouder wint en wie weet hoe ik me dan volgende week woensdag voel? Want ik mag toch wel een beetje blijven hopen dat mn 1e Crush mij meer als leuk vind, Maar ik denk als ik dat helemaal moet gaan omschrijven dat dat weer een heel nieuw blog word zolang is t dan ;) en misschien doe ik dat ook wel, maar wacht 1e volgende week woensdag af, want afgelopen woensdag ging t niet door, want t regende dus konden onze kids dan niet spelen in de speeltuin waar we ons dan zouden zien. Keep your fingers crossed for me. And I'll hope for the best ;)

XX een engeltje die nog een keer van voren af aan te beginnen. Met alles erop en eraan. 

Ik zal er komen. A Quiter never wins, and A winner never Quits. 

And I'm A Winner!!!

Een wond in mn hart.

De laatste dagen is t veel praten, dat kluwtje wol dat in mijn hoofd zit weer een beetje uit elkaar te krijgen. Alles uit de knoop. Alles weer een beetje in goede orde te krijgen, Maar bah wat een rotklus. 

Alles weer uitvissen hoe t nu precies zit, als na gaan en uitpluizen hoe je daar bent gekomen. Ook door kleine kinks in de kabel die nu voor behoorlijke knopen zorgen. Maar toch is 't ook wel heel interresant dan weer om t eens goed uit te spitten hoe t nu allemaal zit, want nu 't dan toch overhoop ligt, haal je dan ook andere dingen die je irriteren dan maar eens stevig onder de loep. Of je komt er vanzelf door veel er met vrienden en mijn allerliefste mannetje erover te praten en nu 't ergste voorbij lijkt te zijn, te kijken wat je er nog een beetje kan oppoetsen of dat 't zo kapot is dat je t dan weg gooit. Zo laat ik of probeer ik in ieder geval veel los te laten. En als 't was voor bestemt om bij mij te blijven komt 't naar mij terug. Maar nu verder, daar had ik een heel diepgaand en intens gesprek over met Hub. 

(Want ik zit echt nu even in een fase van "ik weet 't even niet meer" dat zeg ik heel vaak de afgelopen dagen heb ik wel gemerkt.)

Ja, ik vertelde hem zo dat mijn hart voelt als of er een groot open wond in zit, en eigenlijk wil ik t nu laten rusten zodat 't de rust krijgt waar t naar verlangt, om te kunnen herstellen. Maar hij zei "is dat wel zo'n goed idee". Want als jij een snee aan je vinger hebt, Ja dat deed pijn, maar denk jij dan ook laat t maar even met rust dan heelt t wel.... 

Nee, juist dan als t pijn doet en open wond die bloed, moet je t nu goed verzorgen voordat t erger word en ja natuurlijk gaat t dan nog even meer pijn doen, maar anders gaat 't onsteken en word t alleen maar erger en dat gaat dan nog veel meer pijn doen. Ja, dacht ik "dat had ik ook tegen hem of tegen onze dochter gezegt" 

Dus ik zal dan nog wel even de tanden op elkaar moeten zetten om door te gaan. Om even deze wond nog verder te ontsmetten en te verbinden. Dat weer t genezingsproces kan beginnen. Hoe of 't littekens gaat achterlaten vast wel, maar hoe alles gaat verlopen weet ik niet. Ik kan er alleen vertrouwen in hebben dat 't goed gaat komen, met al die mensen om me heen, die om me geven en er voor me zijn. 

en daarvoor alvast bedankt. 

Maar dit wil niet zeggen dat ik ondertussen niet mag genieten van andere dingen, ik zie dat dan maar als een goede pijnstiller ;) Bedankt schat. xx

XX Angel