Ja, nu bijna 2 weken, in mn nieuwe gevonden relatie. Zijn de 1e bevliegingen van verliefdheid een beetje minder. Ik voel me nog altijd het zelfde over hem, misschien nog wel meer. Maar er slaat dan ook een beetje onzekerheid toe. Het voelt zo goed om bij hem te zijn, maar hij is ook erg druk nu in zn hoog seizoen bezig en ik moet hem nu weer een beetje het normale leven ernaast ook weer laten oppakken. ik wil het eigenlijk nog niet loslaten dat ik hem niet meer elke moment meteen kan bereiken of een antwoord krijg. Ik merk wel dat ik nog veel bevestiging zoek en het liefste nog elke dag. daardoor voel ik me ook wel een beetje schuldig na hem toe, want hij heeft het nu al zooo druk, maar ik wil hem laten weten dat ik om hem geef, dat ik aan het denk. Dat ik hem mis. Het is nog even wat uitgezoek van verschillende gevoelens hoe ik er mee om moet gaan, ik wil graag weten hoe hij er mee om gaat. Maar weet dat hij het druk heeft. Maar hij moet nu ook wel vragen hebben gehad, wie ik ben, hoe dat nu zit... Ik wil de laatste tijd alleen maar met hem praten, ja als ik niet bij hem ben. Want dan willen we alleen maar elkaar kussen en knuffelen stoeien enz ;). Dus dan komt er ook niet veel van een goed gesprek. Ik denk dat ik gewoon weer te ongeduldig ben. Ik ben niet goed in wachten. Hij is zo lief, en laat me ook steeds weer weten dat hij heel erg om me geeft, maar waarom is het dan zo verrekte moeilijk voor me om een dag helemaal niks van hem te horen. Dit gedeelte van verliefd zijn was ik weer even vergeten.
Ik had hem vrijdag al een mailtje gestuurd hoe ik onze nacht samen vond en hoe ik nu tegen alles aan kijk.., ik wil graag daar een reply van hem op, zodat ik weet hoe hij er over voelt. Maar ik heb nu alleen nog maar een smsje gehad dat hij het druk heeft en dat hij me graag ziet :D. Mijn allerliefste belgje :P. Heerlijk als hij dat tegen me zegt. Daar kon ik alleen maar op sms'en dat ik ook van hem hou. Ik moet gewoon nog even geduld hebben, ik weet wel dat het goed zit, maar zo pril in het begin. Zo kwetsbaar, ik wil hem niet kwijt. Er spookt dan toch altijd nog een gedachte door mn hoofd van, Dit is te mooi om waar te zijn. Wat als.... en als die dan niet terug mailt of smst. Dan ben ik blij dat ik wel even met vriendinnen of met mn mannetje kan praten.
Maar die is nu naar zijn vriendin en zou op tijd naar huis komen, hij belde net even dat het wel eens laat kon worden. hij heeft het dus naar zn zin. Dan mis ik op eens 2 mannen nu. Maar nu weet ik ook hoe hij zich voelt als ik naar Jan ben. Dat voelt zooo goed als wij de armen om elkaar heen kunnen slaan. Dus kan me ook wel voorstellen dat mn man even geen zin had om haar al los te laten. Ik ben blij dat hij dan nu ook even mag genieten. Ik gun het hem van harte. Heeft hij zo ook weer even nieuwe energie om alles aan te kunnen. Maar ook heerlijk om weer een hele blije en gelukkig man te hebben.
En mijn andere man, nog altijd zooo blij dat ik hem gevonden heb. Ik denk dat ik nu weer te snel wil. Maar het voelt zoooo goed. Ik moet nu gewoon even wat geduld hebben. Hij heeft wel weer wat meer tijd. En we hebben al de tijd van de wereld nu we elkaar hebben gevonden kan ik best even wachten tot na de vakantie periode zodat hij wat meer tijd voor me heeft. Dan kunnen we weer alle tijd nemen om dingen samen te gaan ondernemen. Als hij me maar even elke dag even een teken van leven zo geven zo het een zo stuk makkelijker maken voor me. Een klein stukje erkenning. Als is het maar dat smsje of offline berichtje ik denk aan je schat.
A crazy litlle thing called love.
XX Angel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten