Gek he, ik heb nu 2 mannen die van me houden en ik moet ze nu even allebei missen, nog even niet een paar armen om me heen die me even vast houden.
Misschien is daarom de verleiding dan ook groter als er dan iemand vraagt "zal ik vanavond naar je toe komen". Want maandagavond zag mijn 1e crush dat ik alleen thuis was. Hij zei tegen me dat hij al die dag met de gedachte speelde om naar me toe te komen. Maar pas toen ik hem 's avonds aansprak omdat ik hem online zag, vroeg hij pas zal ik naar je toe komen. Ik denk dat we er gewoon beide behoefte aan hadden. Dan vind ik het zo mooi dat ik dan even geen "Nee" hoef te zeggen. Dat je dan toch gewoon van elkaar mag genieten op het moment dat je het nodig hebt. Hij is een goede vriend aan het worden met een speciaal plekje in mn hart. Ja en sommige vrienden helpen elkaar ook als ze eens wat genegenheid nodig hebben, als ze toch beide alleen zijn. Was heel fijn om even elkaar op te zoeken. Even iemand die je geeft waar je op dat moment zo erg naar hunkert. Nieuwe energie op kunnen doen, om er weer tegen aan te kunnen.
Maar blijft toch nog even een vreemde gewaarwording voor mij dat je dan bij een andere man dan ook even die verlangens die behoefte aan genegenheid mag vinden. Maar wel een heel erg fijn gevoel. Soms heb je gewoon verschillende behoefte's. Die je niet allemaal bij èèn persoon kwijt kan, hoe graag je ook zou willen.
Het was heerlijk om even in de armen van mn 1e crush te mogen liggen zijn affectie te mogen voelen. Er kwamen weer een paar gevoelens boven borrelen, maar nu toch anders. Meer getemperd, maar nog altijd best wel van goed, nu meer onder controle. Ook al weet hij dat hij mij het hoofd gek kan maken, maar zoals hij zei nice and easy. De vriendschap die we nu hebben ben ik heel blij mee. Ik zie best wel wat ontwikkelingen daarin en zie dat het door de tijd zo wel zn eigen plekje gaat krijgen en als het dit blijft is ook goed. Maar het voelde zooo goed dat het van mij ook best wel vaker zo als maandagavond mag zijn. Ik volg mn gevoel de laatste tijd gewoon, maar ook mn hoofd. Want ik moet wel met beide benen op de grond blijven staan. Mijn leven gaat ook gewoon door. ik begin het nu een beetje te kunnen combineren.
Het is gewoon zo, dat ik het gevoel heb dat het soms een beetje op een touwtrek-partijtje lijkt van mn 1e crush. Ja klinkt raar maar dat is het beste wat ik het kan noemen. Ik zal het eens proberen te omschrijven wat ik bedoel. Ik ben verliefd op hem geworden toen waren er nog niet echt andere mannen in het spel, dan dat ik getrouwd was met mijn allerliefste mannetje. Hij wist even niet wat hij er mee aan moest dus moest ik maar even genoegen hebben met zijn vriendschap omdat zn priveleven nu erg ingewikkeld lag. Goed oke dacht ik daar kan ik in komen. Ik kan wachten.
Ik mocht ondertussen wel mn gevoelens naar hem uiten. email's sturen. Maar ik paste ook wel op dat het niet te erg werd. Toen kwam er een ander in het spel. en poef hij was niet meer de enige waar ik die gevoelens meer voor had en bij die andere kreeg ik de affectie die ik zocht. Ja, volgens mij merkte hij dat hij toen toch even wat minder grip of aandacht van mij had. Hij bleef heel lief en bezorgd, ik merkte ook dat er wat aan was dat me zei dat hij het niet leuk vond van nou ik was altijd die gene waar je het over had. of realiseerde hij zich toen pas wat eigenlijk aangeboden werd. Ja, mensen zeggen altijd "je weet pas wat je hebt als je het niet meer hebt". Ja en dan is het te laat. Ik hou me meestal liever voor ogen wat ik heb als ik het heb. ;) Dan hou ik het goed vast en laat ik weten hoe fijn ik het vind dat ik die gene in mn leven heb. Niet van je weet hoe ik er over voel, is best verwarrend, want de mijne veranderen steeds ook al is het maar een beetje.
Ik vind het toch altijd fijner om het gewoon te horen. Even de bevestig dat het was dat ik dacht dat het was. Maar voor sommige is dat nu eenmaal dan schijnbaar heel moeilijk om te doen. En dat ik dat dan ook gewoon mag tonen wat ik voel, en niet hoef te verstoppen. Dat ik gewoon op het forum waar we ons ontmoet hebben lekker mag zeggen dat ik van hem heb genoten en niet alleen van zijn gezelschap ;). Ik vond het dan ook heerlijk om te horen dat hij het dan ook wel miste als ik het wat minder deed, maar merk ook hier dat ik toch nog bevestiging zoek van wat hij nu precies wilt. Maar volgens mij weet hij dat zelf nog niet helemaal. dus zie ik wel wat de tijd brengt. Het is alleen zo dat steeds als ik de band tussen mn 1e crush en mij een beetje laat vieren, net of hij dan weer even ingrijpt van nee niet te ver terug komen jij. Daardoor krijg ik dus een beetje dat touwtrek gevoel. of meer een jojo. van naar hem toe getrokken worden Ja, eeh toch nee, Ja. Nee toch nog niet.... Ja toch wel. Dat wat het soms erg verwarrend voor me maakt.
Ik ben nu eenmaal iemand met mn hart op mn tong. Dus zeg ik het graag als ik iemand graag zie. Maar door die mixed signals weet ik het gewoon soms niet meer, hoor het toch graag als het toch nog ergens naar toe gaat. Ik moet gewoon het touw loslaten en als het dan zn weg weer naar mij terug vind heeft het zo moeten wezen. Maar leek dat touw maar niet zoveel op een jojo touwtje. Die momenten voelen dan zooo goed weer. Dat dat juist de mooiste momenten zijn. En ja je hebt de ups and downs. Maar zolang er meer ups dan downs zijn. ga ik er mee door. Want ik wil die momenten nu nog niet kwijt. Ook al is het maar 1x in de maand. and hoping for more in the future.
Het werkt alleen heeeeel erg demotiverend als er geen antwoord op komt. als je een berichtje stuurt of smsje. ookal heeft hij het nu Super druk. Hè lieverd. ;) naar mn andere manneke. Ook al vind het heerlijk om tegen hem "ik zie u graag" te zeggen en dat hij dan dat tegen mij terug zegt in zowat elk smsje.
Dan voelt het soms gewoon of het van èèn kant komt de affectie. Of dan voel ik me zo als een verloren puppyhondje die de hele tijd maar achter iemand aan loopt. Ja dan voel ik me lastig en opdringerig. Dan praat ik daar met vriendinnen over en dat geven ze je ook nog gelijk. Dat het helemaal niet zo verkeerd is om een teken van affectie van die gene graag terug dan te willen of in ieder geval een teken van leven te krijgen. Maar niet iedereen kan dan zo'n relatie als mijn mannetje met zijn meisie hebben. Daar spat de affectie ervan af. Mag ook, maar mag het er ook tussenin wat ik nu heb en wat hun hebben. ;). Want ik heb nu toch wel mn ruwe diamantjes gevonden in België, wat ik zocht maar nu moet het nog even geslepen worden, gekneed worden naar hoe ik het graag wil en hoe hij het zou willen. De juiste verhouding en dan snap ik ook wel dat het tijd kost. Maar ondertussen mag ik toch ook wel eens even een tussenstand weten, al was het alleen maar 1x in de week zn stem te horen aan de telefoon, om te kijken of ik nog steeds op de juiste weg ben, want het veranderd nog steeds met de week hoe ik nu over de dingen denk. Maar "My road to clearity " word zeker verder gelegt.... met elke ervaring als weer een steentje op mijn pad van mn leven. Het word alleen een meerbaans weg :p
XXX Angel ook wel Dengel genoemt ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten