Was een aflevering, waarin Lauren op zoek gaat naar wat liefde nu voor verschillende mensen is!Dit keer kwam Polyamorie aanbod.
Ik vindt dat ze daar een hele mooie vorm geven aan hoe het ook kan zijn, als jij open en eerlijk wilt leven.
Eigenlijk te veel moois om nu op te sommen hier, wat zei in een halve uur allemaal te zeggen hebben.
Polyamorie bestaat al een hele tijd, maar er zijn nog steeds heeeeeeel veel mensen die nog niet eens weten dat 't bestaat.
Deze open lifestyle, waarin je jezelf mag zijn, om vanuit je gevoel te mogen leven ipv vanuit je hoofd.
Dat je zelf mag bepalen met de andere persoon hoe jullie vinden dat jullie omgaan mag uit zien.
Of zoals mijn lieve man zegt.
"Don't Think Outside the box!
But Think Like there is no box!"
We moeten ons niet meer willen vastklampen of schuilen achter labeltjes en boxjes waar we zo gauw worden in geplaasts, zodat een vreemde maar zo meteen kan bepalen wie jij bent!
Of nog beter vindt ik dan zelf, Wie jij behoord te zijn!
Ik weet het, het is nog niet maatschappelijk aanvaard dat je open en eerlijk meerdere liefdesrelaties mag hebben.
Maar ik vindt wel dat onze maatschappij stapje voor stapje het wat losser maakt zal ik 't maar noemen, om echt jezelf weer te mogen zijn.
Ik heb echt gemerkt dat ik nu vanuit m'n gevoel leef, zo sta ik niet zo gauw al met een oordeel klaar.
Maar als ik mensen ontmoet, eerst hun meer de kans geef om zich voor te stellen wie ze nu zijn of hoe ze willen overkomen.
Ik heb zo geleerd om naar m'n lichaam te luisteren, dan naar de menigte die roept "Wacht! maar dat mag zomaar niet. Want wat zullen anderen daar van denken"
(Ja, wetten daar gelaten, die zijn dan jammer genoeg weer een uitzondering op de regel)
Ik wil niet steeds bij elke stap in m'n leven hoeven te denken wat een andere daarvan gaat vinden!'
of me indekken voor verschillende ongemakkelijke vragen...of nog erger, steeds weer die drang om verantwoording aan iedereen te moeten afleggen!... (ja, dat was een hele moeilijke voor mij;)
Het is MIJN leven, Dus ik zou dan toch ook mogen bepalen hoe ik dat dan invul....?
Ja, dat blijft een dubieuze vraag......
Want aan de ene kant voelt het zooooo goed! maar aan de andere kant.....
Je, moet dat wel aandurven te gaan! want je zal dan tegen de stroom moeten ingaan.
Nou zo vindt ik dat 't in 't begin aanvoelde!
Maar ik ben er nu ook achter, nu we toch alweer zowat 6 jaar zo zijn gaan leven.
Dat ik meer vanuit mijn kracht ben gaan leven,
Ik sta veeeeel steviger in m'n schoenen, Ik weet weer wie IK ben!
Niet alleen de dochter van, de vrouw van, de moeder van, de vriendin van....enz
Ik ben daardoor een stuk bewuster gaan leven, ik heb weer de controle terug genomen.
Van hoe ik denk, dat mensen denken dat ik zo moeten leven.
Naar welke labeltjes ik heb om gehangen gekregen.
Want zou jij nog weten wie je bent, of hoe jij je zou gaan willen gedragen als ik die labeltjes van je af zou halen.....?
Byron Katie laat dat op een hele duidelijk manier zien vindt ik.
Hierdoor gingen bij mij wat muntjes vallen....
Hey! Ja, onbewust, of zonder dat ik er erg in had.
Vertellen die labeltjes andere mensen die jou nog niet persoonlijk kent al wie jij (volgens de labels of maatschappij) bent!
Maar misschien wil jij je wel heeeel anders voorstellen aan mensen die jouw voor de eerste keer ontmoeten.
Want 1e indrukken hebben toch een hele grote impact dan op mensen.
En heeeel wat moeite toch om te veranderen......
Het voelt of mensen dan weten van te voren hoe ze jou moeten of zouden gaan benaderen.
Zo zou er dan volgens de labels geen ongemakkelijke situatie ontstaan....
Of is dat ook wel zo.....?
We houden ons door ongeschreven regeltjes aan een soort van Schijnveiligheid vast!
Waar je eigelijk als je er met een open blik en een open hart zou benaderen, er met een spelt een luchtbel om hun heen zou doorprikken! !!!POP!!!
Ja en dan hebben de meeste 't gevoel dat ze dan toch vallen......Outside there comfort zone!
En weten we opeens niet meer hoe we ons zouden moeten gedragen....
Dan echt zonder masker of begleiding contact maken met een andere persoon.
Het kan dan behoooorlijk confronterend zijn.... Op z'n minst ongemakkelijk!
Ja, dat probeeerde ik toch maar 't liefste te willen vermijden!
Maar als je dat net zo benadert om vanuit je comfort zone steeds een stapje in die richting te maken, wordt dat zooooo beloont vindt ik!
Als je elke dag maar 1% zou doen, of 1 stapje in de richting zou zetten, van wie jij zou willen dat zij dan zouden zien...... Bedenk je dan eens hoe die persoon er over een jaar of 365 dagen er dan zou uitzien!.
Nou ik ben dus ondertussen bijna 6 jaar of 6 x 365 dagen of stapjes (ja, doe 't zelf maar uitrekenen ;)
En ik ben dus zooooo op weg naar de persoon die ik graag wil zijn!
Ik leef nu zo vanuit mijn Kracht!!! Heerlijk!
Ik ben weer veel beter voor mezelf geworden. Weer van mezelf gaan houden!
Hoe zou jij denken dat jij een vriend zou behandelen, zoals jij jezelf behandelt....?
zou jij bevriend met die gene willen zijn.....?
Ik krijg daar nu weer zulke mooie momenten, personen, en verlangens op mijn pad.
Dat ik noooooooit meer naar dat meisje terug wil gaan, die zich maar van alles deed op de andere z'n manier, om maar aardig gevonden te worden.... wie was die persoon....? Ik was 't niet!
Genoeg stof weer om eens over na te denken ;)
Ik hoop dat jij op weg bent, om te zijn wie jij graag wilt zijn!
Want we blijven groeien, dus 't pad blijft doorgaan...
Geniet daarom van de reis die jij dan maakt!
want aankomen doe we denk ik pas op de dag dat we dood gaan.... If you are so lucky!
Morgen is ons niet belooft, dus leef vandaag!
En leven is 't meervoud van Lef!
Dus heb jij 't Lef! om te zijn wie jij wilt zijn!
xxx Knuff van mij armen naar de jouwe xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten