Bewustwording....

Ja, Dat heb ik me de laatste paar jaar dat ik mezelf zo nu wel weer tegen kom op m'n Polyamorie ontdekkingspad af gevraagd??? want ik verander ook. Ik ben niet meer de Angel van 10 jaar terug.
Zo zonder kinderen en nog helemaal monogaam, braaf getrouwd vrouwtje dat de behoefte had om aan iedereen verantwoordelijkheid af te leggen en ze allemaal bevriend proberen te houden. Want toen vond ik 't nog heel belangrijk dat mensen me aardig vonden en wat ze van me dachten. Maar dingen veranderen.
Nu is 't heel simpel, of je vind me aardig, of niet!

Toen ik zwanger raakte van onze 1e dochter en een hele moeilijke bevalling (en de 3 jaar erna) heb gehad, hebben mij veranderd! Toen ik doordat we een hele moeilijke periode in onze leven waren, èèn van die was toen onder andere dat onze dochter een huilbaby was, en ik uit kraambed was gevallen, m'n schouder gekneust en net op dat moment dat je ff een half uurtje alleen was, want zou wel ff gaan rusten. Maar dingen lopen anders in je leven, dan dat je ze soms pland. En een ongeluk komt nooit alleen. of hoe de engelse zo graag zeggen "Missery loves company". Is echt zo heb ik toen wel gemerkt! Was dus ook niet zo vreemd dat ik, toen mn dochtertje 5 maanden was een Burn-out heb gekregen. Ik zat er helemaal door heen. zakte als een plumpudding in elkaar. En dat was 't begin van 't gevecht dat ik heb gevochten voor alles in m'n leven wat me lief was. Waren moeilijke jaren die volgende daarna. Maar ik ben daar sterker uit gekomen!

Zo weer op 't Polyamory cafe van afgelopen vrijdag, dat ik me in een paar momenten ook weer mezelf ff tegen kwam in gesprekken die ik daar voerde, of gewoon door te luisteren wat anderen over hun ervaringen hadden te vertellen dat er muntjes vielde bij mij van Hèy!. Dat stukje bewustwording dan weer van jezelf, waar je nog niet eerder bij stil hebt gestaan of, dat je daar nog nooit zo eerder over hebt na gedacht.
Was wel heel interresant, vooral omdat 't niet 1 was die avond. maar volgens mij wel 3x. Ook met een oefening die we weer daar deden.

We zaten tegen over elkaar, Ik mocht die man laten zien waar hij mij mocht aanraken. Ja, toen schoot me door 't hoofd "MOET IK MEZELF GAAN AANRAKEN!!!" op dat moment was ik volgens mij bereid iedereen aan te raken, behalve mezelf! Dat was ff een vreemde gewaarwording voor mezelf, want ik dacht toch echt dat ik nu van mijzelf weer was gaan houden???
Maar dat ik mezelf niet wou aanraken. was dus een hele openbaring waar ik nu weer wat mee kan doen. Maar oke, dus met gesloten ogen, lekker rustig op mooie instrumentale muziek. begon ik mijn linkerhand aan te raken zo naar boven over m'n arm, m'n schouder en zo over m'n nek naar de andere schouder. Dan weer met m'n andere hand over m'n andere arm. zo dat ik een route voor hem uit stippelde waar hij zo met zijn hand wel overheen mocht gaan, om zo met mij kennis te mogen maken. En wat denk je?, 't voelde goed!, om mijzelf aan te raken. Om mijzelf de lieve aandacht te geven, die ik andere ook wou geven!
Dat deed me een heel goed gevoel. Wat ik dus vaker dan moet doen!
Mezelf de liefdevolle aandacht geven die ik ook andere graag geef.

Toen 't zijn beurt was, hield ik nog altijd m'n ogen gesloten en genoot van zijn lieve aanraking.
Daarna was 't mijn beurt om naar hem te kijken... Nou dat liet mij ook niet ongeroerd....
Ik had mijn weer een goed uit ziende man uit gekozen ;) en toen bekeek hoe hij mij liet zien, waar ik hem mocht aanraken. Nou dat was zowat overal wel... Wat mij ook een goed gevoel gaf, van hey hij mag mij. Hij vertrouwd mij dat ik hem overal wel mag aanraken. Of hij wil mijn aanraking wel overal. Maar toen besefde ik mij ook, dat 't voor hem er misschien wel net zo lekker uit heeft gezien, toen ik mijzelf aan 't aanraken was.
Ookal was de oefening helemaal niet tantrisch of sexueel van aard bedoelt. Die gevoelens kwamen er zo toch wel een beetje bij mij los.... Maar verder dan een dikke knuffel daarna, dat ik hem lekker overal even lievevol aan mocht raken is niks gebeurt. ;)

Maar weer met een heel liefdevol gevoel of voldaan gevoel, van ff lekker weer m'n knuffelhormoontje bij gevuld te hebben in gezelschap van vrienden. Toen weer met een glimlach op m'n gezicht weer naar huis gegaan. Naar m'n liefdevolle mannetje.

xx van een liefdevol engeltje ;)

Het spookt in mijn hart

Als er weer een vlaag van 't verleden door je hoofd gaat omdat je weer een berichtje van hem krijgt, of hem tegen komt irl of op Social Media wat van hem ziet. Ben ik nog altijd aan 't leren hoe ik er mee moet gaan, met iemand waarmee ik geen toekomst meer heb, maar wel een mooi verleden had.
Want afgesloten heb ik t nog niet! We hebben nog contact. Al hoe wel ik ook nu echt ondervonden weer heb aan den lijven, waarom mensen na zo innige relatie liever geen contact meer hebben met die gene.
En dat dat ons ook van alle kanten werd aan geraden om te doen. Maar nee, wij besloten omdat niet te doen, omdat er nog te veel daar was, al hoewel we elkaar nu even veel minder zien, onze wegen gaan nu andere kanten op. Net of 't universum om ook ons even uit elkaar wilt hebben om alles voor ons zelf alles op een rijtje weer te krijgen. Maar wat moet ik daar nu mee dat mijn gevoel nu niet meer beantwoord word.... en zeker niet door haar gewardeerd word!

Hoe reageer je nu op iemand waarvan je nog houdt en je je gevoelens niet meer mag tonen....
Ook al weet ik dat 't nooit meer wat word! Moet ik nu echt helemaal accepteren dat hij nu echt voor haar heeft gekozen, om in hun monogame relatie hun heil te zoeken om zo weer door in 't leven te gaan.
Omdat hij er echt achter is dat hij zijn liefde maar aan een vrouw tegelijk kan geven.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind 't geweldig voor hem dat hij iemand heeft gevonden waarmee hij gelukkig is en waar hij nu samen wat mee op kan bouwen, dat zij dan maar beseft wat voor geluksvogel zij is met zijn hart in haar handen. Ik ben dan ook wel weer een beetje blij want je wilt toch dat de mensen waarvan je houdt gelukkig zijn.... ookal is dat niet met jou.........

Maar 't brengt zo'n leegte in mijn hart, Want ik kan 't gevoel nu even nergens kwijt, wat moet ik met mijn deel nu waar mee ik achterblijf........

Ik wou dat ik de liefde die ik nog voor hem voel in mijn hart in een doos kon stoppen en dat dan ergens ver weg op en klein donker hoekje op een stoffig plank met andere vergeten dingen kon zetten!
Maar dat gaat niet, ik heb dat nu al een paar keer geprobeerd  Maar die doos van Pandora zoals ik 't dan maar ff noem word elke keer weer, OPEN GERUKT!!! en in mijn gezicht gesmeten! als ik wat van hem zie of aan hem denk, Dus moet ik een andere oplossing bedenken. Want zo kan dat niet langer.
Dat dat ene stukje pijn in m'n hart soms je hele hart weet over te nemen. Net als pijn in je lichaam, als jij pijn in je rug of in je voet hebt zegt 't rest van t lichaam ook niet, aaah dat is maar zo'n klein stukje van je lichaam negeer dat maar! Nee daar gaat je aandacht dan naar uit om er voor te zorgen dat dat weer goed komt.
Zo is 't denk ik nu ook met mijn hart! dat kleine stukje laat zich nu niet negeren! Het zweeft nu een beetje doelloos door mijn hart als een spookt rond, als een schim van wat ooit was........en niet wetende waar 't nu naar toe moet om zn plekje te vinden ???

Zo denk ik dus dat ik eerst moet leren of een plekje hier voor moet vinden. Hoe pijnlijk ook.
Maar kan ik dit alleen?, of mag ik toch weer eerst een nieuwe liefde in mn leven toelaten omdat stukje van mijn hart te helen in Stevige veilige omarmende armen, er zo weer een mooie nieuwe aanvulling aan mag geven ? als een pleister op de zere wond..... Wie weet.....??? ik hoop er snel achter te komen.
Gelukkig heb ik de steun en toeverlaat van mijn man, beste vriend en vader van mijn kinderen om me hier in te begeleiden. waar ik hem ook eeuwig dankbaar voor ben, My Pillar of strenght dat ik in jouw sterke armen toch zo mag ontdenken, liefhebben en groeien. Ik hou van je schat xXx

xx van dit spookje......

P.s. Heel mooi liedje is hier nu bij "Hartslag"  van Sara Kroos,  komt uit haar Theatervoorstelling 

"Voor de leeuwen". xx en echte aanrader. 

Een Heerlijke ervaring

Ik had nog een stukje in mijn krabbelboekje staan, wat ik boven naast mn bed heb liggen, want ik denk dan altijd mooie teksten als je dan in bed ligt, die ik in een blogje wil schrijven maar als ik tijd had om 't te schrijven was ik 't alweer kwijt. Dus schrijf ik 't eerst dan nu zo op, maar 't is dus van nog ff geleden, maar wou 't toch nog nu leuk in een blogje gieten. Veel leesplezier. xx

Ik heb nu op Cafe een man beter leren kennen die er net als mij, elke keer bij was en zo hebben we steeds een stukje beter kennis gemaakt niet alleen door te praten met elkaar, dan er achter te komen "Hey ik volg jou al een tijdje op Social Media" Wat dan ook weer meer gaat leven.
Maar ook door de mooie oefeningen die we daar mogen ervaren, want door aanraking al is t maar heel laag drempelig zoals, Iemand de hand op z'n schouder legt of je hand die word vast gepakt. Krijg je toch hele andere dingen door dan praten. Je krijgt andere connecties met mensen, meer met een open hart dan met een open mond.
Is veel liefdevoller, 't brengt mij rust, geborgenheid, dat ik er niet alleen voor sta. Dat je mensen om je heen hebt, waar mee je echt verbonden gaat voelen en als je daarna weer gaat praten, kijk je ook veel meer zonder al die voor oordelen en kritiek naar ze dan alleen maar discussiëren, wat soms gaat lijken op debateren. Over onderwerpen, of elkaars ervaringen vertellen, doen we zo met oefeningen weer heel mooie nieuwe ervaringen op en als je dat deel daarvan mag zijn, hoe je een ander ziet ophelderen, glimlachen, genieten van een liefdevolle vriendelijke aanraking.
Was gewoon bijna een wonder in deze kille maatschappij waarin we in leven. Dit is dan waar ook Polyamorie bij mij voor staat! Liefdevoller met mensen omgaan. Anders dan ze t bekritiseren en 't licht in de ogen niet gunnen. En ze neer halen zodat die gene zich daardoor weer beter voelt!

Problemen hebben we allemaal genoeg, maar dat ik nu ook een plaats heb waar ik dan even mag genieten en mijn knuffels weer op peil mag brengen, want 't worden je vrienden die je begroeten met een warme knuffel. Ik ben van aard een heel lichaamlijk gevoels mens. Dus ik vind 't heerlijk als ik iemand graag mag dat ik die gene een goede knuffel mag geven. Dat is ook een heel mooi teken van genegenheid, vind ik.
Ik kan bij sommige heel erg genieten van hun aanraking, een knuffel een arm om me heen. Een schouder massage of van handen of voeten. ;) Maar ook dat èèn naast je komt zitten op de bank, lekker tegen je aan.
Of Heerlijk samen bewegen op de muziek. Dat zijn mijn geniet momenten waar ik helemaal in op kan gaan.

Dat je dan iemand tegen komt op Cafe waar je op dat moment je energiën overeen komen en dan de ruimte en de vrijheid voor krijgt om lekker tegen elkaar aan te mogen bewegen op muziek, Snel of heeel erg sensueel langzaam. Dat maakt niet uit wat op dat moment goed voelt. Je laten leiden door je gevoel en de muziek. Heerlijk aan mag toegeven. Aan de aanraking, Waar ik toen zoooo naar verlangde en hij me graag wou geven. Zonder verplichtingen erna, van en nu.... ? Nou nu zijn we dus nog betere vrienden. Het doet me goed en nog veeeeeel meer, hoorde ik daarop die avond ook van na zo'n oefening. Dat mannen en vrouwen spontaan riepen "NOG EEN KEER" Ja er zijn mensen die aanraking nodig hebben. En daar ben ik er 1 van!

Dat er nog maar vele van deze mooie Cafe's mogen volgen ;)
xx Dikke knuffel van die knuffelengeltje xx

xxx Ik hou van mij xxx

Ik ben weer naar Polyamorie Cafe geweest, waar ik toch elke keer weer zo veel mooi's mag ervaren.
Maar is gewoon heerlijk om daar samen te zijn met likeminded Polyamoreuze mensen.
Ze begon weer met in een grote kring te zitten en de ogen gesloten naar een mooi lied te luisteren, even aankomen in t moment van nu. 't lied van Harry Jekkers "ik hou van mij" speelde. Wat toch ook heel belangrijk is van jezelf houden. Want wie van zichzelf houd, kan zo ook veel liefde geven aan andere.

Zo deed ik als ik de avond nog eens door m'n hoofd liet gaan, me beseffen hoe verschillend ik ben bij verschillende mensen. Met name bij verschillende mannen waar mee ik heb gedate.
In 't begin, bij de man of ex-man van de vriendin van mijn man.
Daar nam ik best zijn attitude over en werd zo ook de botte boer en zo ook een groot kreng!
Ik werd harder en ik zocht vaker ruzie en bekvechte. Ik werd een vrouw die ik niet wilde zijn.
Dus daar heb ik toen ook 't contact mee verbroken en nog steeds, want soms komt 't contact toch weer terug. Dat sommige mensen dan weer naar een tijd je pad weer kruizen. maar dat is weer een ander verhaal.

Zo ook bij mijn lieve polylief die ik voor een heel jaar lief heb mogen hebben.
Waar ik heel lief zorgzaam en een engeltje was. Als ik bij hem was wou ik niet anders dan lief en aardig zijn.
Ja soms dat m'n innerlijk stemmetje hoe schijnheilig ik dan soms wel niet kon zijn ;) Maar toch voelde ik me daarbij fijn, Hij heeft ook niet echt in dat jaar een negatieve of krengig kant van mij gezien. Tot dat 't uit was....
Toen leerde hij een andere Polyangel kennen. Een hele andere kant van mij.
Maar hij is nu heel gelukkig in zijn Monogame relatie waar ik heel blij voor ze ben.

Maar dan denk ik wel eens wat voor vrouw ben ik dan bij m'n eigen lieve echtgenoot. Want hij betekent zoveel veel voor me.  Ik denk dat ik dan van alles een beetje ben, hij heeft in de bijna 20 jaar die we volgend jaar samen zijn, wel al heeeel veel kanten van mij gezien. Wij delen lief en leed, niet alleen lichamelijk maar ook mentaal zijn wij op een lijn vaak. Hij is mijn Steunpilaar, mijn beste vriend, de vader van mijn kinderen, mijn lover en mijn soulmate! Dan denken mensen wel eens wat wil je dan toch nog meer. Maar toch fijn dat ik van hem ook de ruimte krijg om mijzelf te zijn. Maar soms denk ik dan wel de laatste tijd wie is dat eigenlijk. Als ik zo verschillend kan zijn. Dat leer ik nu zo mooi door de vrijheid van Polyamorie in de veilig armen van mijn man mag ik de genegenheid van andere mannen ervaren. Waardoor ik mezelf helemaal opnieuw soms moet ontdekken, want sommige halen dan dingen in mij naar boven dat ik zelf niet eens wist dat ik die had!

Wat ook wel weer mooi is, om jezelf zo beter te leren kennen. Want zo dan al mijn gezichten of al mijn kanten van m'n karakter wel heel duidelijk voor mij, waar ik blij van word en waar niet. En dat ik dan zelf nu mag zeggen van ja dat vind ik fijn aan mezelf daar word ik gelukkig van en dat niet!
Zo ben ik er toch achter gekomen dat ik toch een hele lieve zorgzame vrouw kan zijn, Maar ook dat ik als ze me pijn doen kan ik ook echt de ijskoning zijn. En zo een hele sterke vrouw ben, die zich dan door niets en niemand de wetten laat voorschrijven hoe ik volgens hun zou moeten leven!
Ik leer ook loslaten, wat ik niet wil en zo te focussen op wat ik wel wil.

Ze hebben me maar te nemen hoe ik ben! en niet hoe ik vroeger was, die gene die erg veel moeite deed voor de andere zodat die je maar aardig vond, want dat was voor mij toen heel belangrijk.
Ik zag zo'n mooie Quote daarover op internet.

"Ik heb 2 levens, mijn eigen leven en 't leven dat mensen er van maken"

Ik weet dat ik door deze nieuwe houding vrienden of kennis ga verliezen, of vriendschappen die zo gaan verwateren. Maar gelukkig ga ik hierdoor ook weer nieuwe vrienden aan trekken die mij wel voor deze nieuwe kwaliteiten gaan warderen en respecten wie ik ben! Ik ga zelf nu bepalen hoe mijn leven er uit ziet.
Waarin ik gelukkig ben. Want ik ben hier door echt weer van mezelf gaan houden. Zo mag ik wel eens niet de Angel zijn die ze verwachte, ik word nu echt weer wie ik wil dat ik ben!  want daar is er maar 1 van! En daar ben ik Trots op!

XX van een Power Babe Engel ;) XX

Die weer van zichzelf houdt! XX IK HOU VAN MIJ XX 

Gevangen vlinders...

Ik ben weer terug geweest naar 't Polyamory Cafe in Weert, ik vond 't nog leuker dit keer dan de vorige.Was toch heel erg gezellig, reuze mee gevallen om de charmante barman weer te zien ;) was wat rustiger. Waardoor je meer connectie krijgt met de mensen die daar zijn, in hun verhaal hun ervaringen of ontdekkingstocht op hun pad van 't leven.
Ik was helaas wat verlaat, maar daardoor kon ik mooi mijn entrance maken, en zo lekker uitzoeken waar ik ging zitten in de kring. Ik koos de knapste man daar,  volgens mij dan ;)
of hoe de dames dan zeggen op Twitter #Woestaantrekkelijk

Eerst eens geluisterd wat de andere te vertellen hadden, en wat blijkt mijn verhaal komt redelijk overeen met dat van de Woest aantrekkelijke man. Alleen hij van de mannelijke kant.
Uitleg ;) Wat ik heb mee gemaakt vanaf mijn kant dat mijn polypartner een monogame vriendin vond. Zo vind hij ook na zijn Polyrelatie voor al wat jaren dat door jammerige omstandigheden om zeep geholpen werd, zich nu in een relatie met een monogame dame. Maar toch nog steeds dat gemis voelt, wat je wel mag uiten bij een polyamoreuze relatie. Mag nu opeens niet meer in een monogame relatie.
Ja volgens mijn mening mag je dan gewoon dan niet meer jezelf zijn. Als je een polyamoreus persoon bent!

Ik wil niemand in welke levenstyle dan ook voor 't hoofd stoten. Het moet alleen bij je passen.
En ja je hebt 't niet echt voor 't kiezen op wie je verliefd word, en liefde maakt blind.
Maar hoever gaan we nog nu als Polyamoreus persoon, je wegcijferen in een relatie.
Om die gene toch gelukkig te maken, gaat dat vaak voor je eigen geluk.

Maar toch ook jezelf niet ontgoochelen en je eigen Nr.1 altijd zijn. Maar zeggen en doen zijn 2 verschillende dingen... 

Ik heb nu wel geleerd, dat jijzelf de enige bent die Jouw! gelukkig kan maken. Maar waar kies je voor in je leven. Verschillende keuze's hebben verschillende voor en nadelen. Maar 't lijkt me gewoon erg moeilijk nu ik zo vrij en vol liefde polyamoreus heb geleefd terug te gaan naar monogaam leven. 

Ik vind 't nu moeilijk hoe ik me nu tegenover hem moet gedragen. Ik mag hem geen berichtje sturen. Dat ik aan hem denk, dat ik leuk met hem wat wil gaan drinken om zo verder te kletsen. Was hij maar vanaf 't begin dan monogaam, maar dan was hij niet op t Cafe geweest Er is toch iets wat er aan hem knaagt denk ik dan zo.... hoe gaat dit verder lopen.... Waar gaat hij nu verder voor kiezen.... Gaat hij toch voor zijn monogame relatie kiezen en dan maar verder zijn polygevoelens onderdrukken........

Of gaat hij er verder wat mee doen, dat gemis... wat speelt er allemaal omtrent dit onderwerp af in zijn hoofd! Dat zijn gedachtes die bij mij door 't hoofd gaan, Ik zou 't al mooi vinden als hij dan toch een beetje de ruimte van zijn vriendin zou krijgen om zichzelf te zijn. Zodat ik mijn genegenheid aan hem mag tonen, als ik mij zelf even vind kijken naar zijn mooie foto op FB. ;) Want hij heeft werkelijk waar ogen waarin ik kan verdrinken en zo'n mooi gezicht. 

En figuur waar menig man jaloers op is, jong en wat ouder. Want hij ziet er echt een stuk jonger uit dan dat hij in werkelijkheid is. Wat is FB dan toch een handig medium... ;) Ik vond hem leuk, de volgende dag. 

Hoe kan ik nu nog ongezien met hem in contact komen ??? Eens kijken of hij ook op FB zit. En ja hoor daar was hij al. Verzoek verstuurt en binnen minuten geaccepteerd Yippie!! leuk. Maar ik durf hem geen berichtjes of wat anders te sturen. Want hij had mij al vertelt dat zijn vriendin erg jaloers is. En daar dus mee op moest passen. Nu zie ik hem hopelijk maandagavond weer, want 't is zo gemakkelijk hij is dan hier om de hoek, Want hij staat dan daar met wel collega's in een Hotel met zijn producten om mensen ze te laten zien. Dus zo word 't mij wel makkelijk gemaakt om hem te zien. ;) en met hem te praten. 

We zullen dus eens kijken hoe dat word....

xx Een benieuwt engeltje 

Zeepbel...

Niet leuk als t "Roze wolkje" waar je op zweefde een zeepbel blijkt te zijn.... 

Hoe iemand met z'n scherpe woorden dan is als een naald tegen een zeepbel!

Hoe snel 't begonnen is, is 't nu ook weer voorbij. Jammer maar 't is zo. Dan ben ik wel blij dat hij er in 't begin mee komt en niet nog even mee door is gegaan om er nog wat uit te krijgen. Zou niet de 1e zijn. 

Maar ik vind 't knap van hem dat hij dan nu zo snel knopen kon doorhakken. Ook al staan ze haaks op onze 1e date, waar alles rozengeur en manneschijn was. 

Waardoor ik wel weer de volgende keer denk ik toch weer langer de boot afhouw voordat ik me er in toegeef. Bang dat je dan weer pijn gedaan wordt. 

Ookal ben ik nu niet boos op hem ben, want ik vond 't nog altijd heerlijk dat hij mij weer op mn roze wolkje heeft gekregen of ik zo mooi in een tekst Quote op FB zag. 

“At times our own light goes out and is rekindled by a spark from another 

person. 

Each of us has cause to think with deep gratitude of those who have lighted the flame within us.”

Maar toch nu ook wel verdrietig dat dit 't ook al weer was.... ik blijf hem een leuke man vinden. Maar toch nu anders, want ik heb nu meer informatie in gewonnen. En weet nu hoe hij een beetje in elkaar zit en dat ik dan ook niet een knipperlicht ben, Want ik ben toch dan wel van je moet weten wat je wil als je er aan begint. En wil je daarin een 2e kans, dan moet je die dan wel verdienen. Mijn vertrouwen is de 2e x dan minder, die moet dan weer terug gewonnen worden. Maar dat lijkt me dan toch ook wel logisch. Want 't spelletje wat sommige stelletjes dan spelen van zij vergeeft en hij vergeet.

Doe ik niet aan! 

We hebben heel leuk geprobeerd een plaatje bij elkaar te puzzelen, Maar werd geen compleet plaatje. Net als in een Monogame relatie krijg je hier ook geen garantie dat ook al vind je elkaar leuk at first! Kan 't nog zo snel weer over zijn. 

Maar je weet ook nooit van te voren hoe een balletje gaat rollen??? 

Je kan dan ook niet meer dan je gevoel volgen. En zolang 't goed blijft voelen verder gaan. En dat je dan ook mag zeggen als 't toch niet is wat je er van verwacht had. 

We krijgen mensen in ons leven om een reden. Daar heeft mijn lieve mannetje Polyhub een hele mooie blog over geschreven, Season, Reason, and lifetime. Waar in hij zijn visie beschrijft over waarom die mensen ons pad kruizen. 

xx weer met beide benen op de grond engeltje. 

Nieuw pril begin...

Ze zijn er weer... Vlinders vliegen weer in mn buik, dit engeltje druft weer een beetje toe te geven, 

dat ze weer op een "Roze wolkje" zweeft. Eigenlijk wil ik t van de daken schreeuwen 

"IK BEN VERLIEFD!!!" 

Maar m'n verstand zegt ook, want nog even kijk t even aan. Ik wil niet dat je je pijn doet of weer zo'n klap maakt van teleurstelling. 

Maar m'n hart zegt, Geniet ervan met volle teugen, want hij is ook gek op jouw. Er is een toekomst voor jullie Poly liefde... 

Hij is helemaal wat ik zocht... Net of m'n beschermengeltjes mijn verlanglijstje hebben gevonden voor wat voor man ik nou zou tegen willen komen en hem gezocht hebben. 

Het heeft hem ook als de bliksem getroffen. 

Ik heb hem op een Polyamorie Cafe ontmoet. 

En bekende van mij organiseerde die en ik vond 't leuk om haar weer te zien.
Maar ik was eigenlijk helemaal niet opzoek daar. Want ik wou niet alleen gaan geen zin in.
Wist niet wie ik zou tegen komen en had geen zin om daar in mn eentje te staan.


Toen ik binnen kwam zag ik hem staan en dacht "hè de leukste is weer van t restaurant zelf"
Maar toen ik hoorde dat t haar man was, dat verandere de zaak


Het was zo'n Super avond! alleen als je iemand meeneemt ben je daar ook afhankelijk van.
Dus ik wou blijven ;), maar mijn vriendin wou naar huis.

Hij heeft  gelukkig nog ff de stoute schoenen aan getrokken en mij dag komen zeggen.
Want hij deed niet mee met de gesprekken, want hij was ook helemaal niet op zoek.
Hij was de man van die gene die t Cafè organiseerde. En stond achter de bar lekker verscholen.
Maar hij vond t jammer Dat ik al ging. Ik ook.

Toen ik weer thuis was, begon ik te denken, want een leuke man. Ik voelde me meteen bij hem op z'n gemak. De korte tijd die we elkaar maar ff hebben gezien.
Maar hij zei mij dat ik èèn van de weinige vrouwe was die hem ook al nonverbaal heel erg aansprak!
Gelukkig trok hij een paar dagen later de stoute schoenen aan en heeft mij een email gestuurd.
Uit het oog van t organiseren van t Cafè en even informeren of ik goed was thuis gekomen en leuk dat IK! er was, zo stond t toen in zijn mail. "leuk dat JIJ er was"
Ik vond hem al leuk dus dacht ik al gauw van mag ik hier wat achter zoeken???

Maar hoe verder ik las de mail, hoe meer m'n hart een sprongetje maakte. Yippie hij bedoelt echt mij!!!
Het is niet een globaal mailtje met een titel dat hij naar meerdere stuurde om te kijken hoe ze t Cafè vonden.
Dat had zijn vrouw al gedaan. Nee hij wou echt MIJ!! beter leren kennen.
De kriebels de spanningen... maar ook nu de onzekerheden nog in t begin.
Want ik wil dit mooie gevoel niet meer kwijt en hem ook niet.
Want we hebben niet meer op gehouden met praten vanaf die mail.
Heb ik met hem gesproken. over van alles en nog wat. en t word steeds leuker en beter ;)

We hebben onze 1e date gehad, was geweldig. We liggen elkaar goed.
Heerlijk onder 't genot van lekker eten gekletsen, en voel me zo lekker bij hem
En 't is eens gelijk. Hij ook. Ik zit ook de hele dag in zijn gedachte.... Heerlijk
Zo sturen we dan berichtjes naar elkaar.

En kijk uit naar de volgende keer dat ik hem nu zie, Overmorgen!!! Yippie
Kan niet wachten om hem een knuffel weer te geven, en een kus ;)

Heerlijk weer zwevend op mn Roze wolkje.
xx een verliefd engeltje...

een goed gesprek.

Ja wat een goed gesprek al niet kan oplossen of voor goede dingen weer kan zorgen. 

Al is 't een gezellige avond ;), zoals afgelopen vrijdagavond in 't Polyamorycafe in Weert.
Was 't erg gezellig weer om daar met "Like minded" mensen over Polyamory te praten.
Maar de Gastvrouw had er nu ook een andere draai aan gegeven, om ook eens te kunnen ervaren hoe t is om 't communiceren zonder woorden, waardoor je dan anders opeens met elkaar omgaat.
Als je dan geen woorden meer hebt om je je zowat achter te verschuilen zou ik haast zeggen, want lichaamstaal is dan toch een stuk directer en eerlijker vind ik. Was erg leuk om 't eens te ervaren.
Maar moeilijk om hier te omschrijven, want 't was.... zonder woorden ;)
Je had er dan bij moeten zijn om dat te zien. Dus als je de mogelijkheid hebt, zeker een aanrader.
Ja en zo kom je ook nog eens mensen tegen ;), Oude bekenden altijd leuk om weer terug te zien maar ook nieuwe mensen te leren kennen en mensen die je eigenlijk al een tijdje online kent... en er daar achterkomt He dat ben jij. Leuk om ze dan eens in real life tegen te komen. Dus altijd leuk.

Maar ik heb ook een goed gesprek gehad met m'n ex Polypartner gehad, na een perioden van even rust...
Zien we toch dat we elkaar weer opzoeken, maar nu als gewoon vrienden. Ja de laatste keer toen 't te hoog op liep na m'n laatste blog, toch een reactie van hem los gekregen en 't hoge woord er uit gekregen, en zo in gezien dat 't zo niet verder kon. Want zo waardeloos als ik me voelde, wou ik er wel alles aan doen, om me weer beter te voelen. Wat dan ook niet makkelijk is meteen. Maar als je maar bewust dan in de goede richting dan weer kan gaan. Dat is dan altijd weer een stap in de goede richting. Als je begrijpt wat ik bedoel .
Of dat je meestal maar die rot gevoelens kan oplossen, met die gene die ze veroorzaakt heeft.
Heeft me toen ook wel goed gedaan om toen nog met hem te praten alleen. Ook al zag ik er als een berg tegen op, met een brok in m'n keel en de tranen in m'n ogen. Maar daarna voelde m'n schouders wel 10 kg lichter. En had ik er eindelijk rust mee, zodat ik 't eindelijk los kon laten.
Dat voelde toe de volgende dagen wel veel beter, wat een opluchting eigenlijk.
Ik had mezelf verlost van al die rot gevoelens, had ik 't gevoel.
En zo kon ik er weer heel anders tegen aan zien. En zo ook weer de handen vrij voor de rest in mijn leven.

Waar ik nu weer met een goed gevoel aan begonnen ben. Nu die extra tijd dat ik over heb, weer aan dingen aan t besteden ben, waar ik anders weer minder tijd voor had. zoals mijn lieve mannetje xXx.

Gelukkig weer goed door mijn Polydip heen gekomen, en nu benieuwd wat er nog meer op mn pad gaat komen...

xx Een benieuwd engeltje....

Goodbye my love.....

Ik schrok vandaag heel erg van mezelf....
Want Ik had een heel moeilijk berichtje gestuurd naar hem, om wat dingen nu duidelijk te hebben.
En t antwoord maakte bij alles officeel dat ik t al aan t rechte eind had wat ik dacht....
Ik denk dat ik beter zonder hem kan verder leven, t maakt me kapot dit.... Maar waarom ik t dan nog niet gedaan heb is.... ik wil hem niet pijn doen, ik wil hem niet kwijt... maar dit.
volgens mij ben ik hem al kwijt.....
Dat hij geen aandacht aan meer mij schenkt, dat ik achter hem aan moet lopen als een verdwaalde pup die wat aandacht wil. Dan hebben ze de laatste tijd van die mooie Quotes... zoals

"If you want me in your life, You have to put me there, I don't have to fight for 

a spot!"

Ik word nu eerder behandelt als een vage kennis, dan als een goede vriend.
Maar ik probeer voor hem een goede vriend te zijn in zijn moeilijke tijd.
Maar hoelang hou ik dit nog zo vol, als ik zo behandelt wordt, dat ik t gevoel heb dat ik steeds aan de kant gezet word als een paar versleten schoenen.

Maar toen t officeel was dat hij niet meer met mij onze danscursus wou afmaken maar dat hij met haar verder onze danscursus afmaakt, zonder t mij te zeggen. zonder t mij te vragen of t goed is.... Er is geen wij meer...... ik moest er naar vragen.... na weken van onzekerheid, dat je gek maakt.....
de manier waar op t gegaan is al met al.... ben ik niet de enige die dat niet netjes vond, en dat is dan nog volgens een paar vrienden heel keurig uit gedrukt.

Maar op t laatst dat hij mij een kusje stuurde terug via de What's App. Dat deed mij toen zooooveeeel PIJN!!! dat ik in tranen uitbrak, een stroom vloet aan tranen over viel mij. Er knapte wat in mijn hoofd op dat moment.
Wat misschien lief bedoelt was, kwam aan als een mes in mijn hart dat met dat moeilijke nieuws nog een keer flink werd om gedraaid!!! van Nee, meneer op zo'n manier niet!!! Nee niet meer!!! ik kan t niet meer!!!. Ik had hem bijna een berichtje er achteraan gestuurd van "Goodbye my love"

Wat ben ik dan blij dat ik Hub heb in mijn leven, mijn lieve Echtgenoot, Soulmate, Beste Vriend, Vader van mijn kinderen, Lover en nog zoveel meer 

betekend hij voor mij. 

Want als ik hem niet had, Had ik mezelf niet zo kunnen opvangen, door zijn liefde en toewijding heb ik mezelf kunnen redden van mijn ondergang. Want ik ben dan rigoureus ...
ik doe dan wat ik moet doen en dat was even schrikken vandaag, want vandaag was dat niet mooi geweest!! Ik had 1e gezorgd dat mijn meiden goed waren op gevangen omdat ik wat MOEST doen!
Dus denk ik Hub gebeld van t werk. Maarja als ik Hub niet in mijn leven had, dan een vriend of vriendin. Die hun opvingen, want ze hadden nu toch even niets gehad aan zo'n moeder die wat geknapt was in haar hoofd. Die niet meer door wou leven vandaag... want t is nu officeel en echt, Ik moet zonder hem door leven en dat doet op dit moment zoveeeeel PIJN!!! dat ik naar een inrichting of mn huisarts was toe gereden en dat ik daar had Ge-Eist had dat ik opgenomen werd in een inrichting, want anders deed ik mezelf wat aan!!! en ik weet van mezelf dat ik t nog doe ook!!! daar ben ik dan zo bang van..... daar had ik ze dan ook echt van overtuigt!!! want anders was er een heel mooi kanaal waar ik dan zo met mn auto gemakkelijk in had kunnen rijden....

Maar waarom ik dat vanmiddag niet heb gedaan is, dat ik mijn lieve man en alles in t leven, van t werk moest halen om naar de huisarts te brengen, samen met ONZE dochters.... en zo heb ik me met hem erbij in gedachte mezelf bij elkaar kunnen rapen, en trillend op mn benen jacie uit bed gehaald en samen met isa erbij  hebben wij papa van t werk gehaald. t spookt me nog altijd door t hoofd. Dat ik dan echt zo rigoureuze was geweest. Maar dan had ik gewoon ff geen andere oplossing gezien...... Hub's liefde voor mij heeft mij echt gered vandaag. En daar wil ik je heel erg voor bedanken mijn schat xXx want soms red ik t gewoon niet zonder jou.... Ik hou van jou, meer dan dat je ooit zou weten hoeveel.... xXx More than word can say. xXx

xXx Your forever loving Angel xXx Die jou heel hard nodig heeft in mijn leven...

Stukje bij beetje....

Dat is t gevoel wat ik de laatste tijd heb.
Stukje bij beetje raak ik hem verder kwijt......
Eerst onze relatie, de lieve kozingen, de berichtjes, de tijd samen....
t voelt wel of ze 1 voor 1 me uit de vingers glippen....
Net als een vriendin zei van mij, Hij zit nu op een prive eiland dat Monogaam heet.
En iedereen anders krijgt "Acces Denied" voor zn neus...

Maar toch elke dag word ik er nog mee geconfronteerd, opeens is Social Media dan niet meer zo leuk.
en die dingen waar je eerst plezier in zag, is verdwenen.... of voel je weer een steek voorbij komen.
De woorden die werden gezegd en beloofd waren vervagen nu in t niets.....
Ja, nu snap ik maar weer al te goed waarom mensen geen contact meer willen na een relatie....

Stukje bij beetje ben ik hem aan t loslaten.....
Want ik heb t gevoel dat er geen plek meer voor mij is in zijn leven....
Ookal is er t gemis, naar hem, naar z'n kinderen.....
Er valt een stuk weg nu in mijn leven, een stuk dat nu door iemand anders in zijn leven word op gevuld.
Velen vriendinnen die steeds maar zeggen, Ja zie je wel....
En 1 voor 1 beginnen ze gelijk te krijgen, alle lose beloftes vallen nu in t te niet......

En Ik.... Wat moet ik nu..... Ik blijf achter met de herrinneringen..... waarvoor ik dankbaar ben.
En hou me maar goed in t achterhoofd dat ze me dat niet kunnen afpakken. al zou ik op sommige moeilijke momenten willen dat ze dat wel konden.....
Better to have lost and loved, Then never to have loved at all, zegt t gezegde maar wat nu met de pijn....
Maar toch had ik t niet willen missen t afgelopen jaar, alleen t einde..... Waarom....
Hoe iemand dan zo snel zo kan veranderen.... en daar doe je dan al die moeite voor....
Het lijkt wel voor niets, want mijn beurt is voorbij en word nu aan de kant geschoven als een paar oude versleten schoenen, heb ik zo t gevoel.....

Ik raap me weer bij elkaar want gelukkig heb ik nog zoooveel om dankbaar voor te zijn in mn leven, Mijn man en kinderen dat me nu ook afleid, van deze grauwe sluier die hierdoor toch even over mijn leven hing.

Ik ga door, net als hij. Hij heeft zn nieuwe partner in t leven gevonden......
En ik....... Ik ga weer verder hopende toch weer iemand te vinden die mij zo compleet gelukkig liet voelen.
Nooit gedacht dat t zo zou lopen.....

xx Angel......

.....

Hoe? Hoe moet je nu iets loslaten waar je nu meer als een jaar zo intensief van hebt gehouden en nu in eens voor altijd veranderd is... Ja de kogel is door de kerk.
En ik stond aan 't korste verwachte eind. Hij gaat met haar wat monogaams opbouwen.
Ik wil hem niet kwijt uit mn leven. ook al heb ik tegen de vorige gezegt dat ik ze nooit meer wil zien!
 Want als ik boos ben of je doet me pijn. Dan komt 't Sadiste Valse Kreng naar voren.

Than I want to kick, where it HURTS!!! 

Dat ik Je net zoveel pijn wil doen, als dat ze mij hebben gedaan. Ik ben dan ook Gemeen Rigoureus en zonder spijt!
Kan me niet schelen wat je dan denkt. NIKS!!! maakt dan niet meer uit als ik uit ben op WRAAK!!!

Ik heb 't meerdere keren gedaan waar ik niet trots op ben, dat ik tegen mezelf zeg, hoe heb je dat nu kunnen doen. Of wat word je hier nu beter van. Maar t is mijn innerlijke overlevings mode.

Ik ben ook geen Heilig Boontje. Al denken dat sommige wel, die mij een beetje kennen,
Maar ze leren eerst 't engeltje kennen en als ze me dan beter kennen dan t speelse bengeltje.
Mocht je me dan weer beter leren kennen dat 't Duiveltje voor wat stoute dingen.
Maar je krijgt me niet snel zo dat je me echt pijn doet. Maar als dat dan ook gebeurt.
Bukkle UP! Because if you take this angels her wings, She is going to step on her Broomstick and come after you. En B*tch is dan nog licht uit gedrukt voor de gemene ijskoningin die ik dan kan zijn.
Dat ik er zelf soms bang van word wat er dan allemaal door mn hoofd gaat. Ik ben dan Radicaal.
En maakt me dan niet uit wat 't voor gevolgen voor je heeft!

Maar hoe moet ik nu iemand zoveel pijn gaan doen, waar ik nog zoveel van hou, ook al weet ik nu dat 't nooit!! meer zo gaat zijn....
Ik ben bang voor wat voor gemene streken ik misschien weer ga leveren.
Ik ben bang voor alles wat ik hem ga zeggen, wat hem gaat kwetsen.
Ik ben BANG om hem helemaal te moeten missen in mijn leven.

Want ik mag dan wel de troostprijs hebben gekregen van zijn vriendschap, maar moet hij mij nu eerst nog worden geleerd hoe ik dat ga doen. Ik heb geen idee????
Want die voor hem Heb ik de deur gewezen zo tegen gepraat gekrengt, een brief geschreven of vernedert. Dat ik ze NOOIT!! meer wou zien!! en ook geen excussen 2e kansen of zo iets.
Dus daar heb ik nu geen contact meer mee, maar als ik zulke brieven terug lees. schaam ik me soms diep van hoe krijg je 't voor elkaar. Lijkt wel als je mij zo´n pijn doet dat mij diep raak dat er wat kapot gaat een snaar knapt een knop om gezet word. iets met stille wateren hebben diepe gronden.

Maar wat moet ik nu, ik ga nu een hele erge moeilijke tijd te gemoet, wat ik niet van weet wat ik er van moet verwachten, maar de vraag Waarom ??? Waarom moest ik weer zo'n pijn ervaren???? waarom mocht t niet meer zo zijn... 't was echt maar een droom?. te mooi om waar te zijn, wat veele zeiden... Ik heb er even aan mogen proeven en nu is 't weer van me afgepakt. voor goed.... Hoe moet ik nu met dit gevoel leren leven...
Met telkens weer de herrinnering aan hoe t was...

Is dit 't, heb ik geleerd of ben ik nog aan t leren hoe je onvoorwaardelijk lief moet hebben.

xxx van een bang engeltje.

Als bliksem bij heldere hemel..

Je leeft een jaar lang heel gelukkig en denk wat een bofkont ben ik toch, als gaat zoals jij dat wil.
En dat eene moment die 4 woordjes die alles in een oog opslag anders maken.

"Ik kan t niet"

Mijn lief is weer verliefd geworden op een andere vrouw.
Dat vond ik heel leuk toen hij mij dat zo vertelde, Maar ik voelde met de serieusheid dat hij mij dat vertelde dat er meer was... er was nog een adder onder t gras.
Nu hij er achter is gekomen dat hij weer verliefd is geworden op een andere vrouw en zij op hem.
Zit hij met zichzelf in de knoop. "Ik kan t niet" Ik kan niet van twee vrouwen tegelijk houden.
Hij voelt zich enorm schuldig tegenover mij, hij durft haar dus ook met geen vinger aan te raken.
Hij is ook erg verantwoordend en opbiechtend dat hij nog niks met haar heeft gedaan.
Maar in die keren dat ze elkaar hebben gezien heeft geen van twee dit zien aankomen.
Het voelt goed tussen hun twee, maar waar sta ik nu bij hem?

Dat moet hij nu gaan uit vissen, ik weet t nu even niet meer.
het lijkt wel alles wat we hebben op gebouwd t afgelopen jaar samen, met die woorden als een kaartenhuis in elkaar is gevallen. Ik probeerde toen hij me dat vertelde groot te houden en er voor hem te zijn, want ik voelde hoe moeilijk hij t er mee heeft.
Maar nu beginnen zijn worden in te zinken en wat voor betekenis dat voor mij tot hem kan hebben.
Hoe gaat onze toekomst er nu uit zien, nu hij voor een Single Monogame vrouw is gevallen en zei voor hem.

Ik wil hem niet kwijt want wij hebben zo'n goed band spirtueel als lichamelijk...
Maar ik voel me of iemand mijn been heeft afgesneden met een botmes vanaf de knie naar beneden.
het is er nog wel maar doet ongelooflijk veel pijn en kan er niet meer op staan.
elke keer als ik dan weer naar beneden kijken word ik weer herinnerd aan wat daar voor heen was.
Groeit t weer aan of bloed t dood.

Dat is wat ik nu moet gaan zien. Ik hoop zo dat we de kracht vinden om daar weer wat van te maken, maar de negatieve gedachten winenn t nog van de positieve. Ik wil t zo graag geloven, But word are cheap.
Ik moet t nu eerst nog maar zien. Ik wil hem niet kwijt dus dat daar nu een andere helft bij komt. dat maakt mij niet veel uit. Daar mee kan ik dan wel weer zo gezegt dan uit de voeten.
Maar ben zo bang dat t fout gaat lopen en dood bloedt. die angst nu om hem aan haar kwijt te raken, want ze weet t nog niet van mij en hem dat hij een Polyamoreuze relatie met mij heeft. Dat doet ook pijn.
Dat ik haar niet kan laten weten wat hij voor mij betekend, aan de eene kant wil ik daar door niet zijn kansen op geluk met haar verknallen. Dus trek aan t korste eind en kijk hoe t gaat lopen.

Niks is meer zeker....
En een Huilend Engeltje...

Kleine potjes hebben grootte oren

Ik krijg vaak de vraag hoe gaan je kinderen ermee om?
En wat denken andere mensen ervan?
Maar ik denk dat elk gezin er dan weer anders op hun eigen manier mee omgaat. Het is maar net hoeveel vertel jij je kinderen over je privé-leven, ligt ook aan hoe oud ze zijn. Want ze krijgen toch meer mee dan je denkt. Want zo kwam mijn vriend steeds vaker hier over de vloer en gingen we ook steeds vrijer met elkaar om en vroeg mijn oudste dochter van acht jaar mij, mama is hij jou vriendje?
Ja zei ik, ik vind hem lief. Oh zei ze en dat was 't. Kinderen vinden t al sneller vanzelf sprekend dan volwassenen. Het is ook hoe jij reageerd denk ik op de vraag. Dat ik heel normaal reageerde, vond zei 't ook heel normaal en de jongste groeit er mee op, dus die vind t ook heel gewoon. Word meer zo als die opgroeit en bij andere thuis komt en vraagt of t daar ook zo is. Dat hun papa of mama ook nog een vriendje of vriendinnetje hebben. Dat ze dan te horen krijgt dat dat niet zo is. Maar dat zijn zorgen voor de dag van morgen. Want misschien tegen die tijd vinden we nog meer gezinnen waarin t zo gaat zijn of worden. Zo leer ik steeds meer kennen. Of die er nog openlijk voor uit gaan komen. Want makkelijk is t nog niet om toe te geven dat je anders wilt leven dan de Maatschappelijke norm, of van je word verwacht.

Maar nu ik met mijn vriend's kinderen tijd heb door gebracht in de vakantie en wel eens alleen was met zijn oudste zoon van 12, wou hij nu van mij ook wel eens weten hoe dat nu zat tussen mij en zijn vader?
Maar ik merkte al dat t echt van hem zelf kwam want als volwassen zo via kinderen dingen aan je vragen gaat dat toch anders. Ja hij wou weten hoe ik nu zijn vader had ontmoet en wat zijn vader en mijn plannen nu waren, want ik was al getrouwd en had m'n eigen kinderen, Dus ik was niet echt van plan zijn nieuwe moeder te worden. Maar ik heb hem gezegt dat zijn vader en ik gewoon elkaar gelukkig wouden maken. Want dat had hij ook wel gemerkt de afgelopen tijd, dat zijn vader een stuk vrolijker was als ik erbij was, dat dan veel meer mocht opeens.

Ja kinderen zijn dan nog heerlijk eerlijk ;) 

Waren op de camping aan t einde van onze week gezamelijk daar en waren afscheid aan t nemen, ik zei de volgende keer dat ik jullie zie zijn we samen een week in Parijs. Yes!! zei de jongste zoon toen enthousiast. Dat is dan altijd zo leuk om te horen. Dat ze t echt leuk vonden dat we mee gingen naar Parijs. Dat zijn dochtertje van 6 jaar mij dan even een knuffel komt geven op een gegeven moment van de dag, wel dat we even alleen zijn, zodat nog even niemand t ziet. Maar dat zegt mij als moeder al genoeg. Dat doet mij dan zo goed als zijn kinderen mij dan even komen knuffelen. Ik ga ook niet proberen om hun moeder te zijn of vervangen, want ze hebben er nog één. Maar ik wil wel dat ze me een beetje respect tonen, want kinderen gaan grenzen opzoeken, van bij jou mag toch alles. Ja die vlieger gaat niet op. het mocht dan wel vakantie zijn en dat dan meer mag dan normaal, maar er zijn nog altijd wel een paar regeltjes waar ze zich dan aan mogen houden. Maar een beetje verwennen mag ik ze dan wel, als ik alleen met ze dan even was. zag papa 't toch even niet ;)

xx van een Heerlijk eerlijk engeltje

Samen smelting. 

Ja ik zag zo dat ik al even niet meer geblogt had, maar schijnbaar daar ook even dan geen behoefte aan had, veel te druk, met heerlijk genieten van mn leven. Maar ook druk bezig met de gebeurtenissen in mijn leven, die dan je aandacht vragen. Verjaardagen van mn meisjes, voor de jongste die dan nu alweer 1 jaar is. Nu de Communie volgende week van de oudste dat ook met de leeringen van meneer Pastoor de menige voorbereidingen en aandacht vraagt. Maar wil ik dan ook niet te veel verplichtingen op mn hals halen, of verantwoording te hoeven afleggen. Ik heb een Blog omdat ik dat leuk vind om in te schrijven en te delen wat en wanneer ik dat wil. En niet iets wat ik me dan ook weer tot moet aanzetten om te doen, omdat ik 't al weer even niet heb gedaan. 

Heerlijk hoe mijn leven t afgelopen jaar samen is gesmolten met dat van mijn vriend en onze gezinnen. Onze dagelijkse dingen lopen zo steeds meer in elkaar over zodat ik ook zijn kinderen zie en bij zijn dagelijkse bezigheden bekent ben en hij bij de mijne. Ook heerlijk dat mijn lieve mannetje ook zo goed overweg kan met hem. Want dat had 't denk een heel stuk lastiger gemaakt als de twee mannen in mijn leven elkaar niet konden verdragen.

Maar ik kijk hier met veel vreugde naar de zomer uit. Waar vele heerlijke Polymomenten in zullen zitten met mijn twee gezinnen zo samen. Want mn lieve vriend heeft een stacaravan gekocht op de camping waar hij al zowat zijn hele leven is, zo ook zijn ouders en zijn zus vaak is. Zo vond ik t heel wat dat hij met 't heugelijke nieuws kwam van "zo ik heb jullie ook mee ingeschreven op de camping" Heerlijk gewoon. Ook dat hij nu niet bang is van wat zijn eigen moeder of andere daar nu weer van gaan zeggen. Nee ik mag gewoon daar nu op de camping komen wanneer ik wil met mijn gezin en zijn wij dan in de zomer denk ik wel vaak zo samen. Maar zo gaan we ook heerlijk samen met beide gezinnen op vakantie naar Parijs een week in juli. Leuk voor de kids om samen te kunnen opstrekken en ik 's avonds heerlijk met mijn twee mannen dan in een mooie vakantiehuis, nou zeg maar gerust villa wat hij heeft gehuurd voor ons allen. Het word volgens mij gewoon heeeeerlijk! echt weer genieten. Wat ik de laatste tijd weer steeds meer doe en weer lekker een vast plekje in mijn leven krijgt, waardoor je dan de dagelijkse rompslomp van stress of slecht nieuws weer beter aan kan. Ik vind 't ook heerlijk om te genieten van de dingen die ons weer kunnen veroorloven. Met mn eigen man heerlijk dansen op de vrijdagavond wat we dus nu in september alweer 8 jaar doen.
Maar dus nu ook met mijne lieve vriend. Ik zie toch wel dat ik nog best wel conditie heb als je twee danscurssusen achter elkaar kan dansen. Want natuurlijk vallen de lessen van mijn man en ik net voor die van mijn vriend en ik ;) Maar t gaat geweldig zo dansen wij onze toekomst samen in.

Dikke knuff van een dansend engeltje xx

Insomnia

Waarom heb ik toch last van insomnia als ik bij je ben, of als ik met je 's avonds laat praat. 


Is t dat jij mijn wereld mooier maakt dan in mn dromen. 

Of dat ik me zo veel meer energieker voel.





Dat ik de hele wereld aan kan en hoop dat er geen eind aan komt. 
  




Ik wil de tijd stil zetten als ik bij je ben. 


Zodat ik altijd wel bij je kan zijn. 
Maar dat ben je ook. 
Want jij bent komen wonen in mn hart, dus zo heb ik je altijd bij me. 


Ook al zijn onze lichamen dat niet. Onze harten zijn voor eeuwig met elkaar verbonden mijn lief. 

Dus wat ik in drie seconde tegen jou kan zeggen, wil ik nu een levenlang over doen om je dat te bewijzen. 







Ik hou zielsveel van jou. Xxx 

Kerst stress ho ho ho...

Het zit er weer op de feestdagen. Hele leuke maar vooral hele drukke periode. Periode van verlanglijstjes klaar hebben voor de vraag wat wil je graag voor kerst hebben, zo dat je niet voor de zoveelste keer met je mond vol tanden staat van ehm ja. Wat wil ik eigenlijk, wat vind ik nu zelf een leuk kerstkadootje om te krijgen. Want achteraf, of als je aan t shoppe bent voor andere dan is 't ooh dat is en dat zou ik wel willen hebben.

Dus zo dit jaar ook weer vroeg mijn schoonzus mij "wat wil je graag voor kerst hebben, we willen voor de volwassen niet te veel uit geven dus graag een paar kleine kadootjes verzinnen van rond de 5 a 10 euro". Oke ik aan 't bedenken, waar gaan ze mij nu blij dan mee maken voor dat bedrag. Ik keurig gezegt dat ik daarvoor graag lavelbadolie of een lekker fles badedas voor in bad zou willen hebben. In de veronderstelling dat daar van dan ook geshopped word!. Komt de feestavond aan en met z'n allen gezellig eerst naar de kerstmis in de kerk en daarna volverwachting met de kinderen rond de kerstboom. Me al helemaal aan 't verheugen op wat komen zou, waarmee kan ik zometeen weer lekker in bad gaan liggen.

Natuurlijk kinderen niet kunnen bedwingen van 3 en bijna 2 jaar waar zijn mijn kadootjes ben er nu lang genoeg van af gebleven, Hebbe, hebbe, hebbe. Die gaos een beetje onder bewang. Is altijd wel snoezig hoor om te zien, die gezichtjes dan weer vol verwachting wat ga ik krijgen. De kinderen dan een rondje kadootjes gehad mogen ze nu de grote mensen een kadootje gaan brengen. Allemaal heel blij met hun kado's dat ze hadden op gegeven, waar je ze blij mee kon maken en dan t grootte moment voor "moi" dat ik een kadootje mag uit pakken. Nou een goedkoop vierkanten plastic doosje met 2 kleine vierkante flesjes, 1 met badgel en 1 met bodylotion, met een kleurloze louffa erin gepropt! Wat een domper, net of ze nog waren vergeten wat van mijn verlanglijstje te kopen en toen bij de Action waren en daar dan maar de eerste de beste badproduct hebben mee genomen voor 1,49 leek t wel, geen geur te bekennen. Van die goedkope troep waar je huid van gaat jeuken. Iets waar ik m'n dochters nog niet eens mee in bad laat spelen, want dan krijgen hun die troep over hun heen en de grijse kleine louffa staan echt beeldig tussen m'n grote fel blauwe en roze louffa's.

 Vraag 't me dan niet wat ik wil hebben, 

Volgens mij had ik dan nog een leuker kado gekregen. Dan heb ik teminste nog van ons lieve aangenomen zusje 2 stoute romannetjes gekregen om lekker in bed te lezen. Want anders had ik echt kunnen zeggen, nou geef mijn portie maar aan fikkie. Nu wil ik dan ook niet klagen of een gegeven paard in de bek kijken, maar dit was toch wel een enorme domper. Zat ik me af te vragen was t nu echt te veel moeite om even bij een drogisterij naar binnen te lopen om daar te kijken naar een fles lavendel olie of Badedas. Of hebben ze daar geen Kruidvat, Etos, of DA in de buurt. Het leek net wel of ze me zo wou terug pakken voor iets wat ik haar dit jaar geflikt had, waar ik nog niet t besef van had. Maar dat is dan weer alleen mijn denken vind manlief! (Die dan nog maar eens "mannen zijn van mars en vrouwen van venus" moet lezen, hoe soms vrouwen met elkaar omgaan ;).

Maar mooi weer verder gespeeld voor de gezelligheid er in te houden. Want zo zie je maar weer dat t niet om de kado's gaat maar om t gezellig samen zijn. Want nu hoor ik al weer mensen denken, mopper, mopper, mopper, Maar beter dan dat ik dit dan irl zit te mopperen, nu kan je gewoon ook niet door lezen ;)

Een beetje teleur gesteld engeltje op haar 1e kerstdag die even haar hartje heeft luchten.
XX

Mijn 2 liefdes in mijn leven

Mijn leven de laatste tijd. Hoe zal ik 't omschrijven, want is 't wel te omschrijven, hoe mooi 't de laatste tijd is. Want begin vorig jaar toen ik me zo wel eens aan 't voor stellen was hoe 't zou zijn.
Nou ik had me toen niet zo mooi kunnen voorstellen. Het is nog mooier dan dat nu en blijft alleen maar mooier worden, vooral nu mijn echtgenoot zich ook weer een stuk beter in zijn vel voelt ;), Kan ik ook weer volop genieten van mijn Polyamoreuze leventje. Mijn dagelijks leven is zooo mooi aan t versmelten met die van mijn Secundaire Polyamoreuze liefdespartner, hoe ik 't een hele mooie naam kan geven aan de relatie die ik nu met zo'n geweldig lieve, attente, charmante man heb. Die ik dacht niet zou bestaan. Dat er nog een man was die net zo geweldig was als mijn eigen echtgenoot, ik had 't niet voor mogelijk gehouden deze te mogen vinden. En dat 't dan ook nog zo wederzijds is, wat we voor elkaar voelen.

Ik heb 't gevoel met mijn Polypartner voor de tweede keer de "Jackpot van de Liefdesloterij" gewonnen te hebben. 

Ik ben zooo gelukkig de laatste tijd, met de Liefde te mogen krijgen van twee mannen die helemaal stapel gek met mij zijn en ik totaal helemaal hotel de botel gek op hen ben. Dat ik ze niet vaak genoeg kan zeggen "Ik hou van jou" en mijn hart maakt elke keer een sprongetje als ik dat van hun terug hoor. Daarom zeg ik 't hun elke dag en laat zien hoe gek ik met hun ben in mijn leven. Soms moet ik me zelf even zeggen "ja bofkont dit is jouw leven, geen droom meer" Heerlijk dat dit zo nu mogelijk is, om hier van te mogen genieten. Open en eerlijk er voor uit te mogen komen, steeds weer meer goede reacties van vrienden en bekende. Nu nog de moeilijkste stap. Familie, Gaan we ze 't nu wel vertellen of niet, hoe en wanneer. Want als je 't eenmaal hebt vertelt dan is er geen weg meer terug. Ze kennen mijn Polypartner nog niet. We hebben er wel zo eens over vertelt, maar dan als goede vriend.

Ik denk dat ik nog heel even geduld moet hebben, eerst maar eens lekker van de feestdagen genieten. Is zo ook al druk genoeg, Maar soms laat eens een steekje of woord vallen, om te zien hoe hun reactie is en zodat ze een beetje aan 't water kunnen wenen en niet als we 't gaan vertellen als bliksem bij heldere hemel komt. Maar ik denk toch dat we binnenkort onze familie laten weten hoe een verrijking Polyamorie brengt in ons leven en dat ik dan helemaal open en (h)eerlijk mag laten zien, hoe gek ik ben met mijn twee mannen ;)

Een Bofkont van een Engel hier. XX

De 3 Musketiers van Polyamorie ;)

We zijn hier weer een maandje verder en gaat nog steeds fantastisch vooruit. 

Het krijgt steeds meer vorm, alles begint een nieuw vertrouwd plekje te krijgen. 

Gelukkig kunnen de heren t onder elkaar ook goed vinden.

En ik ben nu een echte Poly bofkont. Zoals ik andere wel eens zag, of hoe ik t vorig jaar voor ogen had hoe ik t graag zou willen zien. Dat is nu werkelijkheid, Heerlijk gewoon. 

Vanavond gaan we met z'n drietjes naar de film "De 3 Musketiers" Nou, zo zouden wij nu ook kunnen zijn, alleen dan om Polyamorie nu wat meer bekentheid te geven. Want daar is dan nog veel pionierswerk te doen. Daarmee beginnen we ook komende zaterdag want, dan hebben we ons 1e Polyamory cafe hier in ons eigen Zuid-Limburgse Geleen. Spannend, want we hebben best wel wat aanmeldingen gekregen.
Zo gaan we dan met gelijkgestemde mensen eens praten over onze ervaringen en de vragen waar we mee zitten. Zodat we zo leren er mee om te gaan.
Ook al begint t steeds meer voor te komen, de bekendheid en Polyamorie komt steeds meer op tv.

Dankzei natuurlijk Ageeth Vennemans en haar geweldige boek "Ik hou van 2 mannen" wat elk Polyamoreus persoon toch wel heeft gelezen of in ieder geval van gehoord. Het was zo leuk om haar irl te ontmoeten, en zo in haar huis verwelkomt te worden. Om zo samen met de Auteurs van haar site (waaronder mijn eigen man ;), te brainstormen over hoe we Polyamorie onder een breder publiek bekent maken. Want de vele taboe's en vooroordelen gaan we voor grotendeels de wereld uit helpen. Mijn mening is dat die vaak uit onwetendheid komen. En ben dan ook blij om te zien dat steeds meer mensen zich er aan durven te wagen. Om te kijken of 't een optie voor ze is.
Ik ga dan verder met de voorbereidingen voor zaterdag, heb er zin in. Ben benieuwd hoe het gaat verlopen, vast geweldig en na wat ik gezien heb bij Ageeth's Polyamorie cafe in Arhem. Vind ik 't al super leuk dat bij ons ook twee auteurs komen kijken.

Maar ik ga eerst vanavond lekker genieten van de film met mijn twee mannen waar ik ziels veel van ben gaan houden. De eene al wat langer ;), Maar de andere lijkt wel net zo lang.
Ik ben hartstikke trots en dankbaar dat ze dit voor mij mogelijk maken en super gelukkig.

XX En Genietend engeltje.

Alles een nieuw plekje aan 't zoeken.

Ik ben op men roze wolkje aan t genieten, van mn kleine meid die nu zo snel groot word en al die extra aandacht van mn vriend, en zo t dagelijks leven ook weer helemaal goed in t gereel te hebben, met mn man en dochters. Alles krijgt weer even een nieuw plekje zo.
Dus heb mijn  handen vol en ook mn hoofd.

Maar ben de laatste tijd echt super gelukkig dus mij hoor je zeker niet klagen, 

maar wel erg intens en vermoeiend. ;)

Ja, mijn grote wens van vorige jaar is uit gekomen, een 2e kind en een 2e man in mn leven, 

alleen nu leren hoe ik al die balletjes hoog hou ;)

Ik weet nu dat ik nu naar een jaar Polyamoreus geleefd te hebben, dat ik nu niet meer terug zou kunnen naar een Monogaam huwelijk en 't verbaasde me dat er toch al veel mensen ook mee bezig zijn alleen ze praten er in t gewone leven niet over, t is nog niet echt bekent in de maatschappij als een optie

Praten is t belangrijkste, dan gaat er een wereld voor je open, als je de ruimte krijgt en jaloezie 

los gelaten word en je meer liefde gegunt word.

Maar is toch ook heel ingewikkelt vooral in t begin ;P. veel gepuzzel

Openheid eerlijkheid, respect. en onvoorwaardelijk lief hebben. elkaars behoeftes erkennen om gelukkig te zijn. Maar ik ben met mijn man dan ook zo weer op gebloeit, na 17 jaar bij elkaar gedragen wij zelf ook weer om elkaar als een pas getrouwd stelletje zo verliefd.

Dus hier hou ik me nu ook heel veel mee bezig, hoe zit dit, hoe is dat. hoe gaan we dat doen, hoe vind je dat. eerst weer alles weer een nieuw plekje geven, en niet zoals de buiten wereld vind dat zou moeten zijn.

maar alles vergt veel tijd, praten en aandacht een energie. Je moet even wennen aan t nieuwe denken en hoe ga je t nu naar vrienden en fam uitleggen, we zijn vorig jaar begonnen te oefenen daarmee op vrienden hoe zei t vonden en de reactie waren verbluffend. Hoe positief, maar ze zien 't ook aan me, hoe je straalt en gelukkig bent. Alleen nu nog fam. maar daarvoor willen we eerst zelf weer de dingen op een rijtje hebben ;). 

maar t is een geweldig avondtuur.

XX Een gelukkig engeltje ;) 

Iets moois dat opbloeit... ♥

           Mijn lief, my love                                                     ik heb je gevonden.         

 Vlinders in je buik voelen,                                       met je hoofd in de wolken .
  Het gevoel het belangrijkste te zijn,                       ook terug graag willen lief hebben
 Ik ben 't helemaal goed aan 't opbouwen,             Je heerlijk voelen bij hem in de buurt. 

Je veilig op je gemak, jezelf kunnen zijn. Gezamenlijke intresses, de hele dag aan elkaar denken. Vol verlangen wachten tot weer wat van hem hoort, of hem weer ziet, al is t maar
even een half uurtje. Dat vele gevoelens en verlangens wederzijds zijn. Is dit nu hoe compleet voelen aanvoelt, zalig. Ik kan je niet vaak genoeg zeggen, hoeveel ik om je geef mijn Lief.

Dat je hartje een sprongetje van vreugde maakt als je je pingeltje hoort van de MSN.

Steeds maar een excusses bedenken om hem wat te kunnen zeggen per sms.

Je in alle liefdesliefdes liedjes kunnen vinden die je hoort op de radio.

Uren kunnen kijken naar zn foto, heerlijk dagdromend. 

Willen verdrinken in zijn ogen als hij je aankijkt.

Zolang mogelijk bij hem willen zijn.

Zodat je hem niet hoeft

los te laten. 

Xxx

Ja, ik praat. =D

Door 't vele praten van de laatste tijd, heb ik gemerkt dat ik daar behoefte aan heb, Dat er ondertussen binnen in me zoveel zat op gekropt dat er uit wou. Dat toen ik begon met praten drie a vier weken terug uit uiterste noodzaak, dat er wat los in me kwam. Allemaal dingen die toen los kwamen en t opeens duidelijk werd, een groot gevoel van opluchting dat dat naar buiten nu kwam. Net of er iets al heel lang zat opgesloten, dat nu vrij gelaten word. Dat vond ik raar om te ervaren, want ik ben niet echt een stil persoon en praat ook best veel met mijn man en vrienden, Maar ik heb ook gemerkt 't afgelopen jaar, dat verschillende mensen, verschillende dingen in je kunnen triggeren.  Dus hoe zeer sommige mensen ook zouden proberen, dat ze sommige dingen in je niet gedaan krijgen, en de andere hoeft 't maar te zeggen of te proberen en 't is gedaan.
Zoals mijn eigen lieve mannetje zo mooi vorig jaar zei ;)

 "ik heb altijd al geweten dat ik je niet alles kan geven wat je gelukkig maakt"

Zo ben ik afgelopen week heerlijk veel aan 't praten over van alles. Zodra ik maar even de behoefte had om te praten dan was hij daar. Een nieuwe hele lieve charmante man die een goede 3 maanden geleden in mijn leven is gekomen, waar ik nu heel graag mee praat, waar ik nu heel graag tijd mee door breng. Als eerste gewoon als vrienden. Maar nu door zoveel met elkaar gepraat te hebben en tijd door gebracht. Krijg ik 't gevoel dat ik me steeds meer compleet door hem ga voelen.
Heerlijk een klankbord voor iemand te kunnen zijn, Maar ook dat hij er een voor mij wil zijn.
Zo tot in de late uurtjes van de avond gezellig praten met elkaar, maar ook voor elkaar daar willen zijn.
Want 't is fijn dat je niet alleen maar mooi weer hoeft te spelen maar over alles mag praten, met een lach en een traan. Er word een behoefte vervuld nu, die schijnbaar al heel lang niet vervult was, Heerlijk voel ik me door al die aandacht, ook al is t dan online. Zo de kleine genietmomentjes door de dag dat er een grote glimlach op m'n gezicht komt, van daar is weer een dm'tje, smsje of een MSN berichtje, even je wat zeggen. Dat ik ook, als ik behoefte heb om hem wat 't zeggen dat dat mag, en dat hij mij 't laat weten dat hij ze ook leuk vind door ze te beantwoorden. Zo ga ik nu weer hier blij door m'n dagelijks leven, 't geeft me net dat beetje extra energie dat ik nodig heb om alles weer hier in goede banen te leiden. Dat ik 't gevoel had om weer overnieuw te moeten beginnen, is dit dan toch een heel mooi nieuw begin. Een heel goed funderingen voor een mooie toekomst. Ik merk zo wel hoe belangrijk communiceren voor mij is, en dat er toch nog mannen zijn die net zo geweldig zijn als mijn eigen man ;).

XX Een praat graag engeltje ;).

Lust ??? of Liefde???

Door al 't praten dat ik de laatste tijd doe, gaan best wel wat radartjes werken, er komt weer licht in de duisternis. Als zo dingen onder de loep gehouden worden beginnen dingen je op te vallen. De afgelopen secundaire relatie's die ik heb gehad blijken meer tertiaire relatie's geweest te zijn, want zo lang zijn ze niet in m'n leven geweest en als ik zo in m'n hoofd stapeltjes aan 't maken ben van dat kan "weg", dat ga ik nog eens "verder bekijken", en dat wil ik beslist "houden". Zie ik nu toch veel op dat stapel "weg" liggen dat 't zelfde oogt. Ik begon een patroon te ontdekken bij mijn Poly relatie's. Ze waren allemaal ontstaan meer uit lust dan uit liefde.

Als ik ze zo achteraf beter bekijk. Het was allemaal omdat er een enorme lichamelijke aantrekkingskracht aanwezig was.  Wat ik dan weer zag als genegenheid en liefde, waar ik naar opzoek was. Maar voelde me dan nog altijd niet compleet. Ik miste nog wat, maar kon er niet echt mijn vinger opleggen. Het was heerlijk als ik een leuke man had ontmoet die mij wel zag zitten en ik hem. Die roze wolkjes periode, maar 't werd al heel gauw intiem. Omdat er die lichamelijke hunkering naar elkaar was, bleek dat prioriteit Nr. 1 te krijgen. Van eerst eens dat afhandelen en als we dat hebben gehad en 't bevalt, dan kunnen we verder kijken. Maar meestal zakte 't daarna weer af en was er steeds vaker geen verder... om naar te kijken. Zoals ik al in andere blogs hiervoor om schreef voelde ik me daardoor alleen maar een speeltje, dat door mannen uit de kast werd gehaald als ze ermee wilden spelen en voor de rest geen aandacht nodig had. Zo kreeg ik van meerdere mannen waar ik me mee inliet 't gevoel dat ik dan "A pretty face and A goodtime" was en daarna, als hun behoeftes weer vervult waren, bleef ik weer met een gebroken hart en beteuterd achter. Opzoek naar nu 't volgende gedeelte van een relatie, een stukje communicatie. Aandacht, genegenheid, geborgenheid, interresse voor elkaar. Even praten over wat je bezig houd. Hoe je dag verloopt.  Het gevoel er voor elkaar daar willen zijn. Maar dat vond ik dan weer niet en was 't alweer gauw afgelopen, totdat 't volgende lekker ding voorbij kwam en ik er weer met open ogen in tuinde heb ik nu 't gevoel.

Want van m'n laatste polyliefje niks meer gehoord, 't lijkt wel of ik niet meer voor hem besta, "Been there, done that". Wat mij zo erg goedkoop deed voelen. Ja en als daar dan ook nog een verkeerd beeld van een vriendin bij komt die ook dat beeld van mij had, (wat ik nu ook van mezelf door heb. ) hier bij komt, dan gaan wel wat radartjes werken. Van "Hoooo wacht eens even".
Nu begin ik ook te zien waarom Hub en Ryanne ook zo wat moois hebben, en waarom daar geen haast was om even van elkaar te kunnen genieten. Want die hebben een echte liefdesrelatie waar alle aspecten even veel aandacht krijgen. En die hebben zo, zooooveeel geniet momentjes samen. Dat ze hun aandacht even aan elkaar geven.  En de persoon erg belangrijk is en niet wat die gene je kan geven op moment van behoeftes, als ik 't dan maar zo netjes mag uit drukken.

Ik ben door deze moeilijke tijd weer erg op m'n spirtuele terug gekomen. Die mij nu heel aardig helpt om op de goede weg te komen, en vraag ik me wel eens af, waarom niet eerder, waarom werd 't mij niet eerder duidelijk waar ik in godsnaam allemaal mee bezig was. Is "lust" dan echt belangrijker dan de "liefde".
Ik zie maar weer dat lust dan voor even is, en liefde voor veeeeel langere bevrediging van mijn behoeftes zijn. Je kan met iemand niet wat opbouwen als de basis lust is. Zodra die lust weer even weg is, dan valt 't in elkaar als een kaartenpakhuis, de interresse is weg. De liefde of genegenheid is weg en weg is de man uit m'n leven weer.

Dus de "Conclussie" van mijn hart is nu: Ik ga verder kijken dan mijn lust lang is ;) Want zonder lust ziet die man er dan toch weer heeeeel anders uit. En als de liefde er echt is, dan komt de lust dan vanzelf weer om de hoek kijken, maar dan denk ik dat 't meer passie kan gaan heten, want 't is uit liefde ontstaan en daarvoor moet dus 1e de liefde er zijn en dan pas de lust.

XX A wisening up Angel

Ik weet t even niet meer....

Zo hier zijn we dan weer, even nu in een periode van "ik weet 't even niet meer" want ik weet ook niet hoe 't nu verder gaat lopen, Ik wil dan wel weer dingen ondernemen. Maar weet niet of 't nog veel nut heeft. En wat ik dan nu t goede is om te doen. Alles voelt dan wel of 't verkeerd uit loopt. Er gebeuren nu ook wel weer wat goede dingen in mn leven, maar dan ook weer weet ik niet hoe dat dan gaat lopen. Net of ik er niet echt meer in vertrouw dat dat goed gaat aflopen, ik wil 't wel, maarja. Net als mijn man Hub zei,

 "ja anders wist je ook niet hoe dingen gingen verlopen, maar toen maakt je er niet zo'n zorgen over. Toen vertrouwde je er gewoon op dat t goed kwam".

 Ja, wat goed nieuws in mn leven is weer wat ik nodig heb. Ik krijg dan wel weer kleine goede tekentjes binnen in mn leven, maar nu worden ze nog een beetje over schaduwt door vorig week. Ik begin dit weekend maar met wat leuks voor mezelf te gaan doen denk ik want mijn plannen die ik had gaan ook denk ik niet door, doordat ik al een tijdje niks van mijn Poly liefde heb gehoort of vernomen. Ik moet nog even geduld hebben, hoor ik dan wel van andere, maar dat wil niet zeggen dat ik ondertussen maar mijn leven in de wacht moet zetten. Ondertussen weer wat meer contact met m'n 1e crush, die dan toch als een rode draad door mijn Poly bestaan blijft komen. Hier weet ik 't ook even niet, ik voel nog altijd van alles voor hem, maar hij moet er eerst uitkomen wat hij nu wil. Ik wil dan niet te happig lijken. Want hij is dan nog altijd mijn alles in 1 plaatje wat ik dan voor ogen heb van een Polyliefde. Dus ik begin met alles (heb ik t gevoel) nu nog een keer van voren af aan, opnieuw met opbouwen. Want nu proberen te reparen wat stuk is, blijf er toch een zwakpunt in, als de fundering dan niet goed is, kan je er niks goeds opbouwen. En dan ben ik ook soms best radicaal in dingen, als ik ze doe, dan wil ik 't ook goed doen. ;)

"You can fix a mirror when it's broken, but You'll always see the cracks in the reflexion." 

Ik begin weer met een blanco vel papier en kijk waar dit nieuwe stuk van mijn leven mij heen gaat brengen. 

spannend maar ook wel weer onzeker en beangstigend, maar moet er vertrouwen in hebben en fijn gevoel dat als ik zou vallen dat ik dan opgevangen word door mijn steun en toeverlaat mijn man Hub. Bedankt schat dat jij daar voor mij bent als ik je nodig heb. Want jij bent mijn basis. Die we de laatste tijd ook weer heel goed samen aan 't verstevigen zijn. Maar ook heerlijk om te weten dat ik steeds meer vrienden hierin krijg waar mee ik dit kan delen. Op naar betere tijden. De aanhouder wint en wie weet hoe ik me dan volgende week woensdag voel? Want ik mag toch wel een beetje blijven hopen dat mn 1e Crush mij meer als leuk vind, Maar ik denk als ik dat helemaal moet gaan omschrijven dat dat weer een heel nieuw blog word zolang is t dan ;) en misschien doe ik dat ook wel, maar wacht 1e volgende week woensdag af, want afgelopen woensdag ging t niet door, want t regende dus konden onze kids dan niet spelen in de speeltuin waar we ons dan zouden zien. Keep your fingers crossed for me. And I'll hope for the best ;)

XX een engeltje die nog een keer van voren af aan te beginnen. Met alles erop en eraan. 

Ik zal er komen. A Quiter never wins, and A winner never Quits. 

And I'm A Winner!!!

Een wond in mn hart.

De laatste dagen is t veel praten, dat kluwtje wol dat in mijn hoofd zit weer een beetje uit elkaar te krijgen. Alles uit de knoop. Alles weer een beetje in goede orde te krijgen, Maar bah wat een rotklus. 

Alles weer uitvissen hoe t nu precies zit, als na gaan en uitpluizen hoe je daar bent gekomen. Ook door kleine kinks in de kabel die nu voor behoorlijke knopen zorgen. Maar toch is 't ook wel heel interresant dan weer om t eens goed uit te spitten hoe t nu allemaal zit, want nu 't dan toch overhoop ligt, haal je dan ook andere dingen die je irriteren dan maar eens stevig onder de loep. Of je komt er vanzelf door veel er met vrienden en mijn allerliefste mannetje erover te praten en nu 't ergste voorbij lijkt te zijn, te kijken wat je er nog een beetje kan oppoetsen of dat 't zo kapot is dat je t dan weg gooit. Zo laat ik of probeer ik in ieder geval veel los te laten. En als 't was voor bestemt om bij mij te blijven komt 't naar mij terug. Maar nu verder, daar had ik een heel diepgaand en intens gesprek over met Hub. 

(Want ik zit echt nu even in een fase van "ik weet 't even niet meer" dat zeg ik heel vaak de afgelopen dagen heb ik wel gemerkt.)

Ja, ik vertelde hem zo dat mijn hart voelt als of er een groot open wond in zit, en eigenlijk wil ik t nu laten rusten zodat 't de rust krijgt waar t naar verlangt, om te kunnen herstellen. Maar hij zei "is dat wel zo'n goed idee". Want als jij een snee aan je vinger hebt, Ja dat deed pijn, maar denk jij dan ook laat t maar even met rust dan heelt t wel.... 

Nee, juist dan als t pijn doet en open wond die bloed, moet je t nu goed verzorgen voordat t erger word en ja natuurlijk gaat t dan nog even meer pijn doen, maar anders gaat 't onsteken en word t alleen maar erger en dat gaat dan nog veel meer pijn doen. Ja, dacht ik "dat had ik ook tegen hem of tegen onze dochter gezegt" 

Dus ik zal dan nog wel even de tanden op elkaar moeten zetten om door te gaan. Om even deze wond nog verder te ontsmetten en te verbinden. Dat weer t genezingsproces kan beginnen. Hoe of 't littekens gaat achterlaten vast wel, maar hoe alles gaat verlopen weet ik niet. Ik kan er alleen vertrouwen in hebben dat 't goed gaat komen, met al die mensen om me heen, die om me geven en er voor me zijn. 

en daarvoor alvast bedankt. 

Maar dit wil niet zeggen dat ik ondertussen niet mag genieten van andere dingen, ik zie dat dan maar als een goede pijnstiller ;) Bedankt schat. xx

XX Angel