Als een mes in m'n hart...

Waarom heb ik nu ruzie met haar? 

Waarom wil ze mijn vriendin niet meer zijn? 

Waarom wil ze niet meer voor onze vriendschap vechten? 

Waarom heeft ze al die slechte gedachte over mij? 

Waarom maak ik haar zo boos? 

Waarom houd hij zoveel dan nog van haar?

Waarom wil ik nu niet meer met haar praten? 

Vragen die mn hoofd nu gek maken...

en als een mes in m'n hart aanvoelen.

Waarom ik haar even niet meer kan zien of luchten? ik denk dat 't gewoon te zeer doet om deze dingen nog verder te moeten aan horen, dat we niet als vriendinnen verder kunnen gaan, maar ook dat mijn man nu voor een keer niet nu alleen aan mijn kant staat. Maar ook van haar die ander nu nog houd. zij die mij nu zoveel pijn doet. Ik weet niet hoe ik dit nu weer moet gaan verwerken zoveel dingen gaan door mijn hoofd. Die me zo onderuit halen, elke gedachte is dan weer als een steek in mn hart. Wat heb ik gedaan om zo nu in haar ogen te worden afbeeld. Wat gaat dit nu voor de toekomst beteken voor mij, voor Hub, voor haar dan maar want t kost me te veel pijn om dan nu Ryanne steeds te zeggen, Want dat hoor ik dan al vaak genoeg van Hub, Dat hij nu van iemand houd die ik nu even niet kan uit staan. Dat hij nu ook kiest voor met haar toch nog verder te gaan ook al praat ze nu zo over mij. Dat ik hem toch moet loslaten nu om zijn eigen hart te volgen.

Dat hij zei "Dat ik dus vind dan hij van niemand mocht houden die ik niet tot mijn vrienden kan berekenen"

Dit is dan helemaal nieuw voor mij. Dit is mijn eerste slechte ervaring met polyamorie en 't doet ontzettend veel pijn. Ik wil nu even niet dat hij naar haar toe gaat, dat hij nu ook aandacht aan haar geeft, dat hij nu ook aan haar zijn liefde geeft. die gene die mij nu zoveel pijn doet. Ik wil hem dan even niet te hoeven delen met haar, omdat ik zo toch steeds weer met haar geconfronteerd word, zij die mij zoveel pijn heeft gedaan. Dat ik elke keer weer te gevoel krijg als ik nu haar naam, haar stem, haar MSN berichtjes zie. Als een mes in hart en een grote klap in mn gezicht ervaar. Waarom moest t nu zo verlopen, waarom maakt ze zo moeilijk nu voor me, ja, vragen waar zei ook wel me zou zitten nu. Maar hoe moet ik nu hiermee verder.... ik weet t even niet meer.
Het doet gewoon nog zoveeel pijn, als een open wond in mn hart. Er komen nu zoveel negatieve gevoelens bij kijken, die ik niet eens allemaal hier wil gaan opnoemen. Maar ik voel me nu gedwongen om verder te moeten leren omgaan met iemand die mijn vijand is geworden. Zei haalt nu even t slechste in me naar boven en dat is 't ergste want zo doet ze de man waar zei zegt dan ook zoveel van te houden pijn, zo doen we hem samen heel erg pijn. Zo spelen we dus een kinderachtig koppig en gemeen spelletje met elkaar waar hij de dupe van is.
Hoe moet dit verder.... ik weet t niet meer.

Kon er nu maar een echt engeltje neerdalen met een toverstokje en alles weer maken zoals t voorheen was.....

XX van een engeltje met een gebroken hart. en vriendinnenhart...
.