vrijdag 30 november 2012

Zeepbel...

Niet leuk als t "Roze wolkje" waar je op zweefde een zeepbel blijkt te zijn.... 

Hoe iemand met z'n scherpe woorden dan is als een naald tegen een zeepbel!

Hoe snel 't begonnen is, is 't nu ook weer voorbij. Jammer maar 't is zo. Dan ben ik wel blij dat hij er in 't begin mee komt en niet nog even mee door is gegaan om er nog wat uit te krijgen. Zou niet de 1e zijn. 
Maar ik vind 't knap van hem dat hij dan nu zo snel knopen kon doorhakken. Ook al staan ze haaks op onze 1e date, waar alles rozengeur en manneschijn was. 

Waardoor ik wel weer de volgende keer denk ik toch weer langer de boot afhouw voordat ik me er in toegeef. Bang dat je dan weer pijn gedaan wordt. 

Ookal ben ik nu niet boos op hem ben, want ik vond 't nog altijd heerlijk dat hij mij weer op mn roze wolkje heeft gekregen of ik zo mooi in een tekst Quote op FB zag. 

At times our own light goes out and is rekindled by a spark from another 
person. 

Each of us has cause to think with deep gratitude of those who have lighted the flame within us.”


Maar toch nu ook wel verdrietig dat dit 't ook al weer was.... ik blijf hem een leuke man vinden. Maar toch nu anders, want ik heb nu meer informatie in gewonnen. En weet nu hoe hij een beetje in elkaar zit en dat ik dan ook niet een knipperlicht ben, Want ik ben toch dan wel van je moet weten wat je wil als je er aan begint. En wil je daarin een 2e kans, dan moet je die dan wel verdienen. Mijn vertrouwen is de 2e x dan minder, die moet dan weer terug gewonnen worden. Maar dat lijkt me dan toch ook wel logisch. Want 't spelletje wat sommige stelletjes dan spelen van zij vergeeft en hij vergeet.
Doe ik niet aan! 

We hebben heel leuk geprobeerd een plaatje bij elkaar te puzzelen, Maar werd geen compleet plaatje. Net als in een Monogame relatie krijg je hier ook geen garantie dat ook al vind je elkaar leuk at first! Kan 't nog zo snel weer over zijn. 
Maar je weet ook nooit van te voren hoe een balletje gaat rollen??? 
Je kan dan ook niet meer dan je gevoel volgen. En zolang 't goed blijft voelen verder gaan. En dat je dan ook mag zeggen als 't toch niet is wat je er van verwacht had. 

We krijgen mensen in ons leven om een reden. Daar heeft mijn lieve mannetje Polyhub een hele mooie blog over geschreven, Season, Reason, and lifetime. Waar in hij zijn visie beschrijft over waarom die mensen ons pad kruizen. 

xx weer met beide benen op de grond engeltje. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten