donderdag 14 oktober 2010

Hoe een balletje kan rollen.

Er is weer veel gebeurt in de tussentijd, de zomer is weer voorbij, de vakantie ook en ik een maand tot 6 weken eruit gelegen van wege ziek zijn. Wat een blaasontsteking dan lastig kan worden als er niet mee omgegaan wordt.
Kreeg met de 10e week van mn zwangerschap last ervan, nou dan doen we een anti-biotica kuurtje en dan zijn we er weer vanaf. NOT!!!. Daarna op vakantie gegaan die letterlijk en figuurlijk in 't water is gevallen, door 2 weken op een camping te staan met een vouwcarvan met van de 12 dagen 11 dagen regen.

Aah achteraf misschien ook maar goed anders had ik nooit zo'n goed excusess gehad om naar Heerhugowaard te gaan. ;) Want wij hebben Avelon en haar mijn grote knuffelbeer in de vakantie wel elke week gezien. (Gezellige dagjes uit met de kids naar de Efteling en dagje logeren vanuit te vorig blog. )
Daar is toen wat moois ontstaan tussen hem en mij. Dat is nu alweer 2 maanden terug. Maar voelt heerlijk. Hij was mijn redder in nood toen ik 't helemaal gehad had van die regen en kou op de camping. Toen is hij me komen halen met de auto en ben ik lekker een paar dagjes bij hun geweest om even op te warmen. Ja en toen de vraag naar onze weekelijkse ontmoetinkjes kwam hoe zit dat nu eigenlijk tussen jullie hoefde ze toen niet meer te vragen. Dat weekend werd alles duidelijk. Dat ik er achter kwam dat ik nergens liever dat weekend wou zijn dan in zijn armen. Hij gaf al veel langer om mij, maar door andere afleidingen ;). niet echt opgemerkt wat een schat van een man hij is. Dat hij me de liefde en genegenheid zou geven die ik zocht. Maar ik nog zocht in een andere verpakking.

De 1e avond was 't meteen van nou jullie zijn lekker alleen vanavond niemand die jullie stoort, dus doe wat je niet laten kunt zei zn vrouw Avenlon ;) en ze ging naar haar werk. Toen we ook eindelijk alleen waren, hebben we eerst lekker samen op de bank een film gekeken. Heerlijk in zijn armen genesteld. Toen was er nog niks verder gebeurt dan een knuffel of een klein afscheidskusje nog van de vorige keer. Nee, ik wou 't nu eens rustig aan doen, niet weer zo hals over kop er in storten dat lust 't voortouw kreeg. Nee ik wou nu echt kijken of dit nu was wat ik zocht. Niet alleen een avondtuurtje. Zo keken we gezellig de film verder met soms een dikke knuffel en een kus even tussendoor. Hij is zich na de film gaan douchen en als ik ook wou was ik van harte welkom. Maar ik heb me toen nog in gehouden ookal wou ik niks liever. Nee, ik ging 't eens anders aan pakken. Hij kwam terug uit de douche lekker in een wit T-shirt en zn witte trainingsbroek met drukknoopjes. ;) hij ging zitten in zn stoel en ik ging weer lekker bij hem op schoot zitten. we gingen nog even samen tv kijken. Zo kwamen we in gesprek van waarom ik niet was komen douchen. "het is helemaal niet erg schatje dat jij dat nog niet voelt voor mij, zoals ik voor jouw voel." zei hij nog zo mooi en dat was helemaal niet zo, dus moest ik hem toch even duidelijk maken dat hij nu meer voor mij betekende dan even iemand waar ik lekker even bij op schoot kon kruipen. Maar in die uit leg van mijn gevoelens voor hem gebeurde iets met ons. Ik kon of ik wou me niet meer hoeven te bedwingen. Niemand had gezegt dat 't moest. Alleen ik zelf. Dus toen hebben we onze 1e echt liefdeskus gehad. We gingen toen even helemaal in elkaar op, zodat hij zag dat ik net zoveel voor hem nu voelde als hij voor mij. Verstrengeld in elkaar, niet elkaar meer willen loslaten, kwam Avenlon thuis.

Zo dat is nu ook duidelijk zei ze met een knipoog naar ons toe en ja, iedereen mocht het nu van ons weten. Dat wij nu bij elkaar hoorde. Meteen even op internet laten weten. Dat wij elkaar hadden gevonden. Eigenlijk lag 't al de hele tijd dus voor mn neus waar ik zo naar verlangde. Maar door Lust verblind niet gezien wie er nu zoveel van me houd. Hij stond altijd voor me klaar, om te praten als ik dat wou, om even gezellig bij te zitten. En om mij te redden uit de regen en kou. Die nacht was heerlijk om elkaar zo onze verlangens en onze liefde naar elkaar te kunnen tonen, heerlijk. Dit was de liefde die ik zocht en dan bij elkaar in de armen in slaap vallen. Mijn grote knuffelbeer. De dag daarna niet van elkaars zeide geweken anders dan even naar de wc te gaan. Heerlijk van elkaars gezelschap genoten. ook al waren er nog meer mensen om ons heen. Lekker bij hem op schoot zitten, samen liedjes gezongen en spelletjes gespeeld en heerlijk samen gedouched. en als we weer eindelijk alleen waren, werd t bed op geblazen om weer heerlijk naakt van elkaar te kunnen genieten.

Dat weekend was niet echt goed voor mn nachtrust, maar heeft me zo'n goed gedaan. Ik ben toen weer helemaal opgebloeit, Ja, dit is niet voor even dit is voor veeeeel langer. Wist ik toen al. De volgende morgen moest hij weer gewoon naar zn werk toe. ik was net aan 't wakker worden van de geluiden om me heen, wat ik niet wou. Maar later toch blij was dat 't gebeurt was, want ik nog lekker in mn bed in de woonkamer aan 't liggen net doen of ik nog sliep. Kwam mijn geliefde heel onschuldig van boven, klaar voor naar zn werk te gaan. Hij kuste mij zo lief en teder op mn hoofd gedag en ging weg. hmmmm. heerlijk gevoel was dat. Toen daarna maar echt even wakker geworden. zodat 't bed kon opgeruimt worden. Nog lekker na genietend van onze Passievolle nachten, films gekeken of even lekker gekletsen met de mensen in huis. Gezellig met ze gegeten tussen de middag. kwam er een telefoontje van de camping of ik niet nog een nachtje wou blijven. Dat was geen enkel probleem ;). Want zo kon een vriendin van ons met haar vriend blijven slapen aan onze kant, voor joey's verjaardag de volgende dag. want ze wouden niet op de drassige grond in een tentje nat worden. Ik hmm heerlijk nog een nachtje hier bij hem. Wel een beetje schuldig aan 't voelen dat zei daar zitten en ik hier. 's middags toen 't rustig was, mijn knuffelbeer een smsje gestuurd, "wat voor een lief kusje dat was vanmorgen" bedankt. xxx. Daarop sms'de hij terug dat hij daar maar een verklaring voor had en dat was "omdat ik van je hou". ook al had ik nu wat leuke mannen ontmoet of wat mee gehad. Hij was nu echt toch de 1e die tegen mij uit zich zelf voordat ik 't had gezegt "Ik hou van jouw" Tegen mij zei. Dat gaf me zo'n goed gevoel van binnen. Heerlijk zweefend op een wolk ging ik toen verder de dag in. Hem om helzend of zoals zn vrouw zei bespringend. Om hem te zoenen en 't ook tegen hem te kunnen zeggen. "Dankje, Ik hou ook van jouw".

Dan aan de eettafel onder 't avondeten te horen, "papa is verliefd". Ja, Kinderen ontgaat ook niks ;). Maar van zn dochter mocht hij geen vriendin hebben, want mama had al 2 vriendjes. :P. Als daar 1 van weg ging dan was 't goed. Ja kinderen ze komen soms met de leukste uitspraken. Maar ze had wel gelijk, wij waren en zijn verliefd. Onze liefde groeit nog elke dag. Ook al wonen we dan ver van elkaar af. Sturen we elkaar lieve smsjes, MSN veel, en bellen. en zo vaak als maar even toe laat in 't leven zien we elkaar. Niet zovaak als ik wil, maar we hebben nog heeel lang samen dus is 't alleen maar weer heerlijker als je elkaar weer in je armen kan sluiten. Ja, ik wou wat mn man had met zijn vriendin. Hij zei zo mooi "be careful what you wish for" want ik heb 't gekregen, maar dan wel met alles erop en eraan. Met 't gemis erbij.

En omdat ik niet wil dat dit stuk te lang word, ga ik verder in een volgend hoofdstuk van mijn leven ;)
XX Angel.

donderdag 19 augustus 2010

Weer terug naar 1,

Nu 2 weken nadat Jan mij ook heeft mede gedeeld, dat hij hier niet mee kon leven en het niet meer wist te verantwoorden aan iedereen die vroegen wie ik en m'n man waren. Maar de ware aard van het beestje kwam nu ook boven en ik had geen zin om de hele tijd als een lovesick puppy er achteraan te lopen en maar moeten smeken zowat voor wat aandacht. En dan mij kwalijk nemen als ik gewoon verder ga met mijn leven, nou ik ga niet mijn leven in de wacht zetten totdat hij tijd voor me heeft. Dus hij heeft maar even zelf beslist dat hij het helemaal maar ging afkappen. Ik had er niks meer op in te brengen al m'n pogingen van praten, langs komen, e-mails, berichtjes, sms'jes, niks. En dan krijg ik eindelijk naar een paar dagen 1 e-mailtje waarin hij zich zelf probeert vrij te pleiten. Helemaal niet sorry dat ik je pijn doe, of ik geef om je, niks. Nee. Cold turkey.

Afkicken dus voor mij, dat heb ik dan ook gedaan de afgelopen 2 weken gedaan. De fases van liefdesverdriet door gegaan, zelfs met partner is dit moeilijk. Ook vooral omdat je het niet naar de hele buiten wereld kan tonen, want de helft weet het helemaal niet. Gelukkig heb ik wel veel nieuwe vrienden gemaakt waar ik er wel mee over kan praten. En we waren nog wel zo blij de week ervoor, dat we er achter waren gekomen dat ik weer zwanger was van mijn man. Dus die hormoontjes maakte het er niet makkelijker om. Maar had ik even een excuses om me even zo uit m'n doen te voelen. Ook al weet hier nog niet iedereen dat ik zwanger ben ;), maar gelukkig is het vakantie periode, geen dansschool, geen school van m'n dochtertje waar ik mooi weer hoef te spelen, dus dat valt dan al weer mee. Maar de eerste paar dagen alleen maar toch dingen proberen te redden, veel huilen, veel praten met anderen, want hij gunt me de tijd niet eens meer.

Ik zie dan ook maar weer dat liefde blind maakt en dat het leeftijdsverschil dit keer wel degelijk heeft meegespeeld, want zo naïef had ik waarschijnlijk ook nog geregeerd als ik nog 24 jaar was. Maar ja, dat hoeft dan ook weer niet elke keer te gelden, want ik ken ook een jongeman die zich al ver voor z'n leeftijd gedraagt. Maar de eerste dagen heel verdrietig, dan onbegrip van ja het is echt over en er is niks wat ik er aan kan doen, dan woede. Van hoe durft hij zo met mij om te gaan, al die dingen die hij dan mis heeft gedaan die kan ik hem wel weer naar z'n kop smijten, gewoon kwaad worden als ik weer over hem praat. Eerst van barst dan ook maar, ook niks terug laten weten van zijn e-mail, maar dan na een goede week dat ik weer een beetje bedaard ben toch nog even wat laten weten. Dat ik dit helemaal geen stijl vind, en dat ik het jammer vind dat het zo gelopen is. en nog wat niet zo lieve dingen. ;). Maar je moet mij geen pijn doen, want als ik dan de kans krijg doe ik je terug heel erg pijn! Al is het ook maar om je dan ook helemaal van mijn leven te wissen of je nooit bestaan hebt. En dat ik niks meer van je wil weten. Hij kan het dan krijgen zoals hij het hebben wil.

Door deze moeilijk tijd voor mij leer je wel wie je vrienden zijn, en wie de mensen ook zijn die echt om je geven. Want ik had nooit gedacht dat mijn 1e crush zo lief en zorgzaam elke dag zou vragen hoe het nu met me was en hoe ik me nu voelde. Hij was zoooo lief. En m'n eigen mannetje die me troostte toen ik hem huilend liet weten wat Jan me liet weten, dat hij alles wou opgeven. Dat ik naar m'n man z'n werk ben gegaan en daar even in zijn armen heb mogen huilen. Maar zo ben ik er ook achter gekomen hoe lief de man van de vriendin van mijn man is. Zo lief een schouder aan bieden om op uit te huilen, een oor om te luisteren wat ik te zeggen had en elke dag sinds die tijd even een berichtje een sms'je met een knuffel. Dat waardeer ik zeer van hem. Hij is nu ook mijn grote knuffelbeer ;).
Met toch steeds leuke dingen hebben om je bezig te houden, en dat het leven weer verder gaat. Dus gezellig met een nieuw goede chatvriend gezellig gaan shoppen, daarmee leuke nieuwe dingen gedaan, fijn gewandeld in de bossen. Lekker gesnoept van mijn droppie. Een dagje uit logeren bij m'n vriendin en die van m'n man ;) even gezellig maken. Zien wat je nog allemaal wel niet hebt nu zonder Jan. :P.

Mijn man zei zo mooi "wij hebben nu een relatie met extra's, maar die extra's moeten het wel waard zijn" .
Dus ik ga nu gewoon door met genieten van de mooie dingen en de extra dingen die onze relatie nu erbij heeft gekregen. Door slechte tijden leert men vrienden kennen hè en door dit heb ik ook nog wel wat leuke friends with benefits over gehouden ;), voor wat extra genegenheid naast die van mij man. Ook al krijg ik die heel erg veel van hem. Ik hou ontzettend veel van hem, ben zo blij dat ik nu 9 weken zwanger ben van ons 2e kindje. hoop zo dat het nu wel goed gaat, want dit is m'n 4e zwangerschap ondertussen. Maar ik ben blij dat ik zulke goede nieuwe vrienden heb gevonden en een nieuwe vorm van liefhebben in m'n leven heb, dat alleen maar naar goede dingen kan leiden wat dit jaar me ook nog gaat brengen.

XXX Angel &?

woensdag 21 juli 2010

Gemis

Gek he, ik heb nu 2 mannen die van me houden en ik moet ze nu even allebei missen, nog even niet een paar armen om me heen die me even vast houden.

Misschien is daarom de verleiding dan ook groter als er dan iemand vraagt "zal ik vanavond naar je toe komen". Want maandagavond zag mijn 1e crush dat ik alleen thuis was. Hij zei tegen me dat hij al die dag met de gedachte speelde om naar me toe te komen. Maar pas toen ik hem 's avonds aansprak omdat ik hem online zag, vroeg hij pas zal ik naar je toe komen. Ik denk dat we er gewoon beide behoefte aan hadden. Dan vind ik het zo mooi dat ik dan even geen "Nee" hoef te zeggen. Dat je dan toch gewoon van elkaar mag genieten op het moment dat je het nodig hebt. Hij is een goede vriend aan het worden met een speciaal plekje in mn hart. Ja en sommige vrienden helpen elkaar ook als ze eens wat genegenheid nodig hebben, als ze toch beide alleen zijn. Was heel fijn om even elkaar op te zoeken. Even iemand die je geeft waar je op dat moment zo erg naar hunkert. Nieuwe energie op kunnen doen, om er weer tegen aan te kunnen.

Maar blijft toch nog even een vreemde gewaarwording voor mij dat je dan bij een andere man dan ook even die verlangens die behoefte aan genegenheid mag vinden. Maar wel een heel erg fijn gevoel. Soms heb je gewoon verschillende behoefte's. Die je niet allemaal bij  èèn persoon kwijt kan, hoe graag je ook zou willen.

Het was heerlijk om even in de armen van mn 1e crush te mogen liggen zijn affectie te mogen voelen. Er kwamen weer een paar gevoelens boven borrelen, maar nu toch anders. Meer getemperd, maar nog altijd best wel van goed, nu meer onder controle. Ook al weet hij dat hij mij het hoofd gek kan maken, maar zoals hij zei nice and easy. De vriendschap die we nu hebben ben ik heel blij mee. Ik zie best wel wat ontwikkelingen daarin en zie dat het door de tijd zo wel zn eigen plekje gaat krijgen en als het dit blijft is ook goed. Maar het voelde zooo goed dat het van mij ook best wel vaker zo als maandagavond mag zijn. Ik volg mn gevoel de laatste tijd gewoon, maar ook mn hoofd. Want ik moet wel met beide benen op de grond blijven staan. Mijn leven gaat ook gewoon door. ik begin het nu een beetje te kunnen combineren.

Het is gewoon zo, dat ik het gevoel heb dat het soms een beetje op een touwtrek-partijtje lijkt van mn 1e crush. Ja klinkt raar maar dat is het beste wat ik het kan noemen. Ik zal het eens proberen te omschrijven wat ik bedoel. Ik ben verliefd op hem geworden toen waren er nog niet echt andere mannen in het spel, dan dat ik getrouwd was met mijn allerliefste mannetje. Hij wist even niet wat hij er mee aan moest dus moest ik maar even genoegen hebben met zijn vriendschap omdat zn priveleven nu erg ingewikkeld lag. Goed oke dacht ik daar kan ik in komen. Ik kan wachten.
Ik mocht ondertussen wel mn gevoelens naar hem uiten. email's sturen. Maar ik paste ook wel op dat het niet te erg werd. Toen kwam er een ander in het spel. en poef hij was niet meer de enige waar ik die gevoelens meer voor had en bij die andere kreeg ik de affectie die ik zocht. Ja, volgens mij merkte hij dat hij toen toch even wat minder grip of aandacht van mij had. Hij bleef heel lief en bezorgd, ik merkte ook dat er wat aan was dat me zei dat hij het niet leuk vond van nou ik was altijd die gene waar je het over had. of realiseerde hij zich toen pas wat eigenlijk aangeboden werd. Ja, mensen zeggen altijd "je weet pas wat je hebt als je het niet meer hebt". Ja en dan is het te laat. Ik hou me meestal liever voor ogen wat ik heb als ik het heb. ;) Dan hou ik het goed vast en laat ik weten hoe fijn ik het vind dat ik die gene in mn leven heb. Niet van je weet hoe ik er over voel, is best verwarrend, want de mijne veranderen steeds ook al is het maar een beetje.

Ik vind het toch altijd fijner om het gewoon te horen. Even de bevestig dat het was dat ik dacht dat het was. Maar voor sommige is dat nu eenmaal dan schijnbaar heel moeilijk om te doen. En dat ik dat dan ook gewoon mag tonen wat ik voel, en niet hoef te verstoppen. Dat ik gewoon op het forum waar we ons ontmoet hebben lekker mag zeggen dat ik van hem heb genoten en niet alleen van zijn gezelschap ;). Ik vond het dan ook heerlijk om te horen dat hij het dan ook wel miste als ik het wat minder deed, maar merk ook hier dat ik toch nog bevestiging zoek van wat hij nu precies wilt. Maar volgens mij weet hij dat zelf nog niet helemaal. dus zie ik wel wat de tijd brengt. Het is alleen zo dat steeds als ik de band tussen mn 1e crush en mij een beetje laat vieren, net of hij dan weer even ingrijpt van nee niet te ver terug komen jij. Daardoor krijg ik dus een beetje dat touwtrek gevoel. of meer een jojo. van naar hem toe getrokken worden Ja, eeh toch nee, Ja. Nee toch nog niet.... Ja toch wel. Dat wat het soms erg verwarrend voor me maakt.

Ik ben nu eenmaal iemand met mn hart op mn tong. Dus zeg ik het graag als ik iemand graag zie.  Maar door die mixed signals weet ik het gewoon soms niet meer, hoor het toch graag als het toch nog ergens naar toe gaat. Ik moet gewoon het touw loslaten en als het dan zn weg weer naar mij terug vind heeft het zo moeten wezen. Maar leek dat touw maar niet zoveel op een jojo touwtje. Die momenten voelen dan zooo goed weer. Dat dat juist de mooiste momenten zijn. En ja je hebt de ups and downs. Maar zolang er meer ups dan downs zijn. ga ik er mee door. Want ik wil die momenten nu nog niet kwijt. Ook al is het maar 1x in de maand. and hoping for more in the future.

Het werkt alleen heeeeel erg demotiverend als er geen antwoord op komt. als je een berichtje stuurt of smsje. ookal heeft hij het nu Super druk. Hè lieverd. ;) naar mn andere manneke. Ook al vind het heerlijk om tegen hem "ik zie u graag" te zeggen en dat hij dan dat tegen mij terug zegt in zowat elk smsje.
Dan voelt het soms gewoon of het van èèn kant komt de affectie. Of dan voel ik me zo als een verloren puppyhondje die de hele tijd maar achter iemand aan loopt. Ja dan voel ik me lastig en opdringerig. Dan praat ik daar met vriendinnen over en dat geven ze je ook nog gelijk. Dat het helemaal niet zo verkeerd is om een teken van affectie van die gene graag terug dan te willen of in ieder geval een teken van leven te krijgen. Maar niet iedereen kan dan zo'n relatie als mijn mannetje met zijn meisie hebben. Daar spat de affectie ervan af. Mag ook, maar mag het er ook tussenin wat ik nu heb en wat hun hebben. ;). Want ik heb nu toch wel mn ruwe diamantjes gevonden in België, wat ik zocht maar nu moet het nog even geslepen worden, gekneed worden naar hoe ik het graag wil en hoe hij het zou willen. De juiste verhouding en dan snap ik ook wel dat het tijd kost. Maar ondertussen mag ik toch ook wel eens even een tussenstand weten, al was het alleen maar 1x in de week zn stem te horen aan de telefoon, om te kijken of ik nog steeds op de juiste weg ben, want het veranderd nog steeds met de week hoe ik nu over de dingen denk. Maar  "My road to clearity " word zeker verder gelegt.... met elke ervaring als weer een steentje op mijn pad van mn leven. Het word alleen een meerbaans weg :p

XXX Angel  ook wel Dengel genoemt ;)

maandag 5 juli 2010

Confusion is the road to clearty

Ja, nu bijna 2 weken, in mn nieuwe gevonden relatie. Zijn de 1e bevliegingen van verliefdheid een beetje minder. Ik voel me nog altijd het zelfde over hem, misschien nog wel meer. Maar er slaat dan ook een beetje onzekerheid toe. Het voelt zo goed om bij hem te zijn, maar hij is ook erg druk nu in zn hoog seizoen bezig en ik moet hem nu weer een beetje het normale leven ernaast ook weer laten oppakken. ik wil het eigenlijk nog niet loslaten dat ik hem niet meer elke moment meteen kan bereiken of een antwoord krijg. Ik merk wel dat ik nog veel bevestiging zoek en het liefste nog elke dag. daardoor voel ik me ook wel een beetje schuldig na hem toe, want hij heeft het nu al zooo druk, maar ik wil hem laten weten dat ik om hem geef, dat ik aan het denk. Dat ik hem mis. Het is nog even wat uitgezoek van verschillende gevoelens hoe ik er mee om moet gaan, ik wil graag weten hoe hij er mee om gaat. Maar weet dat hij het druk heeft. Maar hij moet nu ook wel vragen hebben gehad, wie ik ben, hoe dat nu zit... Ik wil de laatste tijd alleen maar met hem praten, ja als ik niet bij hem ben. Want dan willen we alleen maar elkaar kussen en knuffelen stoeien enz ;). Dus dan komt er ook niet veel van een goed gesprek. Ik denk dat ik gewoon weer te ongeduldig ben. Ik ben niet goed in wachten. Hij is zo lief, en laat me ook steeds weer weten dat hij heel erg om me geeft, maar waarom is het dan zo verrekte moeilijk voor me om een dag helemaal niks van hem te horen. Dit gedeelte van verliefd zijn was ik weer even vergeten.

Ik had hem vrijdag al een mailtje gestuurd hoe ik onze nacht samen vond en hoe ik nu tegen alles aan kijk.., ik wil graag daar een reply van hem op, zodat ik weet hoe hij er over voelt. Maar ik heb nu alleen nog maar een smsje gehad dat hij het druk heeft en dat hij me graag ziet :D. Mijn allerliefste belgje :P. Heerlijk als hij dat tegen me zegt. Daar kon ik alleen maar op sms'en dat ik ook van hem hou. Ik moet gewoon nog even geduld hebben, ik weet wel dat het goed zit, maar zo pril in het begin. Zo kwetsbaar, ik wil hem niet kwijt. Er spookt dan toch altijd nog een gedachte door mn hoofd van, Dit is te mooi om waar te zijn. Wat als.... en als die dan niet terug mailt of smst. Dan ben ik blij dat ik wel even met vriendinnen of met mn mannetje kan praten.

Maar die is nu naar zijn vriendin en zou op tijd naar huis komen, hij belde net even dat het wel eens laat kon worden. hij heeft het dus naar zn zin. Dan mis ik op eens 2 mannen nu. Maar nu weet ik ook hoe hij zich voelt als ik naar Jan ben. Dat voelt zooo goed als wij de armen om elkaar heen kunnen slaan. Dus kan me ook wel voorstellen dat mn man even geen zin had om haar al los te laten. Ik ben blij dat hij dan nu ook even mag genieten. Ik gun het hem van harte. Heeft hij zo ook weer even nieuwe energie om alles aan te kunnen. Maar ook heerlijk om weer een hele blije en gelukkig man te hebben.

En mijn andere man, nog altijd zooo blij dat ik hem gevonden heb. Ik denk dat ik nu weer te snel wil. Maar het voelt zoooo goed. Ik moet nu gewoon even wat geduld hebben. Hij heeft wel weer wat meer tijd. En we hebben al de tijd van de wereld nu we elkaar hebben gevonden kan ik best even wachten tot na de vakantie periode zodat hij wat meer tijd voor me heeft. Dan kunnen we weer alle tijd nemen om dingen samen te gaan ondernemen.  Als hij me maar even elke dag even een teken van leven zo geven zo het een zo stuk makkelijker maken voor me. Een klein stukje erkenning. Als is het maar dat smsje of offline berichtje ik denk aan je schat.

A crazy litlle thing called love.

XX Angel

woensdag 30 juni 2010

Mijn nieuwe verslaving.

Nu weer even verder, gaan de ontwikkelingen voor mij in sneltrein vaart. Het spreekwoord 2 vechten om een been en de 3e gaat er mee heen, is nu een beetje van toepassing. Want het is geen 1 van 2 geworden van de mannen die ik eerst op het oog had. Mij is nu het zelfde overkomen als mn man. Pats Boem Raak. Die is het gewoon en niet van we zien wel, of moeilijk doen. Of het stiekem hoeven te doen, voor zijn vriendin.

De man die ik nu ben tegen gekomen is het gewoon helemaal, we zijn echt verliefd. Meteen vanaf het begin goed raak. Ik kon hem al even, maar ja door de crushes op de andere 2 heren en dat hij het nog zo druk had met zn werk wat nu vooral in het seizoen is. Lette ik er niet zoveel op. Vond hem wel meteen een erg lekker ding, maar toen we eindelijk elkaar te pakken kregen op MSN, hebben we ook zowat 3 dagen aan een stuk met elkaar gepraat en het ene klikte nog beter dan het andere, we gingen er met de minuut meer naar verlangen om elkaar te zien. Elke dag mogelijkheden bekijken van kan ik je niet even zien. Steeds even weer verder praten ook al moest hij werken elke min die hij had voor me, kreeg ik. Zoooo veel voor iemand kunnen gaan voelen voor iemand in zo'n korte tijd. ik wist niet dat het mogelijk was. Want de 1e keer met mn man was nou niet echt liefde op het 1e gezicht. ;) maar dat is een heel ander verhaal.
Maar dit wel van beide kanten. When we collide sparks fly. Net als m'n man en zijn vriendin. Dat heb ik nu ook gevonden. Meteen weten dat dit hem is waar ik al die tijd naar heb gezocht. Hij is het die gene uit mn dromen.
Het lijkt wel of mn beschermengelen mn verlanglijstje hebben gevonden en daarmee hem gevonden hebben.

Ik ben echt helemaal hotel de botel verliefd op Jan Staff. Hij is het helemaal voor mij. Mijn schat. Hij is zoveel nu voor mij en word alleen maar meer met elke dag.
Ik wist dat er lieve mannen rond liepen naast mijn man, maar dat ik nog een keer de hoofdprijs zou winnen in de liefdesloterij had ik niet durven dromen. Dus die droom is nu ook uit gekomen, we kunnen gewoon niet meer zonder elkaar, wat soms wel lastig is :P, maar het gaat ons helemaal lukken.

Ik straal weer als een gloeilamp. Ik kan de hele dag wel over hem praten. Ik ben helemaal blij en in de wolken als ik even een berichtje van hem lees een smsje, even zn stem hoor aan de telefoon. Of hem even op de webcam zie. Hij zei ook zo lief "ik denk dat ik verslaafd aan u ben" ja, en ik ook aan hem. Hij is zooo lief en het is zoooo'n lekker ding, hij is helemaal perfect voor mij. Mn vriendinnen zien het ook, dat ik weer helemaal lekker in mn vel zit. Ik voel me als een verliefde tiener. Mijn zoektocht is over ik wil Jan als mijn mannetje en alle andere kunnen gestolen worden. Wij gaan een hele mooie tijd samen te gemoed.

Maar ik hou ook nog heel erg van mijn eigen echtgenoot, vooral omdat mijn allerliefste mannetje me de ruimte geeft om hier heerlijk van te kunnen genieten en het me van harte gunt. Omdat hij weet hoe goed het kan voelen. Zo geven wij dus nu ook liefde aan elkaar en vinden het heerlijk om de andere zo van het leven weer te zien genieten, naar zo'n moeilijke tijd die we nu hebben gehad.

Dus ik mag nu open en eerlijk zeggen, Jan Ik Hou van jouw Schat, of Hoe u het graag hoort, Ik zie u graag. ;) en wel super graag. XXX Angel.

donderdag 17 juni 2010

Het nieuwe denken

Ik ben nu aan het wennen aan het nieuwe denken wat mag bij Poly-amory, Ik ben monogaam opgevoed en heb ook zo mn leven op een maand na geleeft. Maar nu tussen gevoelens zo heen en weer geslingerd worden is wat nieuws voor me, onze PA relatie neemt nu steeds meer vorm en voelt steeds beter aan. heerlijk om gewoon te mogen doen wat goed voelt, om te mogen genieten van de genegenheid die je dan krijgt. Niet meer te hoeven kiezen, grenzen, en jaloezie. Maar respect, Liefde, openheid met eerlijkheid. voelt zo mooi en goed. Maar wel een beetje raar om zo te praten met je man wat je met een andere hebt besproken of uit gaat.

Dit is mij zeker aan het leren dat ik moet loslaten en dat dan alles komt wat ik wil. niet altijd zo als ik het gedacht had maar toch. Love comes in mistirieus ways. en een balletje kan dan raar rollen zoals wij het zeggen. Maar door weer die gevoelens te mogen ervaren van verliefd zijn. doet onze eigen wereld ook een wereld van goed. Want als je al 16 jaar samen bent waarvan nu 9 jaar getrouwd had ik ondertussen een beetje het gevoel dat we aan onze dak van de relatie waren. Ik miste weer dingen en nu deze hele nieuwe wereld voor ons open is gegaan, lijkt ons dak van onze relatie wel opgegaan te zijn. met nieuwe mogelijkheden om door te groeien. We zijn weer zo verliefd als in het begin, misschien nog wel meer en dieper. helemaal gelukkig. Elkaar zien genieten van het leven, zalig. Weer mogen genieten. Net als de vriendin van mn man zegt, mijn hart is als een flat ieder zn eigen kamertje. Ik voel nu ook of ons eengezinshuis aan het uitbreiden is in een appartementen complex. Waar ruimte is voor meer liefde meer genegenheid meer relaties meer personen die ons aan het hart gaan. Wat mij echt compleet laat voelen. Wat je bij de eene niet kwijt past weer perfect bij de andere. We waarderen weer zo elkaar als we bij elkaar zijn. We zien ook weer de dingen waarom wij op elkaar verliefd zijn geworden. Het is puur genieten.
Ook heb ik nu de eerste tegenslagen moeten ervaren, maar daar krijg je dan ook zoveel liefde en steun voor terug van de andere personen die in onze relatie zitten. Dat het zo net een groot gezin lijkt. en niet meer een 1 op 1 spel.
Ik zit nog tussen 2 mannen in ( of 3 met mn man erbij ) hoe hun gevoelens nu precies voor mij zijn, maar daar komen we samen wel uit. Ook al willen ze allebei de uitdaging aan gaan mag dat nu. Het zijn 2 hele verschillende mannen. Maar het maakt me compleet mn Ying en mn Yang. Maar dan die Ying Yang met 3 punten ;). van alles een beetje.

XX Angel